Arena - Double Vision (2018)

Erg benieuwd! De vorige plaat was ook bijzonder goed.
Op de een of andere manier denk ik dat dit een soort opvolger van "The Visitor" gaat worden. Daar staat namelijk een nummer op dat al Double Vision heet. Bovendien viert dat album dit jaar de twintigste verjaardag en gaat Arena dat vieren door "The Visitor" integraal te spelen.

Prima plaat weer van Arena. Niets nieuws onder de zon, maar dat is niet nodig. Prima opvolger van The Unquiet Sky.

Afgelopen vrijdag in Zwolle speelden ze 2 nummers van dit nieuwe album. Klonk weer vertrouwd en ouderwets goed! Hele concert was weer geweldig trouwens.

Zeker waar, al ben ik nog niet zo enthousiast over The Mirror Lies die ze daar speelden. Afsluiter The Legend of Elijah Shade is daarentegen om van te watertanden.

Hm grappig. Ik vond The mirror lies dan weer overtuigender dan het akoestische Poisoned. Mooi nummer hoor. Maar vrij standaard en ik vond het op de één of andere manier niet echt bij Arena passen. Nog een paar luisterbeurtjes nodig zullen we maar zeggen

Ik was ook bij het concert in Zwolle en heb genoten! The Mirror Lies vond ik uitstekend! Ik was in eerste instantie wat minder enthousiast over Poisoned, maar op de cd is het prima te doen.
Wat mij betreft een mooie cd. Ik moet hem natuurlijk nog een paar keer luisteren voor ik er een cijfer aan hang, maar ik vind hem zéker niet slechter dan "The Unquiet Sky" en tegelijk ook véél beter dan "The Seventh Degree Of Seperation".
Verder is het lastig om dit te vergelijken met eerdere albums, omdat het toch wel heel anders klinkt dan bijvoorbeeld "Contagion" of "Songs From The Lions Cage".

Wel deed het me in sommige stukken een klein beetje denken aan Nolan's project met Oliver Wakeman. Is dat raar?

Wat een heerlijk heavy album van Arena. Poisoned vind ik juist mooi passen tussen al dat geweld. In dit nummer kan Manzi laten horen wat voor goede zanger hij is. Ik vond het afgelopen vrijdag in Zwolle toch al heel samenhangend klinken. Amos en Manzi zijn nu pas echt goed geintegreerd in de sound van Arena.
Ja, en die Mitchell blijft een dijk van een gitarist

Mitchell is inderdaad een fantastische gitarist! Viel me afgelopen vrijdag in Zwolle ook weer op. Zo makkelijk en zo'n geweldige techniek en feel. Manzi is ook nu pas echt goed op z'n plek inderdaad krijg ik de indruk. Hij zong nu, in vergelijking met 2015 in Zwolle, veel overtuigender. Niet dat ie destijds slecht zong maar nu was het gewoon beter.

Geweldig album weer van de heren zo te horen. Ik ga er de komende vrije dagen goed voor zitten. Moet me toch een beetje voorbereiden op aanstaande zaterdag. Erg veel zin in.

Staat weer als een huis deze, beste sinds Contagion wat mij betreft.
Met dit album gaan de heren weer wat terug naar de sound van weleer na het wat gemankeerde Peppers Ghost, de recht-toe-recht-aan Seventh degree en de 'herstel-plaat' Unquit Sky (2 laatstgenoemde overigens prima platen).
Het epic (Elijah) is prachtig uitgewerkt, en nog iets beter gelukt dan hun vorige (moviedrome)... is ook meteen het prijsnummer hier.
De overige nummers zijn ook prima, met Scars en the Mirror Lies als uitschieters.
Die Manzi moeten ze trouwens zien te houden... beste Arena zanger ever.

Afgelopen weekend in elk geval een uitermate overtuigende band met een ijzersterke Manzi in Zoetermeer. Leuk dat er ook DVD opnames waren. Heb de indruk dat die opnames wel gelukt zijn

Ook nu weten ze gewoon weer een geweldig album neer te zetten ik begin met een 4.

Blijf m draaien. wederom een topplaat. Knap ,na zoveel jaren.

Sterke plaat die bij vlagen aan Threshold doet denken. Ze zijn nog niet ingekakt bij Arena. Lekker zo doorgaan. En die Manzi is een blijvertje wat mij betreft.

Ook dit is een zeer geslaagde release van Arena. Het mooie Poisoned en het uitgebalanceerde The Mirror Lies springen er wat mij betreft uit. Dat er een 20 minuten plus epic op staat vind ik geen meerwaarde hebben, ik kan ook prima zonder. De band is al wel aan haar tweede jeurgd begonnen, maar draait nog lekker mee.

Erg gaaf album van Arena, de The Mirror Lies en "The Legend of Elijah Shade" het muziekale hoogtepunt. Een van hun beste albums. Zag ze afgelopen weekend live in de Boerderij in Zoetermeer. Geweldige zanger, de beste van de drie die ik ooit live gezien heb bij Arena (Paul Wrightson, Rob Sowden en Paul Manzi).

Hele matige plaat van Arena, de minste tot nog toe. Ook live was ik niet echt te spreken over deze nummers. "The Mirror Lies" is nog wel ok, maar "Poisoned" is over the top en "The Legend of Elijah Shade" heeft zijn momenten maar duurt veel te lang. Wel eens met vorige schrijvers dat Manzi een fantastische zanger is, al heeft hij wel de neiging om nummers met irritante uithaaltjes te eindigen. Niet nodig.

Zag ze weer LIVE aan het werk vorige week zaterdag in de Boerderij. Gewoon een top(!) band en dit album staat als een huis. Ze speelden ook veel nummer van het album "the Visitor"( één van hun sterkste albums m.i.). Gitarist John Mitchell binnenkort ook te horen op het nieuwe album van Lonely Robot, waar hij ook deel van uitmaakt

Degelijke plaat die zich voor mij onderscheidt door het vermogen van de componsiten om zelfs de iets minder sterke nummers (bijvoorbeeld The mirror lies of Scars) nog van een pakkend refrein te voorzien, en door de geweldige stem van Paul Manzi die elk nummer een grote zeggingskracht en de warmte van zijn persoonlijkheid meegeeft – met name dat laatste vind ik toch wel heel bijzonder. De eerste vier nummers zijn voor mij ongeveer van hetzelfde niveau, met Red eyes gaat de intensiteit een treetje omhoog, en met Poisoned zakt het niveau opeens door de ondergrens, een ouderwetse draak met als dieptepunt Manzi's voorspelbare omhoog-gaan tijdens de laatste "Where's the miracle" op 3:50. Gelukkig sluit het album dan af met het magnifieke The legend of Elijah Shade, volgens progwereld "Een epic die ontstaan lijkt door middelmatig knip- en plakwerk", maar hoe je dat als bezwaar zou kunnen aanvoeren wanneer alle zeven delen stuk voor stuk zo sterk zijn ontgaat mij. Al met al sluit ik me aan bij Metal-D78 : "Prima plaat weer van Arena. Niets nieuws onder de zon, maar dat is niet nodig." Zeer fraai boekje trouwens.

Scars is een nummer met een u i t m u n t e n d e solo. Super!!!Alleen al voor dat nummer het beluisteren meer dan waard. The Legend viel mij dan weer ietsje tegen.

Mooi dat Damian Wilson zanger Paul Manzi - die eruit is- gaat vervangen!

Dat moet ik nog maar zien. Ik vind Damian Wilson een leuke zanger maar Paul Manzi hoor ik toch echt liever. Wilson vind ik het best te genieten als hij in een project als Ayreon zingt. Dus zo af en toe een nummer. Een heel album lang vind ik teveel van het goede. Zo vind ik de Threshold albums met Wilson goed. Maar de albums met Mac vind ik fantastisch.

mooi dat we daar verschillend over kunnen denken. Heb Threshold - tijdens mijn bardiensten- zeker 3 x live met Damian gezien en dat waren top avonden.

Ik heb Threshold een aantal keren live gezien. Met Mac én met Wilson. Laat ik het er maar op houden dat eerstgenoemde me meer wist te boeien een heel optreden lang.

Ik vind Wilson echt een van de beste zangers van deze planeet. Ben zeer benieuwd wat dat deze band gaat brengen.