menu

Johnny Marr - Call the Comet (2018)

mijn stem
3,90 (76)
76 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Pop / Rock
Label: New Voodoo

  1. Rise (5:03)
  2. The Tracers (4:35)
  3. Hey Angel (5:37)
  4. Hi Hello (4:23)
  5. New Dominions (4:24)
  6. Day in Day Out (4:43)
  7. Walk Into the Sea (6:02)
  8. Bug (4:39)
  9. Actor Attractor (5:36)
  10. Spiral Cities (4:07)
  11. My Eternal (3:16)
  12. A Different Gun (5:26)
totale tijdsduur: 57:51
zoeken in:
avatar van aERodynamIC
4,0
Dat The Smiths een favoriet bandje van me is mag een understatement genoemd worden. Ook Morrissey scoort nog steeds torenhoog en behoort tot mijn allergrootste favorieten.

Dat is Johnny Marr niet gelukt. The Messenger en Playland wisten me niet echt te overtuigen. Boomslang vond ik nog wel te doen, maar hapt inmiddels flinke lagen stof.

Toen ik de drie singles van Call the Comet voor het eerst hoorde vormde zich een omslag. Hi Hallo misschien wel de grootste, en laat dat nu net wel heel erg veel op There Is a Light That Never Goes Out lijken. Het zou zo een nummer van The Smiths kunnen zijn!

Call the Comet blijkt een behoorlijk divers album geworden te zijn. Qua zang blijft Morrissey toch wel van een andere orde (Marr is gewoon te onopvallend), maar qua nummers zit het hier best wel goed eigenlijk.
Een album dat stevig verankerd lijkt te staan in een rijke britpop geschiedenis. Het zal zelf niet tot de klassiekers gaan behoren, maar mag er best wezen. Voor het eerst dat ik een beetje enthousiast kan worden over een album van Johnny Marr. Misschien toch maar eens vriendjes met Morrissey worden Johnny?!

avatar van erwinz
4,0
recensie op de krenten uit de pop:
De krenten uit de pop: Johnny Marr - Call The Comet - dekrentenuitdepop.blogspot.com

Vraag een aantal willekeurige muziekliefhebbers om een aantal associaties bij de naam The Smiths en ik weet vrijwel zeker dat Morrissey met afstand het vaakst als eerste zal worden genoemd. Het zou me niet verbazen als vervolgens een aantal klassiekers van de legendarische Britse band voorbij komen, voordat de naam van Johnny Marr wordt genoemd.

Toch waren de unieke en uit duizenden herkenbare gitaarloopjes van Johnny Marr minstens net zo belangrijk voor het geluid van The Smiths als de al even herkenbare zang van Morrissey. Waar ik Morrissey na het uiteen vallen van The Smiths altijd ben blijven volgen, is een soloplaat van Johnny Marr tot dusver nooit iets geweest waar ik enthousiast voor opveerde.

Daarmee doe ik de gitarist uit Manchester geen recht, want de soloplaten die Johnny Marr tot dusver maakte waren zeker niet slecht, maar op een of andere manier deden ze me helemaal niets; iets wat ook gold voor de andere bands en projecten waarin Johnny Marr opdook. Ook de nieuwe soloplaat van Johnny Marr, Call The Comet, heb ik al een tijdje in huis, maar in de rangorde die ik voor deze week had gemaakt leek het nieuwe solowerk van Johnny Marr kansloos.

Waarom ik het toch heb geprobeerd weet ik niet, maar toen Call The Comet eenmaal uit de speakers kwam kon ik alleen maar concluderen dat Johnny Marr een hele lekkere plaat heeft gemaakt. Het opvallende is dat het een lekkere plaat is met een aantal zwakke schakels. Johnny Marr zingt redelijk, maar mist natuurlijk de grandeur van Morrissey, wat je het best hoort in de songs op de plaat die net wat te opzichtig tegen de erfenis van The Smiths aan schurken.

Johnny Marr is natuurlijk wel een geweldig gitarist, maar dat etaleert hij niet heel nadrukkelijk op Call The Comet. Natuurlijk imponeert de Brit hier en daar met prachtige loopjes, geweldige riffs of prima solo’s, maar op Call The Comet draait het vooral om de songs en niet alleen om het gitaarwerk.

Het zijn songs die zoals gezegd hier en daar tegen het werk van The Smiths aan zitten, maar in de meeste tracks op de plaat bestrijkt Johnny Marr een veel breder palet. Call The Comet heeft zich stevig laten inspireren door de Britpop uit de jaren 90, maar verwerkt net zo makkelijk invloeden uit de postpunk of uit de 70s bluesy hardrock en komt ook nog op de proppen met songs die raken aan U2 in wat meer geïnspireerde dagen.

Johnny Marr maakt misschien niet zoveel indruk als zanger en stelt zich als gitarist verrassend bescheiden op, maar de songs op Call The Comet zijn van hoog niveau. Het zijn deze songs die Call The Comet een flinke boost geven, waarna je steeds meer oor krijgt voor het bij vlagen wel degelijk aanwezige fantastische gitaarwerk op de plaat, wat de plaat nog meer kleur en kracht geeft.

Johnny Marr was voor mij lange tijd de gitarist die kleur gaf aan de jaren 80 en 90, maar vervolgens nooit meer echt indruk wist te maken, maar met zijn nieuwe plaat is echt helemaal niets mis. Het is een plaat die je meeneemt langs een aantal decennia Britse gitaarmuziek en hierbij continu vermaakt met uitstekende songs. Erg lekkere plaat dus. Erwin Zijleman

avatar van musician
5,0
Dit is overigens wel precies een album dat klinkt zoals ik dat heel graag mag horen.

Het is de combinatie van catchy songs, ijzersterke melodielijnen en precies de juiste vaart er in. Het is zijn derde soloalbum sinds 2013 en gelijk ook de beste.

Om even op die leeftijd van Marr terug te komen. Ja, hij is van mijn generatie. Maar ik ken heel wat artiesten die zijn huidige leeftijd twintig jaar geleden al hadden en toen heel wat uitgebluster klonken dan Marr. Vocaal lijkt er ook helemaal niks aan de hand.
Of Johnny Marr weet het allemaal goed te verdoezelen, dat kan natuurlijk ook.

Een break van 25 jaar, vijfentwintig jaar van voorbereiding dus, schijnt wellicht ook te helpen. Dan kan hij de muziek dus ook gelijk nog meer dan twee decennia van katoen geven. Een slimme zet.

En een mooi interview met Johnny Marr bij NME

Gast
geplaatst: vandaag om 16:33 uur

geplaatst: vandaag om 16:33 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.