Logic - Young Sinatra IV (2018)

Alleen al credits voor Wu Tang Forever , damn

Schitterend nummer inderdaad, ben echt onder de indruk. Fanservice waarvan ik geen idee had dat ik het nodig had

Straks maar eens het hele album luisteren dan! Maar eerst nog een paar keer Wu-Tang Forever natuurlijk!

Wow, die titel, wat een Drake rip-off. *duikt weg*

Nee, serieus, die albumtitel. What in ze actual fok. The cringyness is strong on that one. En Jaden Smith doet mee op een nummer. Ja doeg.

Maar alle gekheid op een stokje, Wu-Tang Forever is echt een toptrack. Bijna zo geniaal als Wu-Tang Forever van Drake x

Wu-Tang Forever

Damn Logic wat heb je met Logic gedaan. Wat een belabberd album is dit zeg... Wu-tang Forever is tof. Everybody dies en ICONIC zijn nog wel leuk, maar de rest is niet om aan te horen. Ongeïnspireerde raps, 13 in een dozijn beats...
Jammer dit.

Vergeet Street Dreams II niet. Deed mij weer een beetje denken aan de stijl van Under Pressure. Sterke song. Over het algemeen zijn de nummers echter veel te lang. Alleen de intro al met al die dankwoorden van fans, dat is wat over de top.

De rest nog niet geluisterd. Ben gelijk naar Wu-Tang Forever gegaan. Heerlijke track!! Tof dat hij dat voor elkaar heeft gekregen en voor hun ook een slimme zet.

Vind het idee van Wu-Tang Forever wel grappig hoor, maar als ik puur naar de kwaliteit van dat nummer kijk ben ik niet echt onder de indruk. RZA met een gedrocht van een verse, Cappadonna die maar wat doet, Inspectah Deck being Inspectah Deck... De rest van het album vind ik ongeïnspireerd, matig geproduceerd en vooral de popnummers (One Day, Ordinary Day) zijn gedrochten. Nee, het komt niet meer goed tussen mij en Logic.

Het is best wel een vlot album. Vooral in het begin vind ik het niet slecht klinken, maar er is weinig unieks over aan Logic. Ik heb soms het gevoel dat ik meer naar Kendrick of J. Cole luister (qua stijl). Verder zijn de onderwerpen uitgekauwd en de extreem poppy track maken het er niet beter op. En kom op, een nummer als Last Call (rip-off) kan je nog op een mixtape gooien, maar op een album...

Damn, nee, harde verse van RZA. Ik heb sowieso wel een zwak voor hem als rapper, mits niet solo. Hij moet alleen wel wat verder van de microfoon gaan staan; de opnamekwaliteit van z'n verse is iets te 1997.

Erg verbaasd over de negatieve reacties. Beste materiaal sinds Under Pressure, niet?



En wat te denken van 'Wu-Tang Forever", "Everybody Dies", "Legacy" en "Last Call" (al is die laatste natuurlijk een speciaal geval). Dat zijn ook allemaal track names die recent zijn gebruikt in populaire hiphop tracks. Achjah er zijn maar een beperkt aantal woorden in de wereld.

Die kritiek hoor ik wel vaker... Ik heb op Wu-tang forever na, waar Logic toch zijn kunnen nog eens toont, dit album grotendeels geskipt. Net als zijn vorige plaat een draak. Maar zijn eerste twee platen en dan vooral zijn debuut vond ik top. Het leunt wel wat aan bij andere moderne, hedendaagse rappers maar ik vind wel dat hij op die platen een aangename, herkenbare stijl had.

Op zijn eerste album gebruikt hij juist meer de style van oa Kendrick & Cole. Vooral van K.Dot; Logic sampled hem letterlijk.

Het slotstuk van zijn Young Sinatra-serie.

Een serie dat me overigens volledig onbekend is aangezien dat drie mixtapes zijn en ik enkel de studioalbums van Logic beluisterd heb. Met YSIV focust hij zich voornamelijk op boom bap en wil de gastheer het gevoel van rapalbums uit de gouden tijd (jaren '90) terugbrengen. Absoluut een gedurfde zet omdat hij met de voorganger ongekende hoogtes van succes bereikt had en dan met zijn vierde album besluit om pure Hip Hop te maken.

Hij is niet echt gelukt in het boom bap-gevoel te laten primeren. De intro, de single One Day, 100 Miles and Running, Ordinary Day en ICONIC staan toch redelijk ver van die sound. Hierdoor is het enige spoor van rode lijn dat dit album bevat niet geslaagd naar mijn mening.
One Day is vrij verschrikkelijk, de rest is oké maar passen niet geheel in zijn concept. De intro bevat vanaf de helft berichten van zijn fanbasis (The RattPack). Geweldig voor de diehard fans en dat Logic zoiets doet maar voor mij, en de algemene luisteraar, heeft dit weinig meerwaarde.

De producties komen zoals altijd voornamelijk van zijn jeugdvriend 6ix, ook hij levert hier weer mooi werk. Logic is inhoudelijk minder interessant dan op zijn vorige platen maar rapt wel heel sterk, maakt gebruikt van verschillende flows en doet dit uitstekend.

Nergens schiet er een track boven de rest uit of wordt het heel noemenswaardig of zelfs gedenkwaardig... uitgezonderd van Wu-Tang Forever uiteraard. Dat nummer is een parel en het is bewonderenswaardig dat Logic voor elkaar gekregen heeft om ELK lid (+ de voor mij onbekende Scotty Wotty) van The Wu hierop te verzamelen.
Gemakkelijk één van de betere nummers van Logic... al ligt dit voornamelijk aan de levende legendes op die track.
De titeltrack is ook absoluut nog het vermelden waard.

Geen slecht album maar ook geen hoogvlieger. Het blijft allemaal minder goed bij dan zijn vorige drie albums. Het begint weer heel kort met de crew van Aquarius III maar voor de rest zit er hier niets van fictief verhaal of noemenswaardige rode draad in, iets wat ik toch wel mis om eerlijk te zijn. In het verleden is toch gebleken dat dit één van de showstelers en sterkste punten is van Logic.

Verlaging naar 3,5*

Ik kan je wel aanraden om de Young Sinatra mixtapes van hem een keer te checken. Ik kijk er wel met een enigszins nostalgische blik naar, maar naar mijn mening bevatten deze mixtapes zijn beste werk.

Amai, zijn beste werk zelfs. Misschien moet ik die trilogie inderdaad dan ook maar eens een kans geven. Mixtapes vind ik meestal niet zo tof en die check ik normaal steevast maar van een handjevol artiesten. Ken wel een paar mixtape nummers van Logic maar die zijn afkomstig van de Bobby Tarantino-trilogie. Ben er niet kapot van, uitgezonderd van Wrist wat voornamelijk door Pusha T komt.
Ik meen wel eens vernomen te hebben dat Young Sinatra de boom bap-serie is en die andere de trap-serie?

Sowieso bedankt voor de tip!

De Young Sinatra series is inderdaad meer oldschool Boom-Bap focused en ligt meer in lijn met een nummer als 44 Bars van de eerste Bobby Tarantino. Mocht je een paar losse nummers willen checken dan raad ik Dear God, Man Of The Year, Set The Tone, Dead Presidents III en Nasty aan mocht je een eerste indruk willen krijgen.