menu

And Also the Trees - Farewell to the Shade (1989)

mijn stem
3,84 (25)
25 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Rock
Label: Reflex

  1. Prince Rupert (4:37)
  2. Macbeth's Head (4:08)
  3. The Nobody Inn (0:45)
  4. Belief in the Rose (4:08)
  5. The Street Organ (3:57)
  6. Lady d'Arbanville (4:24)
  7. Misfortunes (4:15)
  8. The Pear Tree (3:38)
  9. Ill Omen (3:51)
  10. The Horse Fair (3:33)
  11. The Harp (4:02)
  12. Anchor Yard (3:57)
totale tijdsduur: 45:15
zoeken in:
avatar van Lukas
4,0
Fijne muziek dit. De zanger doet me sterk denken aan Nick Cave. Hij zingt veelal vrij trage, licht onheilspellende songs over een bed van vrij melodieuze en redelijk lichte new wave-klanktapijten. Dat levert een mooie kruisbestuiving op tussen de jaren '80 en '90.

avatar van Lukas
4,0
Ik wil hier toch nog even een nummer speciaal hebben genoemd: Belief in the Rose is wave zoals ik het graag hoor, echt precies op maat voor mij geproduceerd lijkt wel. Lekker dreigend in zang en sfeer, maar toch licht in de melodie van de achterliggende instrumentatie. Verslavend nummer gewoon. Hard op weg een van mijn all-time favourites te worden ook

Nu ik wat meer werk van deze mannen ken, moet ik toch zeggen dat ik ze vanaf hun debuut, dat me niet zo ligt, per plaat beter vind worden. Het werk na Farewell to the Shade moet ik nog eens checken. De verwachtingen zijn hooggespannen, want dit staat inmiddels op 4.5*.

avatar van Edwin
5,0
Lukas schreef:
Nu ik wat meer werk van deze mannen ken, moet ik toch zeggen dat ik ze vanaf hun debuut, dat me niet zo ligt, per plaat beter vind worden. Het werk na Farewell to the Shade moet ik nog eens checken.

Dan heb je nog een hoop moois voor de boeg. Deze band heeft in 25 jaar tijd een prachtige evolutie doorgemaakt, waarvan het einde nog niet in zicht is.

avatar van reptile71
Dit is weer zo'n megagoed album van de meest ondergewaardeerde band allertijden! Wat een discografie hebben deze gasten, ongelofelijk gewoon. Ik ken eigenlijk geen enkele band die al bijna 25 jaar zo'n constante kwaliteit aan albums aflevert. Petje af voor And Also the Trees !

avatar van reptile71
Deze zou wel eens langzaam richting mijn top 10 kunnen gaan sijpelen....

perfume
Misfortunes is mijn favoriet en ook die cover Lady d'Arbanville van Cat Stevens is ook erg mooi.

avatar van reptile71
Clipje van Lady d'Arbanville toegevoegd.

perfume
PRACHTIGE clip reptile! Romantiek ten top. De liefde is sterker dan de dood. Hoopvol en zo passend bij pasen.

"This Rose will never die"

avatar van aERodynamIC
perfume schreef:
ook die cover Lady d'Arbanville van Cat Stevens is ook erg mooi.

Ik vind het juist niet zo'n geweldige cover, maar dat komt misschien omdat ik het origineel te goed ken (die ik wel waardeer).

avatar van Chameleon Day
4,0
perfume schreef:
PRACHTIGE clip reptile! Romantiek ten top.

Idd mooi dit. Wel behoorlijk theatraal, maar niet "over the top" (anders dan ..... )
Hier moet ik ook achteraan.

avatar van azra
5,0
Zojuist binnengekregen,
m'n eerste reactie ; Wow,

(later meer)

Sheplays
WowWow!

avatar van azra
5,0
Prachtig, prachtig, prachtig!
het album zit vol met hoop maar heeft toch de ietwat 'donkerdere' sfeer waar ik wel van houd.
Lady D'arbanville is mij een beetje overdreven qua stemgeluid maar de rest is allemaal zeer mooi. (Misfortunes als uitschieter)
Ik ga meer achter deze band aan, alhoewel het vrij lastig is om te vinden...,

Sheplays
Dat valt reuze mee, azra, ik heb zelf hier het nodige kunnen bemachtigen .

avatar van azra
5,0
Inderdaad, maar ik had het over het vinden in muziekwinkels, maar ik zie dat ik daar inderdaad niet duidelijk in was;) evengoed bedankt voor de link

avatar van azra
5,0
Ik schaam me diep dat ik deze cd niet in mijn top 10 heb staan.
Dus daar ga ik verandering in brengen. Deze cd is gewoon hemels!
5*****

avatar van Lukas
4,0
Tot mijn tamelijk grote verrassing stond dit vandaag ineens in de cd-winkel. Maar meegenomen dus

avatar van azra
5,0
Dat heb je goed gedaan! Dit zou iedereen gewoon thuis in de cd-kast moeten hebben

avatar van reptile71
Ik zie tot mijn grote verbazing dat deze cd slechts 13 stemmen heeft.

avatar van azra
5,0
Tsjah, een onderschat album. Daar valt vrij weinig aan te doen. Aan het gemiddelde wel (ik vind 3.88 toch wel te laag hoor). Luister er nog een keer naar, en kom er dan achter dat hij toch echt 5***** verdient

avatar van reptile71
4,5 is al erg mooi toch! Dik boven de 3,88 waarop hij nu staat.

avatar van Lukas
4,0
Bovendien zegt een gemiddelde uit 13 stemmen niet erg veel. Eén lage stem scheelt dan al snel een paar tienden. Dat het een knappe plaat is, heb ik hier al gezegd, maar 5* zal het denk ik niet zo snel worden.

avatar van reptile71
Ik vind het moeilijk uit te leggen wat Farewell to the Shade nou zo bijzonder maakt, maar zal dat toch proberen.

Allereerst zet And Also The Trees op dit album een unieke sound neer. Eerlijk gezegd heb ik geen idee hoe ze het allemaal doen. Het begint gelijk al met Prince Rupert: pam pampam ta takkatakkatakka het ritme zijn geen drums, het lijkt wel geklap met af en toe een drumslag tussendoor en als je je fantasie laat gaan lijkt het soms wel of je paarden hoort lopen. Samen met de bas, die heerlijk vlot doorloopt, krijgt het nummer een geweldige drive. Dan hebben we alleen nog maar gehad over de ritmesectie. De synth klinkt volkomen uniek. And Also The Trees gebruikt moderne middelen en brengt mij daarmee gevoelsmatig ergens in de middeleeuwen bij Prince Rupert. De zang is vol drama, maar volkomen terecht, er wordt een verhaal verteld waaruit al volkomen duidelijk is dat alle hoop vervlogen is, ondanks de smeekgebeden "Give me this day" is het einde nabij en deze dag zal Prince Rupert niet levend ten einde brengen. Het nummer krijgt ruimte door de aanloop tot de zang, wordt opgetild door de synth, het golft en loopt geruisloos tot in perfectie. Als je zulke muziek kan maken dan ben je gewoon zo een enorm goede band!

Macbeth's Head is nog meer dan Prince Rupert verhalend. Eigenlijk is het alsof er voorgelezen wordt uit een boek met muzikale begeleiding. Ik vind het wel een wat eentonig nummer, waardoor het niet tot mijn favorieten behoort.
The Nobody Inn is een heel kort stukje dat je even een moment de sfeer laat proeven van een herberg uit een horrorfilm waar zich de vreemdste taferelen afspelen, die we verder niet te zien krijgen maar wel duidelijk aanvoelen.

En dan na Prince Rupert de tweede klassieker op het album: Belief in the Rose. De zang veel rustiger deze keer, muziek niet van deze tijd qua melodie, zo'n knappe sound weer maar nu in een rustig nummer verpakt, dromerig, het woord romantisch past hier op een of andere manier goed bij, uiteraard zonder dat ik daarmee bedoel dat dit een of andere romantische zwijmelmuziek is.

Laten we nu maar toegeven: op dit album is And Also The Trees zo volkomen uniek dat we elke band die hier op lijkt het genre 'And Also The Trees' mee kunnen geven.

The Street Organ is dreigend, er is een storm op komst:
"It passes them by unheard,
Waltzes with the ribbons of distant winter air,
The messengers of snow..."”
Koptelefoon op en erin gaan zitten. Dit is geen 'muziek terwijl u werkt', dus draai het op de juiste momenten en laat je meevoeren. AATT kan als geen ander unieke sferen creëren die tijd en plaats overstijgen.

Lady D'Arbanville.... tranen springen in mijn ogen. Een van de betere covers die ik ken (orgineel van Cat Stevens). Wat een emotie! Het ongeloof, de pijn, het verlies, de liefde voor Lady D'Arbanville: allemaal zo mooi overgebracht. Simon Huw Jones zingt bijna huilend, en waarom ook eigenlijk niet!

Misfortunes heeft een zwevende start, maar is de terugkeer met beide voeten op aarde, de zon is opgekomen. Het nummer is gevoelsmatig als Morgenstimming van Grieg uit Peer Gynt, vooral na Lady D'Arbanville is het contrast erg groot.

The Pear Tree is een mooi zweverig nummer. Luister eens goed wat deze mannen hier muzikaal in elkaar zetten, best briljant.

III Omen vind ik het minste nummer van het album. Ik vind het wat te veel herrie vergeleken de rest waardoor het wat mij betreft wat uit de toon valt.

The Horse Fair lijkt nooit echt op te starten, maar soms is muziek luisteren ook een leerproces.Of beter gezegd: een afleerproces, wat nog veeel moeilijker is. Soms moet je alle verwachtingen over boord gooien en je compleet openstellen voor hetgeen je hoort. Luisteren = je openstellen. Dit is muziek die je bijna in een soort trance kan brengen, zolang je maar niet ergens op zit te wachten, maar je gewoon mee laat voeren. Je zal zien dat je dan een heel ander beeld krijgt van het nummer.

Hetzelfde geldt voor The Harp. Ga niet zitten wachten op de zang, want het is een instrumental. Laat je meevoeren door de prachtige klanken. Eigenlijk is dit klassieke muziek.

Anchor Yard, apart nummer waar een bepaalde leegte in huist. Als je dit album zeer intensief hebt geluisterd laat dit nummer je mogelijk verloren en verdwaasd achter. Het beste wat je dan kan doen is weer bij track 1 beginnen. Je zal Prince Rupert dan ervaren als een soort van verlichting.

Alle teksten, zelfs Leonard Cohen kan er nog wat van leren.

avatar van azra
5,0


Prachtig omschreven! Ikzelf durf het, tot nu toe dan, niet aan om hier een recensie bij te gaan schrijven omdat het gewoon zo uniek en niet te vergelijken met andere bands is dat het lastig wordt om een indruk te geven. Maar je hebt overal hartstikke gelijk in. De eerste keren dat ik het luisterde dacht ik dat ik me vergist had en een ouderwetse band in de cd-recorder had gestopt maar het bleek toch AATT te zijn. Persoonlijk vind ik dit ook het beste album van deze heren. Hier is de sfeer écht uniek en dit album groeit iedere keer als ik het beluister, nu nog steeds.

avatar van reptile71
Met dank aan Lukas, die me in het 'Ga dat album eens reviewen'-topic vroeg van dit album een review te schrijven. Dit heeft tot gevolg gehad dat ik vannacht nog eens heel intensief naar het album ben gaan luisteren met bovenstaand review als resultaat.

avatar van jellorum
mooi geschreven inderdaad...!

't zal me aanzetten om deze wat beter te beluisteren, staat al even te wachten...

avatar van Edwin
5,0
reptile71 schreef:

Allereerst zet And Also The Trees op dit album een unieke sound neer. Eerlijk gezegd heb ik geen idee hoe ze het allemaal doen. Het begint gelijk al met Prince Rupert: pam pampam ta takkatakkatakka het ritme zijn geen drums, het lijkt wel geklap met af en toe een drumslag tussendoor en als je je fantasie laat gaan lijkt het soms wel of je paarden hoort lopen. Samen met de bas, die heerlijk vlot doorloopt, krijgt het nummer een geweldige drive.


Prachtige recensie bij een van mijn top 10 albums. Dat je het ritme raadselachtig vindt, kan ik mij wel voorstellen. Als opmaatje naar het eerste couplet hoor je inderdaad een soort geklap als een paard in galop. Ik hou het erop dat dit puur elektronisch is, los van het drumwerk. Toenmalige drummer Nick Havas speelt dit nummer namelijk gewoon op een akoestisch drumstel en hij speelt het hele nummer hetzelfde ritme (5-kwarts) en hetzelfde tempo. Hij wisselt alleen wat af tussen rimclicks (de stok horizontaal liggend op het drumvel en dan met het dikke uiteinde op de rand van de snaretrom slaan) in de coupletten en echte klappen op de snaretrom en de toms in de refreinen. In die refreinen wordt in elke maat wel weer een slag elektronisch geaccentueerd als een wegstervende klap (kan het niet beter omschrijven). Hoe ze dat doen, weet ik ook niet precies, maar als je in een studio muziek "produceert" dan is alles mogelijk natuurlijk. Ik heb ook 2 live CD's met dit nummer en dan is het toch echt 100% akoestisch zonder effecten.

avatar van reptile71
Ja hoe het allemaal gedaan wordt is ook niet zo belangrijk, maar het zit gewoon zo goed in elkaar en is zo goed bedacht en uitgewerkt! AATT levert hier gewoon een uniek kunstwerk af. Wat mij betreft is dit hun masterpiece.

avatar van Edwin
5,0
Ja, dat kun je wel stellen. De lijn die ze met Virus Meadow hebben ingezet, bereikt op dit album een hoogtepunt. Daarna verandert het geluid en worden hun albums steeds minder goed onderling vergelijkbaar. Het niveau blijft echter op elk album onwaarschijnlijk hoog, waardoor ik hun hele discografie als een doorlopend hoogtepunt ervaar. Dat maakt AATT toch wel een van mijn grootste all time favorites.

avatar van reptile71
Jep, zeer hoog niveau, ook hun laatste albums. Dat zie je weinig bands doen. Rasmuzikanten zijn het. Toch blijft dit album voor mij hun hoogtepunt. Hierop hebben ze de voor mij meest unieke en perfecte sound.

Gast
geplaatst: vandaag om 12:51 uur

geplaatst: vandaag om 12:51 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.