De Jeugd van Tegenwoordig - Anders (Different) (2018)

Bij de laatste albums ontbreekt inderdaad flow wat tegelijkertijd een bepaalde "fase" in hun carriere typeert. Gevestigde namen, op leeftijd, niet langer nodig om hongerig te klinken maar eerder arrogantie (of zelfverzekerheid?) uiten zoals ze altijd hebben gedaan. Dat is ook altijd aantrekkelijk geweest aan de Jeugd. Ze doen waar ze zin aan hebben en wat goed voelt. Voor mij voelt het niet geforceerd. Je hoort de lol / oprechte intenties en voor mij is het belangrijk dat ik een artiest er op kan vertrouwen dat ie oprecht komt.

Maar vroeger hebben ze juist een aantal van de lekkerste, vooral catchiest flows op plaat gezet. Met Vjeze's manier van spreken kun je ook echt alle kanten op. Een soort totale vrijheid in rap waar ze overigens alle drie gebruik van maken. Heb er altijd van gehouden en zie persoonlijk De Machine als top 3 Nederlands hiphop materiaal. Één van de weinige klassiekers qua Nederlandse albums.

Een nieuwe Jeugd is altijd welkom en leuk maar ik verwacht niets bijzonders. Wel een aantal keer oprecht hardop lachen wat ook nog maar een aantal artiesten gegeven is dus lets go. Steek die hele stad in de fik.

Als je hier niet snapt dat dit een grote grap is, en een parodie op al die kansloze Dirty Dutch house plaatjes met kansloze drops, dan ken je de heren slecht.

Oh, Middeleeuwen is alvast een heerlijke track.

Mijn eerste indruk is dat het een aardig tussendoortje is. Paar leuke tracks, paar experimentjes die (voor mij) niet altijd even goed werken. Was verbaasd dat het na ruim een half uur weer klaar was, voelt niet echt als een volwaardig album.

Ik denk dat je Luek en Anders tezamen als een volwaardig album kan zien? Vond Luek in zijn eentje wat dat betreft ook tekort schieten.

De rock experimentjes vind ik leuk. Zijn wel de kortste tracks op het album. Waarschijnlijk niet onverstandig.
Track met Ronnie is dope. Gewoon leuk tussendoortje. Prima.

Ik heb net even vluchtig wat nummers geluisterd en dit is gewoon nog steeds DJVT ten voeten uit. Het zit allemaal vast prima in elkaar, maar het doet mij niets (meer). Zie mijzelf dit niet snel nog een keer opzetten. Ik ging wel stuk om Vieze Fur in Ik Kwam Haar Tegen in de Moshpit:

Ze droeg een t-shirt van Led Zeppelin
Het was een echte, niet van H&M

Vooral ook hoe ie het uitspreekt, dat vind ik dan wel weer humor.

Ik ga hier enorm lekker op, een soort gekke muzikale rollercoaster. Tot zover nog geen een track die ik echt minder vind. Ook leuke bijdrages van Ronnie Flex en Bokoesam.

Prima album, maar jammer van de Engelstalige nummers. Het mooie aan de Jeugd is de manier waarop ze met de Nederlandse taal spelen. Cru en De Code vind ik tot nu toe het sterkst.

Op de gold editie van De Lachende Derde kon je al op Sexy Beesten [Dirt Machine Remix] horen hoe DJVT klinkt met gitaren eronder (als ik me niet vergis uitgebracht rond de periode dat ze samen met Triggerfinger de Red Bull soundclash hadden gedaan), ik prefereerde toen al deze "mix" boven de gewone versie...

Blij dat dit terugkomt op deze plaat en de meer gedreven gitaarnummers zijn voor mij het beste van deze cd

Triest plaatje. De lofuitingen lijken ze naar het hoofd gestegen te zijn; ze denken dat wat ze ook maar doen interessant is. Dat is dit domweg niet. De beats zijn futloos, de taalgrapjes niet leuk (meer), het Engelstalige voegt niets toe. Het klinkt allemaal vooral erg plastic en verveeld. De 35 minuten duren daardoor ook erg lang.

Grappig dat jij dat nu toevallig zegt

Wat is de grap dan? En het toeval?

Wel een vette beat, tho.

Maar hoezo triest? Hoor je nu niet de fun waarmee deze plaat waarschijnlijk gemaakt is

Om eerlijk te zijn: nee, totaal niet. Eerder een soort geforceerd hautaine instelling van wat voor iets raars zullen we nu weer bedenken.

Je spendeert hier wel erg veel tijd voor een plaat, waar je niks aan vindt

Ik moet zeggen dat ik de eerste 2 nummers vrij geniaal vind. Moshpit is creatief bedacht, met de metalinvloeden en de gouden line: 'Ik kwam haar tegen in de moshpit, ze stonk een beetje, but I loved it'. Daarnaast is het fijn dat iemand - eindelijk, na 31 jaar - mijn anthem heeft geschreven. Deze twee nummers gaan in de DJVT greatest hits canon. De rest van het album is een beetje flauw, al is De Code nog wel aardig.