menu

Thunder - Please Remain Seated (2019)

mijn stem
3,75 (4)
4 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Rock
Label: BMG

  1. Bigger Than Both of Us (4:10)
  2. Future Train (6:10)
  3. Girl's Going Out of Her Head (4:40)
  4. I'm Dreaming Again (4:19)
  5. Fly on the Wall (5:51)
  6. Just Another Suicide (3:58)
  7. Empty City (6:16)
  8. Miracle Man (5:30)
  9. Blown Away (4:47)
  10. Loser (6:18)
  11. She's So Fine (5:24)
  12. Low Life in High Places (5:51)
  13. Stand Up * (3:26)
  14. River of Pain * (4:36)
  15. Like a Satellite * (4:55)
  16. Robert Johnson's Tombstone * (3:52)
  17. Higher Ground * (4:42)
  18. Everybody Wants Her * (5:16)
  19. Long Way from Home * (6:15)
toon 7 bonustracks
totale tijdsduur: 1:03:14 (1:36:16)
zoeken in:
avatar van Sir Spamalot
3,5
Heropgenomen versies van bestaande nummers naar aanleiding van hun dertig jaar bestaan in 2019 en natuurlijk voor hun doen verkrijgbaar in meerdere versies, zoals te zien op hun webshop: Thunder Official Online Store : Merch, Music, Downloads & Clothing - thunder.tmstor.es. Maar ik stel me de vraag wat het nut is van dergelijke albums?

avatar van Rudi S
Sir Spamalot schreef:
Maar ik stel me de vraag wat het nut is van dergelijke albums?


Antwoord; na 30 jaar (jubileum) kun je best tot de conclusie komen dat sommige dingen beter hadden gekund, mooi moment om dat recht te zetten.
Of dat lukt weten wij volgend jaar dus pas.

avatar van milesdavisjr
Rudi S schreef:
(quote)


Antwoord; na 30 jaar (jubileum) kun je best tot de conclusie komen dat sommige dingen beter hadden gekund, mooi moment om dat recht te zetten.
Of dat lukt weten wij volgend jaar dus pas.


Eens, ik ben met name benieuwd in welke versies de nummers terugkomen. De muziek van Thunder leent zich bijvoorbeeld uitstekend (dat hebben ze in het verleden ook wel bewezen) voor een akoestische setting. Of wellicht zijn enkele songs gekort op de speelduur of hebben Bowes & Morley - gezien hun 2 albums als duo - er een injectie met soul en/of funk invloeden ingestopt. In ieder geval, laat maar komen die hap.

avatar van vielip
Ik heb She's so fine laatst gehoord. Ben bang dat dit album niks voor mij wordt. Ik begrijp heel goed dat ze niet elke keer hetzelfde willen doen. Ze hebben alles al gedaan en alles al bewezen. Dus tsja, wat rest dan nog?? Ze zeggen er zelf dan ook over; dit is geen nieuwe weg die we in slaan maar gewoon voor de lol. Omdat we er zin in hadden om het te doen. En in dat licht bezien is dit best (weer) een gedurfde stap. Maar ik vind het niks.

avatar van BlauweVla
"She's So Fine" doet denken aan de oude platen van Bad Company en Free. Daar staan veel van dergelijke midtempo stukken op: niet te hard en niet te schreeuwerig.
Thunder heeft zich wel vaker op andere terreinen begeven, soms met een paar afwijkende nummers op een plaat ("Behind Closed Doors"), of op een heel album ("Giving the Game Away"). Getuigen het praatje over het komende optreden in Weert worden weer Whitesnake en zelfs Foreigner erbij gehaald als vergelijkingsmateriaal. Uiteraard is het wel die hoek waarin ze doorbraken, maar als je luistert naar de laatste twee reguliere studioalbums, hoor je een behoorlijk pure rockband met meer verwijzingen naar blues als ooit te voren, ook productietechnisch. En dit aparte "Please Remain Seated"? Geen idee of het de hele plaat blijft boeien... Maar het kan ook meevallen natuurlijk

She's So Fine klinkt in ieder geval al lekker. Laat maar komen dit album!

avatar van milesdavisjr
Het nummer She's So Fine klinkt best lekker. Ik ben wel benieuwd naar deze schijf. Thunder is geen band die een enorme verscheidenheid en diversiteit in zijn oeuvre heeft opgebouwd. De basis van de band (zowel qua samenstelling dan wel de muzikale benadering) is eigenlijk altijd hetzelfde gebleven. De meeste albums zijn zeer degelijk te noemen maar kennen nimmer echte flinke uitschieters. Daar ik altijd wel van wat variatie en andere invloeden hou en niet vies ben van een andere benadering ten aanzien van je eigen discografie ben ik wel benieuwd naar de uitkomst.

avatar van Sir Spamalot
3,5
Bij de toevoeging van dit album had ik al de vraag geopperd wat het nut is van dergelijke albums? Natuurlijk is dat elk voor zichzelf en individueel te bepalen en ik geloof in de individuele vrijheid van elkeen.

Tjokvol afwijkende versies van bestaande nummers staat dit album natuurlijk, met hier en daar een grotere accentuering van de diverse invloeden in hun muziek, de blues, de funk en de soul. Er worden ook meer koortjes toegevoegd in een semi-akoestische setting, waarbij je natuurlijk de power zult missen maar meer verfijning zult vinden. Het hangt ervan af wat je zelf belangrijk vindt.

Ik vind het zo'n typische plaat die je één keer (of ooit een tweede keer) zult opleggen, besluiten dat het allemaal wel goed klinkt, de kast in mikken en vervolgens jaren er niet meer aan denken. Het doet niets af aan hun muzikale kwaliteiten natuurlijk. Daar is bij mij geen enkele twijfel mogelijk.

avatar van HenkiO
3,0
Softrock.

Gast
geplaatst: vandaag om 11:40 uur

geplaatst: vandaag om 11:40 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.