menu

The Japanese House - Good at Falling (2019)

mijn stem
3,41 (39)
39 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Pop / Electronic
Label: Dirty Hit

  1. Went to Meet Her [Intro] (2:31)
  2. Maybe You're the Reason (3:38)
  3. We Talk All the Time (3:15)
  4. Wild (3:43)
  5. You Seemed So Happy (2:42)
  6. Follow My Girl (4:04)
  7. Somethingfartoogoodtofeel (4:25)
  8. Lilo (4:10)
  9. Everybody Hates Me (3:09)
  10. Marika Is Sleeping (3:03)
  11. Worms (3:18)
  12. F a r a w a y (2:50)
  13. I Saw You in a Dream (3:20)
totale tijdsduur: 44:08
zoeken in:
avatar van blur8
4,5
Follow My Girl is 3de single.
Na I Saw You in a Dream & Lilo.
En weer even prettig voor het DroomPop oor. Wordt toch wel een uitdaging om een gevarieerd te maken.
Want fijne singles maken, voor een EP kan Amber wel, Maar nu wordt het menens, om 45 minuten interessant te blijven. Ben echt benieuwd of het haar gaat lukken. Vertrouwen dat het goed komt is er zeker, omdat het Live ook lukt.

avatar van coldwarkids
5,0
Ben hier zo benieuwd naar! De singles zijn meer dan aangenaam en Lilo en Follow My Girl zijn alvast lekkere voorproefjes voor dit album. Hoop alleen wel dat het interessant blijft dit hele album!

avatar van coldwarkids
5,0
Follow My Girl is zeer verslavend zeg!!

avatar van blur8
4,5
Maybe You're the Reason is weer nie fout. Beetje vage tweede stem wordt vol gecompenseerd door een vette gitaar op het eind. Kom maar op met dat hele album.

avatar van coldwarkids
5,0
Kan echt niet meer wachten! M'n vinyl collectie word dik dit jaar.

avatar van Gretz
4,5
The Japanese House is zo'n artiest die voorlopig met vrijwel elke nieuwe singlerelease raak schiet. De singles van de EP's waren al zeer genietbaar, en dat doet ze nu nog eens dunnetjes over met drie voltreffers op rij (Lilo, Follow My Girl en Maybe You're the Reason). Kan bijna niet anders dat dit ook een erg interessante debuutplaat gaat worden.

Amber Bain maakt precies het soort dreampop dat me als gegoten ligt: zalvende, gelaagde vocalen die omsloten worden door de mooiste melodieën en de fijnste grooves. Ben nu enorm in de ban van Maybe You're the Reason, met dat ongelofelijk verslavende refrein. Een liedje dat zich zeker kan meten met haar beste nummers (Face Like Thunder, Leon, Good Side In). Hopen dat zenders als Pinguin en Kink het ook oppikken, want ze verdient wel een groter publiek.

avatar van coldwarkids
5,0
Vier songs als schot in de roos.
Met als vierde track 'We Talk All The Time'. Misschien wel het beste tot nu toe.

The Japanese House - We Talk All the Time - YouTube

avatar van blur8
4,5
Het eerste album van Amber is zorgvuldig opgebouwd rond de uitzonderlijk goede singels. Was paar maanden geleden nog super benieuwd of de vertaling van zeer genietbare EP’s naar een heel album zou slagen en de JH ingrediënten langer zouden stand houden. Die vraag is na eerste beluistering onmiddellijk beantwoord: Probleemloos!. De variatie wordt bewaard door maar liefst 5 rustige tracks. Met somethingfartoogood en Marika sleeping als meest geslaagd. Die ingetogen sfeer wordt nog eens versterkt door de verrassende versie van de oudere single Saw You In A Dream, die op het album in een akoestische versie staat als I saw you in a dream.

Las ergens dat de productie een samenwerking is van Amber Bain en George Daniel; drummer bij de The 1975. En dat is dan wel even schrikken want van die band weet me ik weinig positiefs te herinneren. Maar Good at Falling beluisterend hoor je gelukkig direct het grote verschil tussen 1975 & tJH: Het vakwerk van songwriting! De een blijft hangen in goedbedoeld matigheid de ander tovert de een na andere briljante song tevoorschijn, die ik met liefde weer laat ronddraaien. Heel blij met dit geweldig album.

avatar van erwinz
4,0
recensie op de krenten uit de pop:
De krenten uit de pop: The Japanese House - Good At Falling - dekrentenuitdepop.blogspot.com

The Japanese House - Good At Falling
Het debuut van The Japanese House opent groots en aanstekelijk, maar wordt steeds intiemer, introspectiever, diepgravender en interessanter

The Japanese House heeft een plaat gemaakt die zich voorzichtig laat beïnvloeden door dreampop van weleer, maar geeft vervolgens een geheel eigen draai aan deze muziek uit de jaren 90. De plaat opent groots, maar wordt naarmate het tempo omlaag gaat steeds interessanter. Langzaam maar zeker ontvouwt zich een indringende breakup plaat, die steeds dieper graaft en steeds mooier wordt. Het alter ego van de Britse Amber Bain heeft zeker geen makkelijke plaat gemaakt, maar neem er de tijd voor en Good At Falling wordt mooier en mooier.

The Japanese House is het alter ego van de Britse singer-songwriter Amber Bain. De muzikante uit Londen overtuigde eerder al met een serie prima EP’s en singles en nu is er dan het volwaardige album.

Good At Falling opent met een intro met erg veel elektronica en autotune, maar wanneer de echte openingstrack Maybe You’re The Reason uit de speakers komt, is duidelijk dat The Japanese House haar mix van dreampop en elektronica is trouw gebleven.

Ik heb persoonlijk een enorm zwak voor dreampop, maar vind ook dat het genre de afgelopen decennia wel erg is uitgemolken en vooral voortborduurt op de muziek die de pioniers binnen het genre in de jaren 90 maakten.

De muziek van The Japanese House bevat onmiskenbaar ingrediënten uit de dreampop, maar klinkt ook totaal anders dan de muziek van de pioniers uit de jaren 90. De muziek van het alter ego van Amber Bain is loom en dromerig, verleidt hier en daar met engelachtige zang en combineert flink wat elektronica met hier en daar mooie gitaarlijnen, maar vergeleken met de dreampop van weleer klinkt de muziek van The Japanese House een stuk moderner.

Good At Falling zet wat modernere elektronica in en flirt wat nadrukkelijker met invloeden uit andere genres, maar verrast toch ook steeds weer met flarden dreampop. Amber Bain kan prima uit de voeten als dreampop zangeres, maar zet haar stem op meerdere manieren in, waardoor haar debuut net zo makkelijk folky als meer dance-georiënteerd kan klinken.

Zeker de eerste tracks op de plaat klinken wel erg aanstekelijk, hitgevoelig en groots, maar Good At Falling is zeker niet zo’n makkelijke plaat als het in eerste instantie lijkt. Amber Bain kan in de wat grootser klinkende songs mee met de popprinsessen uit de electropop van het moment, maar is ook een stuk eigenzinniger en graaft een stuk dieper met haar muziek dan de meeste van haar soortgenoten.

Ook in tekstueel opzicht is Amber Bain haar soort- en leeftijdsgenoten ver voor. Good At Falling is een indringende plaat over liefde en verlies, die door de teksten wordt voorzien van een donkere onderlaag, vooral wanneer het einde van haar relatie met folkie Marika Hackman wordt bezongen.

De plaat, die samen met George Daniel en Matty Healy van The 1975 en producer BJ Burton werd gemaakt opent met een aantal groots en meeslepend klinkende songs, maar wordt interessanter wanneer Amber Bain na een aantal tracks gas terugneemt en kiest voor intiemere en persoonlijkere songs. Het zijn songs die overlopen van emotie en die in muzikaal opzicht interessante terreinen verkennen. Het zijn bovendien songs die in vocaal en muzikaal opzicht de fantasie prikkelen en die ontroeren.

Het zijn geen songs die zich onmiddellijk opdringen, maar wanneer je ze vaker hoort worden ze alleen maar interessanter. Liefdesbreuken leveren wel vaker memorabele platen of zelfs klassiekers op. Good At Falling van The Japanese House valt voorlopig in de eerste categorie, maar de rek is er voorlopig nog niet uit. Erwin Zijleman

avatar van Lura
Het blijft muziek, de afgelopen maand diverse keren beluisterd, maar mij kan het absoluut niet bekoren en beklijven.

avatar van Mausie
2,5
Mausie (crew)
Door alle enthousiaste berichten hier en in de MuMeAfrekening ben ik begonnen met luisteren. Maar vooralsnog vind ik het erg tegenvallen. Het album moet het vooral van de singles hebben. Op de tweede helft kakt het volledig in en vind ik het een beetje zeikerig worden. Ik schat dat dit 3,5* gaat worden.

avatar van Mausie
2,5
Mausie (crew)
Het is uiteindelijk nog meer tegengevallen dan ik op het eerste gehoor verwacht had. The Japanese House gaat wel erg hard door de ondergrens heen met het intro, Wild en alles vanaf Everybody Hates Me. Ik vind de muziek op die nummers ontzettend zeikerig en de auto-tune is in een paar nummers een doorn in het oog. De singles en You Seemed So Happy redden het album van een dikke onvoldoende, maar zijn ook niet genoeg voor een voldoende.

avatar van deric raven
3,0
Het blijft wennen, die stemvervormer. Nog steeds afvragend of dit echt daadwerkelijk iets toevoegt aan het geheel. Maar goed, we leven in een tijdperk waar er veelvuldig gebruik van wordt gemaakt. Ook bij The Japanese House is dit het geval, al blijft het gelukkig beperkt. Went to Meet Her [Intro] heeft dit schijnbaar nodig, en voelt aan als een hedendaagse variant op de soft erotische sound van Enigma in de jaren negentig. De uit Buckinghamshire afkomstige Amber Bain weet met haar alter ego The Japanese House niet in deze valkuil te stappen, al snel voegt ze drum en gitaar toe aan het dromerige geluid. Ondanks dat ze al vier EP’s voor haar debuut heeft uitgebracht, horen we hier allemaal gloednieuwe songs. Door haar stem in meerdere lagen over elkaar heen te mixen ontstaat er een soort van koortje om het een wat voller geheel te geven. Gelukkig wil de gitaar nog regelmatig rocken, wat het net iets meer pit geeft. Anders is het goed bedoelde dreampop die geruisloos passeert, maar je niet als reiziger mee neemt. Good at Falling staat dus totaal los van haar eerdere werk. Over het algemeen ervaar je bij deze stroming voornamelijk romantiek. Hier staat thematisch verdriet centraal, en de eenzaamheid die dit tot gevolg heeft.

Dat trieste gevoel wordt nogmaals sterk geaccentueerd in de video van Maybe You ‘re the Reason . Ze leeft daarin samen met de eeuwige trouwe metgezel, haar eigen spiegelbeeld. Ook de scenes dat ze zichzelf omarmt komen erg zielig over. Wat is dat toch met vrouwen dat ze zo gemakkelijk hun ziel open en bloot durven te geven. Zelfs over de drang naar alcohol wordt schaamteloos bezongen in Everybody Hates Me. Ik heb er vaak moeite mee, hou het mooi allemaal bij jezelf. Geen haatgevoelens, of ze worden niet geuit. Is er dan de hoop die hier overheerst, dat de ex vriendin weer een rol in haar leven gaat spelen? Buiten dat gegeven hoor je een zeer getalenteerde muzikant, die misschien wel noodgedwongen alles op zich neemt. De teksten, de zang en het veelvoudig gebruik van instrumenten, ze doet het allemaal zelf. Wel krijgt ze de nodige support van twee leden van de band The 1975; Matthew “Matty” Healy zingt mee in f a r a w a y, en George Daniel wil als producer regelmatig bij springen.

Bewonderingswaardig hoe persoonlijk ze zich op de plaat opstelt, al zal de vroegere partner zich ongemakkelijk voelen, bij Marika Is Sleeping wordt ze zelfs bij naam genoemd. Lijkt mij een flinke inbreuk doen wat betreft de privacy. Hoogtepunt Somethingfartoogoodtofeel heeft een zwaardere benadering, die vooral in de meerstemmigheid is terug te horen. Realiteitsbesef en dit een plek kunnen geven, al zit ze duidelijk nog in de eerste fase van het verwerkingsproces. Blijkbaar is het niet alleen maar een break up plaat over het eindigen van een liefdesrelatie. Went to Meet Her [Intro], You Seemed So Happy en afsluiter I Saw You In A Dream handelen over zinloos geweld. Een goede vriend van Amber wordt in elkaar geslagen, en zal later aan de gevolgen hiervan overlijden. Ondanks dat de vocalen vaak erg lief en zalvend klinken, is het absoluut geen gemakkelijke plaat. Het nadeel is dat je zonder enige achtergrondinformatie niet het verschil ervaart tussen de twee soorten afscheid; die van de liefde, en die van het leven. Nu misplaatst je al snel essentiële lyrics.

The Japanese House - Good At Falling | Electronic | Written in Music - writteninmusic.com

avatar van coldwarkids
5,0
Er is vandaag een nieuw nummer uit van haar nog te verschijnen tweede album waarvan nog niet veel bekend is.

Boyhood klinkt weer verfrissend.

Gast
geplaatst: vandaag om 14:51 uur

geplaatst: vandaag om 14:51 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.