menu

Candlemass - The Door to Doom (2019)

mijn stem
3,82 (36)
36 stemmen

Zweden
Metal
Label: Napalm

  1. Splendor Demon Majesty (5:29)
  2. Under the Ocean (6:13)
  3. Astorolus - The Great Octopus (6:42)

    met Tony Iommi

  4. Bridge of the Blind (3:44)
  5. Death's Wheel (6:51)
  6. Black Trinity (6:05)
  7. House of Doom (6:27)
  8. The Omega Circle (7:17)
  9. House of Doom [Original Version] * (6:21)
  10. Flowers of Deception * (6:10)
  11. Fortune Teller * (3:12)
  12. Dolls on a Wall * (3:55)
toon 4 bonustracks
totale tijdsduur: 48:48 (1:08:26)
zoeken in:
Ondertussen is Astorolus - the Great Octopus te beluisteren, met een gitaarsolo door Iommi himself

avatar van Sir Spamalot
4,0
Nog beter, ook de video is nu beschikbaar: CANDLEMASS ft. TONY IOMMI - Astorolus (Official Video) | Napalm Records - YouTube

En op Bandcamp: The Door To Doom | CANDLEMASS - candlemass.bandcamp.com waar ook The Omega Circle te horen is.

avatar van vdbmalmsteen
Je kan het hele album streamen via Blabbermouth:
Candlemass - The door to doom

avatar van Sir Spamalot
4,0
Met opnieuw Johan Längquist als zanger én met een hoes die sterk verwijst naar de hoes van het 1e album Epicus Doomicus Metallicus, waarop dezelfde Johan Längquist de zangpartijen verzorgde. Nog even wachten met sterren maar het zullen er een pak zijn.

avatar van Edwynn
3,5
Candlemass trekt gelukkig wel weer de lade open waarin de middellange doomy metalepossennlagen. Dat is winst ten opzichte van de laatste eepeetjes. De terugkeer van Johan Längqvist was mij echter niet opgevallen als ik het niet gelezen of gehoord had. Die man klinkt tegenwoordig precies als Mats Léven. Zo erg dat ik twijfel of het niet gewoon Mats is die hier zingt.

Dat impliceert direct dat Candlemass anno 2019 eigenlijk gewoon klinkt als Krux. Zoals Candlemass met Léven ook al klonk als Krux. Met diezelfde korrelige sound die als een lading vermalen kiezelstenen klinkt. En dan af en toe een kerkorgel of een akoestische interlude.

Qua songs gaat heel erg voorwaarts. Goddank. Er is niets nieuws onder de zon maar deze 8 nummers gaan erin als koek. Dit alles gebaseerd op een rondje Spotify. Vooralsnog.

avatar van gigage
3,5
Het klinkt als een Edling plaat. Avatarium, Krux, the doomsday kingdom hebben allen zo eenzelfde vibe. Is dat erg? Nee, hoor.

avatar van Matthijs78
4,5
Ik vind dit toch wel een meesterwerkje geworden hoor. Wat een heerlijk album is dit! In tegenstelling tot veel andere fans was ik wel fan van het werk met en van de stem van Mats Leven. Ik moet eerlijk zeggen dat ik best wel teleurgesteld was toen bekend werd dat Leven geen deel meer uitmaakte van Candlemass. Dat de band vervolgens op de proppen kwam met Langquist was des te verrassender en heeft uiteindelijk fantastisch uitgepakt! Fijne zanger anno 2019! Tel hierbij op 8 prima songs en een degelijke productie en Candlemass heeft wat mij betreft bewezen nog jaren mee te kunnen. Of zij daar zelf ook zo over denken valt te bezien maar hé hoe lang heeft Leif Edling wel niet geroepen dat er nooit meer een Candlemass album zou komen?!

avatar van gigage
3,5
De song met Tony Iommi (Black Sabbath) is geweldig. Voor de rest doet Edling zijn riedel en hoewel het lekker wegluistert komt het me soms wat eendimensionaal over.

avatar van Dream Theater
4,0
Doom is een stijl van metal die mij zeker kan boeien maar dan moeten er wel elementen in zitten die de muziek naar een hoger level brengen. Tempowisselingen, goed gitaarwerk met de nodige soli, een lekkere vette productie en een goede zanger. Dit is zover ik Candlemass ken al jaren het geval en met een songwriter als Leif Edling zit het in de regel wel goed. Mij maakt het niet zoveel uit welke zanger er zingt want tot nu toe vond ik ze allemaal de moeite waard bij Candlemass, dus ook Langquist kan mij goed bekoren. Het valt en staat dus bij het songmateriaal en dat is ook deze keer weer dik in orde! Als Black Sabbath gitarist Tony Iommi ook nog op een nummer mee speelt, ja dan is het helemaal geweldig. Astorolus kent een vette gitaarriff en geweldige gitaarsoli, wat een dijk van een nummer! Ook het afwisselende Under the Ocean heeft een machtig mooie gitaarsolo en maakt zo`n nummer helemaal af.
Deaths Wheel heeft een lekkere drive met weer een prachtig middenstuk met afwisselend gitaarwerk ondersteund door zweverig orgelspel. Black Trinity begint met zwaar grommend gitaarwerk waarna weer een lekkere gitaarriff wordt ingezet. Het middenstuk met harde drumslagen is weer apart maar zorgt ook weer voor afwisseling. House of Doom begint met kerkklokgeluiden waarna de gitaren weer vet invallen en er een uptempo song volgt. Het meegalmende orgel zorgt in dit nummer voor een heerlijke doomsfeer waarna weer een vette gitaarsolo de boxen uitdenderd. The Omega Circle is het langste nummer. Na een akoestisch begin knallen de gitaren er weer hard in. Na het mooie refrein met weer heerlijke gitaarsol volgt weer een rustig stukje. Na de opvolgende tempoversnelling volgt nogmaals een vette gitaarsolo waarna het nummer wat apart afsluit. De zweden hebben er weer een mooi werkstukje van gemaakt waar ik de komende tijd weer met veel plezier naar zal luisteren!

avatar van notsub
3,5
Candlemass levert met The Door to Doom een keurige plaat af. Het is wel een voorspelbare CD geworden en de vraag is of dit nog wel iets essentieels toevoegt aan de lange historie van de band. Bij de show in het voorprogramma van Ghost viel men ook grotendeels terug op de eerste platen. Dat waren de jaren dat de band nog echt opzien baarde. Maar goed, dat geldt inmiddels ook vele andere bands en mag geen reden zijn niet blij te zijn met een nieuw hoofdstuk in de lange, trage geschiedenis van Candlemass!

avatar van RuudC
3,5
Echt verbaasd was ik niet meer toen dit album aangekondigd werd. Hoewel Psalms Of The Dead bedoeld was als het laatste album, kwamen er daarna nog wel wat EP's uit. Dat Langquist nu de vaste zanger is, mag wel opmerkelijk genoemd worden. Het optreden in 2011 op Roadburn was wel erg goed, maar inmiddels zijn we wel acht jaar verder. Ik vraag me vaak (bij verschillende bands) af of die drang naar vroeger wel zo gezond is.

Langquist zingt nog steeds goed. De hoge noten worden niet gehaald (en dus ook geen poging tot), dus qua epiek geen niet soort EDM. DIt album is grappig genoeg wel meer doom. Lagere snelheid dus en het geluid is erg zwaar. Daarmee helaas soms ook geen mooi geluid, want het klinkt vaak erg modderig. Er zijn wel wat knappe songs te vinden, zoals het melodieuze Under The Ocean of het balladesque Bridge Of The Blind. Op een aantal momenten krijg je wel te maken met wat vulwerk. Candlemass doet hier een goede poging, maar het overtuigt me net niet. De gastbijdrage van Tony Iommi was compleet aan me voorbij gegaan als ik er niet van geweten had.

Eindstand:
1. Epicus Doomicus Metallicus
2. Nightfall
3. Death Magic Doom
4. Tales Of Creation
5. Chapter VI
6. King of the Grey Islands
7. Dactylis Glomerata
8. Psalms of the Dead
9. The Door To Doom
10. Candlemass
11. Ancient Dreams
12. From The 13th Sun

avatar van lennert
4,0
Langquist is terug? Wow, dat was onverwacht. Mats Léven heb ik altijd een wat neutrale mening over gehad vanwege het feit dat hij gewoon een standaard goed zanger is, die weinig eigen sound heeft. Langquist is de zanger van het beste Candlemass-album en heeft zodoende toch een streepje voor. De beste man haalt de hoge tonen waarschijnlijk niet meer, maar zingt fantastisch in de mid-range. Op het melancholische Bridge Of The Blind komt zijn melancholische stijl ook weer helemaal mooi naar boven. De orgels op een track als House Of Doom klinken hier veel minder uit de plaats dan op de voorganger en het afsluitende The Omega Circle heeft werkelijk een prachtig refrein.

Een return to form is het album niet, daarvoor ontbreekt de wow-factor van de eerste twee Lowe albums, maar dat de band vandaag de dag nog zo klinkt kan ik alleen maar prijzen. Candlemass blijkt zo aan het einde van deze marathon nog steeds een van mijn favoriete doommetalbands te blijven.

Eindstand:
1. Epicus Doomicus Metallicus 5*
2. Tales Of Creation 5*
3. Death Magic Doom 4.5*
4. King Of The Grey Islands 4.5*
5. Chapter VI 4.5*
6. Nightfall 4.5*
7. The Door To Doom 4*
8. Dactylis Glomerata 4*
9. Psalms For The Dead 3.5*
10. Candlemass 3.5*
11. From The 13th Sun 3*
12. Ancient Dreams 3*
Eindscore: 4,08*

avatar van Brutus
3,5
Dit is weer een prima album van Candlemass. Zo horen ze te klinken.

Eindstand!
1 Tales of Creation
2 Epicus Doomicus Metallicus
3 Nightfall/Ancient Dreams
5 Chapter VI/King of the Grey Island
7 The Door to Doom
8 From the 13th Sun
9 Death Magic Doom
10 Candlemass
11 Psalms for the Dead
12 Dactylus Glomerata

3,5
De eerste 3 nummers vind ik maar erg matig en ik heb de plaat een tijd ook niet gewaardeerd door de matige productie. Echter na een paar luisterbeurten zijn alle nummers vanaf song 4 heerlijk. Mooie refreinen wisselen af met lekker doom materiaal. Toch jammer en vreemd van die eerste 3 matige nummers.

Gast
geplaatst: vandaag om 15:44 uur

geplaatst: vandaag om 15:44 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.