menu

Bear's Den - So That You Might Hear Me (2019)

mijn stem
3,77 (105)
105 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Pop / Folk
Label: Communion

  1. Hiding Bottles (4:05)
  2. Fossils (3:57)
  3. Fuel on the Fire (3:54)
  4. Breaker / Keeper (4:31)
  5. Not Every River (1:55)
  6. Laurel Wreath (4:33)
  7. Crow (4:56)
  8. Conversations with Ghosts (4:08)
  9. Evangeline (4:38)
  10. Blankets of Sorrow (4:28)
totale tijdsduur: 41:05
zoeken in:
avatar van blur8
3,0
Fuel on the Fire = single. Promesing Begin, Onbestendig eind.....
Album runtime van 41 min. lijkt aan de korte kant. Zegt natuurlijk nix.

avatar van coldwarkids
3,0
Blankets Of Sorrow en Fuel On The Fire zijn avast prachtige songs! Kijk hier dus weer enorm naar uit.

avatar van JVT
4,0
JVT
Laurel Wreath is ook uit, daar is ook niks mis mee. Gaat weer een fijne plaat worden!

avatar van Maiky
Wát een geweldig nummer is Laurel Wreath. Wat een warmte! Fijne melancholie ook. Zelfs de songteksten, die ik over het algemeen nooit interessant vind, hebben een vreemde aantrekkingskracht. Ik heb nog nooit iets van Bear’s Den gehoord maar dit smaakt zeker naar meer! Ik moet dit album nodig een keer met hoofdtelefoon op luisteren ^^

avatar van EGO
5,0
EGO
Dit is geweldig .. Crow

Bear's Den - Crow - YouTube

Heb de Lp al besteld. Dit word hun 3de top!!! album

avatar van Minneapolis
EGO schreef:
Dit is geweldig .. Crow

Bear's Den - Crow - YouTube

Heb de Lp al besteld. Dit word hun 3de top!!! album

Eenvoudig maar mooi idee die clip. En een erg mooie song, die zo nog meer impact krijgt.

avatar van Lambchop
Vorige album was echt top met die 80s invloeden enzo ben benieuwd of ze weer iets nieuws hebben verzonnen

avatar van blur8
3,0
Mooi evenwichtig album met relatief veel rustgevende songs en minder electronica.
Warm bloedigste track: Evangeline. Heel prettig .

5,0
Hiding bottles,fuel on the fire,blankets of sorrow,zijn de mooiste nummers vind ik,maar het hele album is goed te pruimen,laatst naar de Oosterpoort geweest,een paar decibels te hard maar was verder een prima concert.
Leuke Schotse Band,met goeie zang

avatar van meneer
Altijd in voor een nieuw album of een nieuwe (voor mij dan) band. Dus ik zet deze op en bij het eerste nummer denk ik: “Hey ! Snow Patrol !”. Bij het tweede nummer ook. Of ben ik nou zo ‘kieskeurig’ ?

avatar van koosknook
3,0
meneer schreef:
Altijd in voor een nieuw album of een nieuwe (voor mij dan) band. Dus ik zet deze op en bij het eerste nummer denk ik: “Hey ! Snow Patrol !”. Bij het tweede nummer ook. Of ben ik nou zo ‘kieskeurig’ ?

Wanneer je geen stadion-rock-epigoon wil horen, dan raad ik je aan om naar een hun eerste album en ep's te luisteren, daar staan écht een paar (authentieke) juweeltjes op.

avatar van Zwaagje
Dr vorige albums waren voor mij geen blijvertjes; geen slechte platen maar het raakte me niet. Op eerste gehoor is dit een degelijk album geworden. De tijd zal leren of dit wel beklijft.

avatar van brt
3,0
brt
Helaas een stuk minder qua songmateriaal dan de vorige. De singles zijn duidelijk de beste liedjes, maar heb het nu al zo'n 5x beluisterd en het pakt me gewoon niet. De plaat klinkt helaas ook minder dan de vorige. Al met al lossen ze de (hoge) verwachtingen bij mij niet in. Jammer.

avatar van Miel
3,0
Ik mis de mooie folk van het eerste album
en het geweldige jaren 80-geluid van het tweede album. Voorlopig nog niet boeiend genoeg om op lp te kopen.

4,0
Nachtmuziek. Misschien wel een van de fijnste platen van dit jaar. Ik kwam het album per toeval tegen in Parijs. Waarom ook niet? Ik besloot het mee te nemen naar Nederland. Ik werd absoluut niet teleurgesteld. Sterkste nummers: Hiding Bottles en Laurel Wreath. Nog even een aparte vermelding voor Breaker / Keeper, zoveel emotie gevangen in een liedje. Mooi!

avatar van dafit
4,0
Uit mijn tweewekelijkse nieuwsbrief over de beste nieuwe popmuziek (aanmelden kan hier)

De Britse folkrockband Bear’s Den maakt een interessante ontwikkeling door. Op debuutalbum Islands (2014) klonken regelmatig de banjo’s waar Mumford & Sons zo groot mee zijn geworden. Die maakten op opvolger Red Earth & Pouring Rain (2016) plaats voor synthesizers en dat leverde een tegen The War On Drugs aanleunende grootse sound op.

Op hun derde plaat klinkt Bear’s Den meer ingetogen; alsof de band niet meer zo nodig in grote stadions wil eindigen. Openers Hiding Bottles en Fossils rocken nog enigszins, maar daarna ligt het tempo meestal lager. De prettige, warme stem van Andrew Davie is de grootste troef, waarmee hij vooral op het ontroerende Crow, Blankets Of Sorrow en Conversations With Ghosts met fraai pianospel weet te raken.

Ander hoogtepunten van dit afwisselende album zonder zwakke broeders zijn de sterke single Laurel Wreath en Evangeline, dat met trompet naar een climax toewerkt. De originaliteitsprijs gaat Bear’s Den nog altijd niet winnen, maar dit kleinere, sympathieke broertje van Snow Patrol heb ik wel in mijn hart gesloten.

avatar van erwinz
4,0
recensie op de krenten uit de pop:
De krenten uit de pop: Bear's Den - So That You Might Hear Me - dekrentenuitdepop.blogspot.com

Bear's Den - So That You Might Hear Me
Het derde album van Bear's Den viel me bij eerste beluistering gewoon vies tegen, maar hoe vaker ik naar het album luister hoe meer moois er aan de oppervlakte komt

Bear’s Den uit Londen maakte de afgelopen jaren twee geweldige en ook nog eens flink verschillende albums. Op het eerste album domineerde de op dat moment populaire banjo folk, op het tweede album zorgden 80s invloeden voor een geluid dat klaar leek voor de stadions. Het derde album wordt vooralsnog lauwtjes ontvangen en dat begrijp ik wel. Bij oppervlakkige beluistering komt het meer ingetogen geluid van Bear’s Den niet makkelijk tot leven of klinkt het zelfs wat saai. Luister wat beter en je hoort een aangenaam, maar ook spannend album dat steeds meer moois laat horen en dat bewijst dat Bear’s Den niet voor niets zo is bejubeld de afgelopen jaren.

De eerste twee albums van de Britse band Bear’s Den heb ik hoog zitten. Heel hoog zelfs. De band uit Londen vermengde op haar debuut Islands uit 2014 de banjo folk van een band als Mumford & Sons met de toegankelijke pop en rock van bands als Coldplay en Snow Patrol en de in artistiek opzicht veel interessante muziek van bands als Travis en Elbow.

Op het in 2016 verschenen Red Earth & Pouring Rain verdween de banjo naar de achtergrond en flirtte Bear’s Den opzichtig met invloeden uit de jaren 80. Een volgende band die stadions kan vullen leek geboren, maar op een of andere manier is Bear’s Den nog geen hele grote band geworden.

Omdat ik de eerste twee albums van de Britse band erg goed vond, was ik erg nieuwsgierig naar het derde album van Bear’s Den, waarop we best lang hebben moeten wachten. So That You Might Hear Me wordt vooralsnog ontvangen met lauwe recensies en ook ik vond het derde album van de band uit Londen bij eerste beluisteringen erg tegenvallen.

Zeker in de eerste twee tracks lijkt Bear’s Den wat opgeschoven richting een band als Snow Patrol. Daar is op zich niet zoveel mis mee, maar heel warm krijg ik het er ook niet van. Zeker in de eerste tracks op So That You Might Hear Me maakt Bear’s Den nog groots klinkende muziek, maar naarmate het album vordert, verruilt Bear’s Den de grandeur van het stadion steeds meer voor de intimiteit van de kleine concertzaal.

Met de meer ingetogen songs op de tweede helft van het album wist Bear’s Den me weer langzaam maar zeker voor zich te winnen en sindsdien bevalt So That You Might Hear Me me iedere keer weer net wat beter. Bear’s Den slaagt er nog altijd in om songs te schrijven die zich onmiddellijk opdringen, maar die ook de fantasie blijven prikkelen en het zijn songs die ook dit keer worden ingekleurd met een mooie maar ook avontuurlijke instrumentatie, waarin met name het contrast tussen elektronica en warme organische klanken steeds weer in positieve zin opvalt.

De meer ingetogen songs van het inmiddels tot een duo uitgedunde band bevallen me nog altijd het best, waar ook wanneer de stadion ambities de band weer opspelen, valt er na enige gewenning heel veel te genieten op het nieuwe album van Bear’s Den. De op het eerste gehoor wat vlak of zelfs saai klinkende songs komen langzaam maar zeker tot leven, waarna Bear’s Den steeds dichter in de buurt van het niveau van haar eerste twee albums komt.

De band uit Londen kiest op haar derde album weer voor een net wat ander geluid (waaruit de banjo’s inmiddels helemaal zijn verdwenen) en dat siert de band. So That You Might Hear Me heeft absoluut last van het succes van de eerste twee albums van de band, maar verdient een kans. Ik heb So That You Might Hear Me deze kans gegeven en daar ben ik blij om. So That You Might Hear Me bevat inmiddels een aantal songs die me dierbaar zijn en ik heb het idee dat daar nog wel wat songs bij gaan komen, inclusief de songs die me bij eerste beluistering nog zo tegenvielen. Erwin Zijleman

avatar van Cor
3,5
Cor
Soms is er echt melodieuze pracht, mooi gespeeld en vooral gezonden, maar echt spannend wil het nergens worden. Keurig binnen de lijntjes. Tijdens het werken lekker op de achtergrond, prima.

avatar van thisisforlife
5,0
Love this album! Great lyrics and sound. Makes me want to listen again and again.

avatar van harencoor
4,5
Derde voltreffer op rij wat mij betreft. Mooi album!

avatar van TEQUILA SUNRISE
3,5
Zojuist eerste luisterbeurt achter de rug. Maakt op mij minder indruk dan voorganger Islands maar wat niet is kan nog komen. Laurel Wreath is erg mooi en wat lijkt de band bij Crow qua stemgeluid op Snow Patrol! ?

avatar van jerome988
Eerste kennismaking met deze band en ik ben omver geblazen. Een mix van het beste van Snow Patrol en The National.

avatar van DjFrankie
3,5
DjFrankie (moderator)
Ik vind deze minder als zijn voorganger. Deze plaat is gladder en mist zeker in het begin de geweldige sfeer van de pouring rain.

meneer schreef:
Altijd in voor een nieuw album of een nieuwe (voor mij dan) band. Dus ik zet deze op en bij het eerste nummer denk ik: “Hey ! Snow Patrol !”. Bij het tweede nummer ook. Of ben ik nou zo ‘kieskeurig’ ?
Dit dus


De paraplu kan daarom achterwege blijven.

avatar van TEQUILA SUNRISE
3,5
Toch het album in huis gehaald en gaat me na diverse draaibeurten steeds beter bevallen.
Laurel Wreath & Crow zijn voor mij de uitschieters.
Ook het ingetogen conversations With Ghosts en het fraaie Evangeline zijn de moeite van het vermelden waard.
Slotconclusie is dat dit een fijne plaat is maar niet echt vernieuwend, het doet mij erg denken aan bands die ik hier reeds in de kast heb staan.

avatar van the viking
3,0
Luisterbaar maar weinig origineel album.Vooral een mengelmoes van the National en Manchester Orchestra.

3,5
De muziek van Bear's Den vind ik prachtig. Dat gezegd hebbende is deze plaat nét een tandje minder dan de vorige twee. Maar Crow is wel een indrukwekkende song, dat hoort bij het beste dat Bear's Den maakte.

Ik hoor trouwens niet die referenties van Snow Patrol of the National er in hoor...

avatar van Red33
Zojuist voor het eerst dit album opgezet en ik word er aangenaam verrast door. Lekkere nummers, maar mooie instrumentatie een foto zang. Ik vind Laurel Wreath zelfs wat weghebben van de laatste twee albums van Taylor Swift! En ook The National hoor ik wel in nummers van dit album terug. Lekker hoor! Ik heb er weer een nieuwe band om te ontdekken bij! Ik kijk uit naar de rest!

Gast
geplaatst: vandaag om 21:29 uur

geplaatst: vandaag om 21:29 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.