Mssr Renard schreef:
Dat is ook precies wat ik bedoelde. Maar ik heet wel gewoon Renard, niet Renate.
Pathetisch = aanstellerij. Dat is mijn gevoel hierbij. Of die aanstellerij gepaard gaat met grote gebaren en heftige emoties, zal dan allemaal dan wel.
Mij is het allemaal erg geforceerd en over the top. En echt nergens is het mooi of gevoelig. Sterker nog, het lijkt helemaal gespeend van gevoel.
Door de lengte van het album (want daar ging het mij om) duurt het te lang en is het gewoon niet leuk meer. En dat geldt eigenlijk voor elke band in dit genre. Albums langer dan een uur (of dubbelcd's) vind ik echt veel te veel. En al helemaal bij middelmatige muziek.
Wij hebben het in een pm het er al een beetje over gehad. Je bent negatief over de bands waar je ooit positief over was: pineapple thief, porcupine tree, en nu big big train. Helemaal niet erg, iedereen zijn mening en daar kunnen we ook iets mee. Sterker nog, het lezen van een onderbouwde negatieve recensie kan soms juist bijdragen aan meer waardering omdat ik het er niet mee eens ben. Ik let dan nog meer op de details en ga het album meer waarderen.
Je hebt je progrock fatigue en dat is jammer, maar niet erg. Dat komt wel weer terug, terwijl je sommige bands (camel etc) gewoon blijft waarderen. Als je momenteel naar klassiek en jazzrock luistert, kan ik mij voorstellen dat dit album je niets doet.
Ja ja Big Big Train klinkt als genesis, ik zou zeggen wie niet op enige wijze op een van de grote bands uit die jaren, maar ik luister dan liever hiernaar dan de oude platen weer uit de kast te pakken. Deze jongens maken nog nieuwe muziek en zijn - hoewel schaars - live te bewonderen. Dat is mijns inziens toch leuker dan naar genesis revisited editie 489 te gaan van Hackett, die zijn brood verdient met het herhalen van songs van 45 jaar geleden.