menu

The Gaturs featuring Willie Tee - Wasted (1994)

mijn stem
3,81 (8)
8 stemmen

Verenigde Staten
Soul / Funk
Label: Funky Delicacies

  1. Booger Man (2:33)
  2. Cold Bear (2:52)
  3. Gatur Bait (2:46)
  4. Nobody Can Be Your (3:50)
  5. Hunk of Funk (2:25)
  6. Funky Funky Twist (3:08)
  7. Wasted (2:29)
  8. Yeah, You're Right (2:20)
  9. Concentrate (3:47)
  10. Get Up (3:33)
  11. First Taste of Hurt * (2:46)
  12. One Thrill Fool * (3:48)
  13. Man That I Am * (3:47)
  14. I'm Gonna Make You Love Me * (3:52)
  15. Sweet Thing * (3:16)
toon 5 bonustracks
totale tijdsduur: 29:43 (47:12)
zoeken in:
avatar van Reijersen
4,0
New Orleans Funk, heerlijke plaat. Ik ben hier zo enthousiast over dat ik niet eens wat hoe ik het onder woorden moet brengen.

avatar van principal2000
4,0
In ieder geval al een lekkere sample op Concentrate! Tot nu toe bevalt dit prima!

avatar van lebowski
4,0
Soul Album van de Week, inmiddels één keer beluisterd, en dat was een genoegen. Vanavond gaat hij nog eens rustig op en dan volgt wellicht een eloquente beoordeling.

avatar van kemm
4,0
Willie Tee heeft me op deze plaat niet kunnen overtuigen. Zolang het wat bij gekreun en geneurie blijft is het ok, maar de volledig gezongen nummers zijn veruit de zwakste. Ik ben dan ook blij dat de bonustracks hier slechts bonustracks zijn.
De band en de instrumentale songs (gelukkig het grootste deel van de LP) zijn wel heerlijk. Je zou ze The Meters light kunnen noemen, maar dat klinkt wat te minachtend. Misschien kan Lebowski het eloquenter uiteenzetten...

RedLightCityBoy
Dat begin stuk van Concentrate is dor Warren G gesampled voor Turn It Up Loud!

avatar van principal2000
4,0
Er zijn maar weinig artiesten waarbij instrumentale nummers mij volledig kunnen boeien. The Gaturs (naast o.a. de Meters) kunnen dat wel. Muzikaal is dit een uitstekend album. Dan komen we bij de zang. Ik ga niet zover als Reijersen om Willie Tee een van de beste soulstemmen te noemen, maar zijn stem is wel een lekker extra ingrediënt bij de muziek van de Gaturs. Lekker album.

Hoorde ik daar nu dezelfde basslijn als Memphis Soul Stew in Gatur Bait?

avatar van lebowski
4,0
kemm schreef:
Misschien kan Lebowski het eloquenter uiteenzetten...


Helaas, ben vandaag niet welbespraakt.
Lekker album, muzikaal, vocaal, qua composities, het past uitstekend in het Reijersen-profiel. dat betekent ook dat ik de maximale score niet kwijt kan, het is wel erg gladjes allemaal, ik mis de stekelige randjes. Opvallend modern geluid voor een album van 40 jaar oud. 4*

avatar van Reijersen
4,0
lebowski schreef:
(quote)


, het past uitstekend in het Reijersen-profiel. dat betekent ook dat ik de maximale score niet kwijt kan,


Is mijn profiel nooit een maximale score waard jo!

avatar van lebowski
4,0
Tja, inderdaad wel erg ongelukkig geformuleerd, sorry. Je hebt me namelijk al op het spoor van zoveel fraaie zaken gezet, en Alice Russell hangt met haar 4,5 dicht tegen de maximale score aan. Doelde eigenlijk op het feit dat je een lichte voorliefde hebt voor wat gladde producties, if I may say so. En dat is nou net wat bij mij vaak ten koste gaat van een topscore.

avatar van Reijersen
4,0
lebowski schreef:
Tja, inderdaad wel erg ongelukkig geformuleerd, sorry. Je hebt me namelijk al op het spoor van zoveel fraaie zaken gezet, en Alice Russell hangt met haar 4,5 dicht tegen de maximale score aan. Doelde eigenlijk op het feit dat je een lichte voorliefde hebt voor wat gladde producties, if I may say so. En dat is nou net wat bij mij vaak ten koste gaat van een topscore.


Kan je punt vinden. Wordt tijd dat ik eens een meer funky en rauwer album ga kiezen dus
Al kies ik dit album omdat er zovaak in het soulalbum van de week op het rauwe en funky wordt gegooid.

avatar van Rhythm & Poetry
Een mooi soulalbum van de week, met name de instrumentaties springen in het oor. De zang is wat minder en zorgt er voor dat ik het niet ga beoordelen met 4* of meer.

avatar van herman
Dubbel bericht + reactie verwijderd.

avatar van sq
sq
Ik vind het een beetje een zootje, dit album. Zowel instrumentaal als het grote verschil in geluid tussen de nummers doen erg rommelig aan. En mijn oordeel is net zo.

Nobody Can Be Your vind ik een draak van een nummer maar Get Up vind ik een van de mooiste funknummers die ik de afgelopen jaren heb leren kennen. Zo´n authentiek ritme, zo´n soepele saxofoon, productie precies goed; het is gewoon een wonder dat dit in 1970 is gemaakt; het klinkt meer als zo´n moderne plaat waarbij men de oude sound zo goed mogelijk probeert na te doen. Gatur Bait heeft een beetje hetzelfde geluid en vind ik ook mooi. Maar dat geldt voor sommige andere nummers bepaald dus niet; sommige lijken wel in een hele andere studio gemaakt. De bonustracks vind ik ook niet zo veel.

Zeker een plaat met grote kwaliteiten en het funkt hier en daar in de meest mooie betekenis van het woord. Maar als album is voor mij nauwlijks als zodanig te beschouwen. Is er iemand met meer info over achtergrond/ontstaan van dit album waar ik mijn spagaat-oordeel aan kan spiegelen? Want ik vind dit toch wel bijzonder.

Mooiste nummers vind ik naast de al genoemde het openingsnummer Booger Man en Wasted.

avatar van zinulzki
3,5
Lekker album. New Orleans Funk op zijn best.

3,5
Klinkt goed, maar het is toch ietsje té veel instrumentaal voor mijn smaak. Dat spreekt me wat minder aan. Ik vind wel dat Willie Tee een erg aangename stem heeft, dus ik zal het album I'm Only A Man ook eens proberen.

Gast
geplaatst: vandaag om 22:35 uur

geplaatst: vandaag om 22:35 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.