menu

Bedouine - Bird Songs of a Killjoy (2019)

mijn stem
3,68 (20)
20 stemmen

Syriƫ
Folk
Label: Spacebomb

  1. Under the Night (3:18)
  2. Sunshine Sometimes (4:22)
  3. When You're Gone (3:29)
  4. One More Time (4:19)
  5. Dizzy (4:13)
  6. Bird (5:17)
  7. Bird Gone Wild (3:41)
  8. Hummingbird (3:07)
  9. Matters of the Heart (2:40)
  10. Echo Park (2:58)
  11. Reprise (1:15)
  12. Tall Man (3:07)
totale tijdsduur: 41:46
zoeken in:
avatar van E-Clect-Eddy
4,0
Bird is de tweede single van het vervolg op het debuut, eerder was When You're Gone al uit.

avatar van Poles Apart
3,0
Kom de laatste tijd veel hoezen in deze stijl tegen, zie bijv. ook William Tyler - Goes West (2019). Retro 70s look.

avatar van E-Clect-Eddy
4,0
De release-datum is verplaatst... en als zoethoudertjes zijn er twee extra singles uitgebracht, een maand geleden Echo Park en eergisteren One More Time

De eerste twee singles bevallen nog het meest.

Bedouine - One More Time (Album Trailer) - YouTube

avatar van erwinz
4,5
recensie op de krenten uit de pop:
De krenten uit de pop: Bedouine - Bird Songs Of A Killjoy - dekrentenuitdepop.blogspot.com

Bedouine - Bird Songs Of A Killjoy
Bedouine maakt ook dit keer indruk met ingetogen en bijzonder smaakvol georkestreerde popliedjes vol invloeden uit de Amerikaanse folk uit de Laurel Canyon scene

Twee jaar geleden trok Bedouine flink wat aandacht met een debuutalbum dat vol prachtige folksongs stond. Het waren folksongs die leken weggelopen uit het Los Angeles van de jaren 60, maar de fraai georkesteerde en prachtig gezongen songs van Bedouine waren ook volstrekt tijdloos. Bedouine herhaalt het kunstje van haar debuut op haar tweede album dat nog net wat mooier en indrukwekkender is. Een heerlijk album om bij tot rust te komen, maar Bird Songs Of A Killjoy is veel te mooi om alleen maar op de achtergrond te laten voortkabbelen. Prachtig album weer van deze singer-songwriter uit Los Angeles.

Bedouine debuteerde bijna twee jaar geleden met een titelloos album dat voor mij nog altijd zeer welkom gezelschap is tijdens de kleine uurtjes.

De naam Bedouine klinkt exotisch en dat is niet voor niets. Azniv Korkejian, de singer-songwriter achter de naam Bedouine, werd geboren in het Syrische Aleppo als kind van Armeense ouders en bracht haar jeugd door in Saudi-Arabië.

Toen haar ouders via een loterij de door velen begeerde Amerikaanse Green card bemachtigden, verhuisde het gezin naar de Verenigde Staten. Via Boston en Houston kwam Azniv Korkejian terecht in de stad waar ze als kind van droomde, Los Angeles.

Vanuit Los Angeles maakt ze inmiddels een aantal jaren muziek, wat nu haar tweede album oplevert. Bedouine was in de jaren 60 nog lang niet geboren, maar ook Bird Songs Of A Killjoy ademt weer nadrukkelijk de sfeer van de muziek zoals die in de jaren 60 in de heuvels rond Los Angeles werd gemaakt.

Net als het debuut van Bedouine staat ook haar tweede album vol met sfeervolle en vooral ingetogen songs met invloeden uit met name de Amerikaanse Laurel Canyon folk en hier en daar een psychedelisch tintje en een snufje bossa nova. Het zijn songs die als stemmig, warmbloedig en zoetgevooisd kunnen worden getypeerd, waardoor Bird Songs Of A Killjoy zich makkelijk als de spreekwoordelijke warme deken om je heen slaat.

Bedouine heeft haar songs ook dit keer voorzien van een betrekkelijk ingetogen, maar zeer smaakvolle instrumentatie. Akoestische gitaren vormen de basis van deze instrumentatie, maar Azniv Korkejian verrijkt haar muziek met flink wat andere instrumenten, waaronder strijkers en blazers, subtiel ingezette elektrische gitaren en orgels. In muzikaal opzicht kabbelt Bird Songs Of A Killjoy even aangenaam als rustgevend voort en dat past weer prachtig bij de mooie stem van Bedouine, die haar vocalen over het algemeen fluisterzacht houdt.

Zowel in muzikaal als in vocaal opzicht herinnert Bird Songs Of A Killjoy nadrukkelijk aan de hoogtijdagen van de Laurel Canyon folk, maar toch klinkt het tweede album van Bedouine geen moment gedateerd. De singer-songwriter uit Los Angeles verrast steeds weer met bijzondere accenten in haar geluid en bedwelmt hiernaast met haar prachtige stem.

Het is nog altijd muziek die vooral tijdens de randen van de dag wonderen doet, maar het tweede album van Bedouine is ook een album dat het goed zal doen wanneer we tijdens de voorspelde tropische hitte een stapje minder hard zullen moeten lopen. Bird Songs Of A Killjoy is een album dat het uitstekend doet op de achtergrond, maar toen ik het album voor het eerst met de koptelefoon beluisterde, kwam de pracht van de muziek van Bedouine pas echt aan de oppervlakte en hoor je bovendien hoe veelkleurig haar muziek is.

Het debuut van Bedouine trek ik laat op de avond of vroeg uit de ochtend nog met enige regelmaat uit de kast, maar waarschijnlijk kies ik in het vervolg voor het tweede album van de singer-songwriter uit Los Angeles, dat me nog net iets beter bevalt. Dat is gezien de torenhoge kwaliteit van haar debuut zeker opvallend. Erwin Zijleman

avatar van Leptop
3,5
Prettig album om vandaag te luisteren op deze warme zondagmiddag. Een stuk minder slaapverwekkend in ieder geval dan de F1.

avatar van E-Clect-Eddy
4,0
Kan goed begrijpen dat Bedouine (of haar label?) besloten om de release een paar weken uit te stellen.

Met zoveel prachtige albums van She Keeps Bees, Lucy Rose, Aldous Harding en Big Thief zou deze over het hoofd kunnen worden gezien, een probleem dat ze deelt met Mariee Sioux. Ze vissen allen in (bijna) dezelfde vijver.

Behalve de retro 70s hoes is ook deze Folk wat vergelijkbaar zoetig zoals tijdens die periode. Versterkt door de aanwezigheid van een kamerorkest die subtiel accenten toevoegt, soms met Midden-Oostelijke invloeden en ook 'wind' instrumenten zoals de hobo/clarinet. Het akoestische gitaarspel is meer dan prima en soms mag een elektrische gitaar de spotlight pakken.

Een meer dan prima vervolg op het debuut alleen de concurrentie is erg groot en dit klinkt prachtige laat op de avond maar net iets minder spannend dan voorgenoemde collega's.

Favorieten: When You're Gone / Tall Guy

avatar van muziekobsessie
3,5
bird vind ik prachtig mede omdat dit een heel hoog leonard cohen-gehalte heeft(heeft zelfs dezelfde titel) maar over het gehele album genomen mis ik toch "gevoel" en hoor ik teveel "conservatorium". Zeer goed gemusiceerd maar te netjes, teveel vanuit de techniek. Lastig puntje is dat.
"kunstenaars moeten schreeuwen alsof je in brand staat" zei Charles Bukowski ooit en verdomd hij had gelijk dat is wat ze moeten doen, en dat kan ook subtiel!

Gast
geplaatst: vandaag om 21:27 uur

geplaatst: vandaag om 21:27 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.