Boy King was het laatste album van Wild Beasts in 2016 en nu is er dan een solo-album van Hayden Thorpe.
Nu is zijn zang altijd wel sfeerbepalend geweest voor Wild Beasts, dus de vraag is of hij in z'n eentje ook nog hetzelfde enthousiasme kan veroorzaken bij mij als toen.
Het antwoord is heel simpel: ja.
Zijn manier van zingen doet me nog steeds wel eens denken aan die van ANOHNI. De muziek is wat onderkoeld hier en daar, maar toch, mede door zijn stemgeluid, blijft het warm aanvoelen. Ik moet een beetje denken aan de stijl van een Prefab Sprout. Geen idee waarom die bij me opkomt. Het ademt ook een beetje Kate Bush jaren '80 (Hounds of Love). Sensueel en toch 'to the point'.
Het lijkt of Thorpe op dit album ook wat bedachtzamer overkomt. Het klinkt ook wat ruimtelijker. Misschien toch een te veel aan karakters binnen Wild Beasts waardoor het hier en daar wat dringen was qua ideeën?
Diviner ademt en is er eentje die na meerdere draaibeurten ongetwijfeld ook meer en meer zal gaan prijsgeven. Wild Beasts mogen dan niet meer bestaan, Thorpe solo is een zeer aangename voortzetting van de rit.
En wat is Anywhen toch een wonderschoon nummer!