menu

The Allman Betts Band - Down to the River (2019)

mijn stem
3,55 (10)
10 stemmen

Verenigde Staten
Blues / Rock
Label: BMG

  1. All Night (4:44)
  2. Shinin' (4:29)
  3. Try (2:54)
  4. Down to the River (4:43)
  5. Autumn Breeze (8:42)
  6. Good Ol' Days (3:38)
  7. Melodies Are Memories (4:04)
  8. Southern Accents (4:32)
  9. Long Gone (6:32)
totale tijdsduur: 44:18
zoeken in:
avatar van HenkiO
2,5
De appels zijn iets te ver van de boom gevallen.
Ze doen hun best om te klinken als en dat lukt (nog) niet zo goed.

Hoewel Bert er anders over denkt:
(De naam verraadt het al, de jeugd neemt de fakkel over van de oude generatie. Devon Allman - zoon van Gregg - maakt al geruime tijd muziek met zijn Devon Allman Project en het was tijdens een tribute aan zijn overleden vader dat hij muzikaal ondersteund werd door Duane Betts - zoon van Dickey. Duane speelde eventjes met Dawes en korte tijd solo maar vindt in Devon een ideale partner om de southern rock van de vaders voort te zetten. Op bas vinden we Berry Duane Oakley - zoon van Berry de bassist van The Allman Brothers Band die krap een jaar na Duane Allman onder vergelijkbare omstandigheden verongelukte. Chuck Leavell - oud keyboardspeler van de Allmans - is te vinden onder de gasten.

Recensent: Bert Dijkman, verschenen in Platomania 359, Waardering 8.0)

2,5
Aardige cd, duane betts goed. Stem van Devon Allman niet te pruimen. Mogen (nog?) lang niet in de schaduw staan van hun vaders. Helaas.

avatar van deedee
4,5
Lekkere plaat met degelijk eigen songmateriaal. 1 cover: een mooie uitvoering van Tom Petty’s Southern Accents, waarop Devon Allman slechts begeleid wordt door piano en incidentele slide. Dit was gisterenavond in Paradiso ook een van de hoogtepunten.

Ondanks dat Duane Betts ook een paar vocals doet, doet de plaat nog het meest denken aan een soloplaat van Devon Allman. Geen schande, want dat zijn stuk voor stuk uitstekende platen.

De invloeden van de vaders zijn duidelijk te horen, maar leiden niet tot kopieergedrag. Voldoende eigen smoel. Het niveau van de ABB wordt wellicht niet gehaald, maar ik ken zeer weinigen die dat wel halen.

Gisterenavond in Paradiso bleek dat ze live nog ietsje beter en heftiger zijn. Mooi spetterend concert met veel ABB invloeden met Devon als sympathiek en charismatisch middelpunt.

avatar van frolunda
3,5
De zonen van,iets wat we overigens nu meteen achterwege kunnen laten want de beide heren zijn inmiddels al ruimschoots de veertig gepasseerd,voegen met hun eerste gezamenlijke groepsalbum een best sterk hoofdstuk toe aan de geschiedenis van de Allman brothers band.Niet dat dit hun eerste muzikale schreden zijn want beide zijn al jarenlang actief in diverse bands en solo projecten.En eigenlijk hoor je dat ook wel aan Down to the River af,de plaat klinkt geen moment alsof hier onervaren muzikanten aan het werk zijn die zich heel graag willen bewijzen.Juist het tegenovergestelde,het eerste album van de The Allman Betts Band klinkt heel ongedwongen en je krijgt geen moment de indruk dat het duo zich aan het forceren is.
De sound ligt wel behoorlijk in het verlengde van de Allman brothers band maar ze weten er toch redelijk een eigen gezicht aan te geven,onder andere door de zang,Devon die de meeste nummers zingt heeft zeker geen slechte stem en Betts laat in Autumn Breeze horen dat ie voor niks de voornaam Duane heeft gekregen.
Daarmee heb je ook meteen het beste nummer van Down to the River te pakken,en verder zijn Shinin',Long gone en titelnummer erg sterk,al moet ik er wel bij vermelden dat het niveau van de songs vrij constant is.Inclusief een geslaagde cover van het Tom Petty & the Heartbreakers nummer Southern Accents.
Een goede en veelbelovende eerste plaat van The Allman Betts Band.

gastheerg
Voldoende eigen smoel en ik heb het album nu een paar keer gehoord en wil deze beslist op vinyl hebben.
Ik hoop wel dat deze jongens snel met een live album komen want die paar clips die ik gezien heb wordt ik wel vrolijk van.

Vergelijken met de ABB is een kansloos traject. De ABB (zeker de eerste bezetting) is van zo'n bizar niveau dat als we alles links laten liggen wat minder is er in dit genre weinig overblijft

avatar van Mssr Renard
3,5
Het heeft voor mij even geduurd voor ik deze echt op waarde ben gaan schatten. Toen deze net uitkwam was ik erg terughoudend, recalcitrant en botweg cynisch. En dat terwijl ik Devon Allman al jaren volgde en bijna al zijn bands en projecten op waarde schat (Honeytribe, Royal Southern Brotherhood).

Ik denk dat ik de wat standaard-benadering van het southern rock-idioom (zoals bijvoorbeeld Blackberry Smoke) niet verwachtte en meer jam-gericht materiaal verwachtte. In feite is dat jam-gerichte er ook wel, zoals de deep-album-cut Autumn Breeze. Verder is dit redelijk rechttoe-rechtaan muziek in de richting van de barroomrock, heartlandrock en boogierock. Southern Rock is natuurlijk de eerste term die te binnen schiet.

Een plaat met een goede speelduur en op vinyl is dit een dubbelaar. Het is een flinke band met drie gitaristen, twee zangers, een drummer, een toetsenist en een bassist, met allemaal tweede generatie southern rockers: Devon Allman (zoon van Gregg), Berry Oakly Jr. (zoon van Berry), Duane Allman (zoon van Dickey). Verder doet Chuck Leavell op een nummer mee, en de zoon van Lamar WIlliams (en hij heet ook toevallig Lamar Williams). Ook schrijft Stoll Vaughan (familie van Stevie Ray en Jimmy) aan een aantal songs mee.

Een echt southern rock-feestje, en ook wel een goed idee van de band op hun eigen weg te kiezen en ook spelen ze live veel Allman Brothers-songs, op deze plaat staan allemaal eigen songs. Het weergaloze Autumn Breeze is door Chris Williams (zoon van Jerry Lynn WIlliams) aangedragen. Deze song was al eerder verschenen op een plaat van Backbone69, waar Duane Betts, Berry Oakley Jr. en Lamar samen speelden met de zoon va Roy Orbison (Alex Orbison), maar die schijnbaar erg weinig stof heeft doen opwaaien.

Kudo's gaan ook naar slidegitarist Johnny Stachela, die echt erg goed speelt.

Gast
geplaatst: vandaag om 09:41 uur

geplaatst: vandaag om 09:41 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.