menu

DIIV - Deceiver (2019)

mijn stem
3,81 (151)
151 stemmen

Verenigde Staten
Rock
Label: Captured Tracks

  1. Horsehead (5:08)
  2. Like Before You Were Born (3:04)
  3. Skin Game (4:25)
  4. Between Tides (4:43)
  5. Taker (4:28)
  6. For the Guilty (3:39)
  7. The Spark (3:59)
  8. Lorelei (3:58)
  9. Blankenship (3:56)
  10. Acheron (7:08)
totale tijdsduur: 44:28
zoeken in:
avatar van erwinz
4,0
recensie op de krenten uit de pop:
De krenten uit de pop: DIIV - Deceiver - dekrentenuitdepop.blogspot.com

DIIV - Deceiver
DIVV wist me met haar vorige twee albums niet te overtuigen, maar het door shoegaze geïnspireerde Deceiver kleurt de herfstavonden prachtig in

Bands die zich laten inspireren door shoegaze en indie-rock uit de jaren 90 zijn er volop, maar bands die deze invloeden verwerken in een eigen geluid zijn er maar weinig. DIVV uit Brooklyn, New York, doet het op Deceiver wel. Gruizige gitaarmuren worden gecombineerd met dromerige zang, wonderschone gitaarloopjes en krijgen gezelschap van donkere bassen en zware drums. Deceiver is een donker album, maar het is ook een album vol schoonheid. De songs van de band zijn melancholiek maar ook melodieus, de teksten zijn donker, maar de zang is loom en dromerig. Een geweldige soundtrack voor de donkere avonden die er aan zitten te komen.

DIIV is een band uit Brooklyn, New York, die een paar weken geleden haar derde album uitbracht. AllMusic.com beschreef de muziek van de band eens mooi als “music that combines shoegaze bliss with grunge catharsis”.

Op het debuut van de band hoorde ik inderdaad zowel invloeden van My Bloody Valentine als van Nirvana, overigens zonder het niveau van deze bands te benaderen. Het in 2016 verschenen Is The Is Are vond ik al een stuk interessanter. Het album schuurde een aantal weken tegen mijn BLOG aan, maar de twijfel bleef bij mij overheersen.

Die twijfel verdween als sneeuw voor de zon bij de eerste beluistering van het nieuwe album van de New Yorkse band. Ook Deceiver laat hier en daar flink wat invloeden uit de 90’s shoegaze en indie-rock horen, maar DIIV heeft deze invloeden inmiddels opgenomen in een eigen rockgeluid. Het is een over het algemeen melodieus maar ook wat melancholisch rockgeluid dat opvalt door gruizige gitaarmuren, prachtige gitaarloopjes en wat ingetogen zang, maar ook door heel veel dynamiek.

DIVV kan hard en zacht afwisselen op een manier die in de jaren 90 uitstekend werd beheerst door Smashing Pumpkins, maar de band is op Deceiver ook een meester in het schakelen tussen zeer melodieuze en juist gruizige passages. In muzikaal opzicht klinkt het allemaal net wat hechter en strakker dan op de vorige albums van de band, maar vooral de songs van DIVV zijn een stuk sterker geworden.

DIVV klonk op haar debuut nog behoorlijk zonnig, maar inmiddels hebben de donkere wolken het gewonnen van de zonnestralen, wat ook niet zo gek is al je weet dat in de teksten alles draait om de verslavingen van de zanger van de band. Zeker wanneer invloeden uit de shoegaze domineren en gezelschap krijgen van invloeden uit de postpunk maakt DIVV behoorlijk donkere muziek, maar door de wat lome zang en hier en daar prachtige gitaarlijnen is de band uit New York zeker niet het zoveelste doom bandje.

Bij beluistering van Deceiver hoor ik veel van bands als My Bloody Valentine, Slowdive en Smashing Pumpkins, maar zeker wanneer de gitaren ontsporen hoor ik ook wel wat van Sonic Youth. De combinatie van gitaarmuren en dromerige klanken is natuurlijk niet nieuw, maar DIVV beheerst dit kunstje op Deceiver erg goed. Het voorziet de songs op het album niet alleen van dynamiek, maar ook van een bijzondere schoonheid.

Je kunt je bij beluistering van Deceiver concentreren op de gitaarmuren of op de dromerige zang en subtiele details en in beide gevallen hoor je veel mooie dingen. Het gitaarwerk op het album is prachtig en varieert van gruizig tot dromerig en van dromerig tot psychedelisch, maar ook de ritmesectie van de band is knap bezig en smeedt de uitersten binnen de muziek van DIVV op knappe wijze aan elkaar.

We zijn de afgelopen jaren niet zo verwend wanneer het gaat om nieuwe albums binnen de shoegaze (meestal wordt de afslag richting dreampop genomen) en alleen hierom is Deceiver van DIVV een album dat alle aandacht verdient. De band uit Brooklyn slaagt er wat mij betreft echter ook in om meer te doen dan het alleen maar reproduceren van invloeden uit het verleden. Deceiver van DIVV is een wonderschoon album dat heel wat donkere avonden prachtig in zal kleuren. Erwin Zijleman

avatar van frolunda
4,0
Deze heerlijk uitwaaiende gitaardekens komen toch wel lekker binnen met dit herfstweer.
Verantwoordelijk hiervoor is het uit Brooklyn, New York afkomstige DIIV, een band waar ik tot nu toe nauwelijks naar geluisterd heb maar naar aanleiding van Deceiver ben ik inmiddels bezig met een inhaalslag. Het zalvend gitaargeluid en ontspannende fluisterzang zorgen voor een erg sfeervol geluid, en het mooie is dat DIIV dat voor het grootste gedeelte ook nog weet te verpakken in erg sterke en intense songs. Met name de opener Horsehead, For the Guilty en het trio op het einde, Lorelei, Blankenship en Acheron maken erg veel indruk.
Misschien had de sound zo nu en dan wat dynamischer gemogen, een groter aantal heftige gitaar erupties had ik wel leuk gevonden maar aan de andere kant twijfel ik of dat het geheel wel ten goede was gekomen.
Nu is Deceiver een indrukwekkend en goed tot zeer goed album waar nog wel ééns behoorlijk wat rek zou kunnen inzitten.

Gast
geplaatst: vandaag om 15:45 uur

geplaatst: vandaag om 15:45 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.