menu

World's End Girlfriend - Hurtbreak Wonderland (2007)

mijn stem
3,98 (52)
52 stemmen

Japan
Rock / Avant-Garde
Label: Human Highway

  1. Wandering (1:49)
  2. Birthday Resistance (5:23)
  3. 100 Years of Choke (13:22)
  4. Grass Ark (10:14)
  5. Ghost of a Horse Under the Chandelier (7:56)
  6. The Octuple Personality and Eleven Crows (10:32)
  7. Breath Or Castle Ballad (3:15)
  8. Bless Yourself Bleed (10:32)
  9. Dance for Borderline Miscanthus (4:39)
  10. River Was Filled with Stories (10:13)
totale tijdsduur: 1:17:55
zoeken in:
4,5
Na één luisterbeurt kan ik nu al zeggen dat dit mijn plaat van het jaar is! (tevens ook men eerste kennismaking met WEG) 4,5*

lessien
Ook mijn eerste kennismaking met deze band en ik kan er maar niet genoeg van krijgen.

4,0
Werkelijk een prachtig album.

100 Years of Choke !

avatar van snarf349
mooie rijke productie, er valt veel te ontdekken.

ik ga voor - bless yourself bleed - als prijsnummer.

avatar van Dark Yoghurt
Iedereen die van WEG houdt, moet vooral Kashiwa Daisuke's album Program Music I checken. Deze man is de wat subtielere, muzikalere broer (niet de echte broer natuurlijk) van de man achter WEG, maar oh oh wat is dat album vet

avatar van bloempje24
4,5
Er komt bijna een nieuwe plaat!

The first release on Virgin Babylon Records will of course be the new world’s end girlfriend album Seven Idiots on September 14. He describes it as “an irregular pop album, filled with ‘Destroy’ and ‘Construction,’ ‘LOVE’ and ‘Twisted’ of pop music!” Track listing and album info can be found here. The first single “Les Enfants du Paradis” can be downloaded for free. It’s a lot more bouncy than I expected. And I never thought I’d hear a world’s end girlfriend song start with handclaps.

world’s end girlfriend starts his own label, fills it with awesome « J-Rock Explosion - croquiscrisis.wordpress.com


kiriyama
Een nieuw album van WEG is altijd goed nieuws, maar over het nummer ben ik niet erg te spreken. Op sommige plaatsen is het toch echt teveel dance-achtig naar mijn smaak.

Hopelijk dat het album als geheel meer weet te overtuigen.

avatar van Stephanhogenboom
3,5
Bless yourself Bleed is echt episch. Lange nummers die hun hele lengte lang weten te boeien. Geniale productie dit album

avatar van AOVV
Goh, het derde nummer is hier net afgelopen, en ik moet zeggen dat dit een hele boterham is. Ik kan het nu nog niet helemaal plaatsen, maar er gebeuren zeker dingen die ronduit briljant zijn. Of het ook allemaal blijft beklijven, dat valt af te wachten.. Lange zit, in ieder geval!

sxesven
Hurtbreak Wonderland heeft me afgelopen maand zo ongeveer eigenhandig door NaNoWriMo gesleept en alleen daarvoor al hulde. Maar ook daarbuiten blijft 'ie ferm overeind. Een vergelijking met bijvoorbeeld Program Music I is inderdaad goed te maken, zoals iemand al opmerkte, maar ik vind deze over de linie nog iets sterker. Zorgvuldig maar niet veilig georkestreerd, en ondanks dat het soms heel lange tracks zijn en de plaat ook niet al te kort is steekt 'ie binnen de kortste keren volledig in je kop. Ik kende al wat van WEG maar was nog nooit omver geblazen, Hurtbreak Wonderland heeft dat wel voor elkaar gekregen. Helemaal verliefd! 4,5*

Misterfool
Heerlijke tip van Sxesven. Post-rock met D'n B en jazz-invloeden. Ook totaal niet voorspelbaar en dat is nog wel eens anders in dit genre.

avatar van Bardt1980
4,5
100 Years of Choke behoort toch zeker wel tot een van de meest intrigerende muziekstukken die ik de afgelopen 10 jaar gehoord heb Toch maar eens een fysiek exemplaar van album proberen te gaan scoren.

avatar van popstranger
4,5
Muziek waarin vanalles gebeurt waardoor er nergens eentonigheid om de hoek loert. Een serieuze ontdekking alweer! Alleen Dance For Borderline Miscanthus is een beetje misplaatst wegens niet passend in het geheel ofwel is het gewoon omdat ik dit nummer simpelweg beduidend minder vind dan de rest. Who cares als de rest zo goed is?

avatar van hailtotherainbow
4,0
Ik val direct met de deur in huis door eerst op ene negatief punt te wijzen:DANCE FOR BORDERLINE MISCANTHUS doet geen deugd aan de oren: waar het spannend begint met de krakende deur en de dreigende strijkers( doet sterk denken aan godspeed you black emperor ten tijde van yanqui UXO) verliest het zich snel in een draaikolk van chaos.

Dit gezegd zijnde:
Er zit een ongekende en vooral ongrijpbare schoonheid in het overige van HURTBREAK WONDERLAND: De ontroerende melancholie van RIVER WAS FILLED WITH STORIES, het organische karakter van GRASS ARK, de geordende chaos van het magistrale 100 YEARS OF CHOKE of het sprookjesachtige van GHOST OF A HORSE UNDER THE CHANDELIER. Ik plak er maar wat termen maar ik verbaas er mij over hoe uniek dit album klinkt; mijn muzikale reikwijdte gaat misschien niet zo ver maar ik denk dat Hurtbreak Wonderland zich met weinig andere artiesten laat vergelijken. het sterke aan dit album is dat het nu na vele luisterbeurten en maanden nog steeds okselfris klinkt en vooral intrigeert. Ook deze keer weer een pluim voor de prachtige illustratie.

avatar van exsxesven
sxesven schreef:
Hurtbreak Wonderland heeft me afgelopen maand zo ongeveer eigenhandig door NaNoWriMo gesleept en alleen daarvoor al hulde. Maar ook daarbuiten blijft 'ie ferm overeind. Een vergelijking met bijvoorbeeld Program Music I is inderdaad goed te maken, zoals iemand al opmerkte, maar ik vind deze over de linie nog iets sterker. Zorgvuldig maar niet veilig georkestreerd, en ondanks dat het soms heel lange tracks zijn en de plaat ook niet al te kort is steekt 'ie binnen de kortste keren volledig in je kop. Ik kende al wat van WEG maar was nog nooit omver geblazen, Hurtbreak Wonderland heeft dat wel voor elkaar gekregen. Helemaal verliefd! 4,5*

Inmiddels is het 2023 en ook bij deze keer Nano is Hurtbreak Wonderland voor mij onmisbaar. Bij vrijwel elke schrijfsessie draai ik deze (dit jaar heb ik twee of drie keer tijdens een schrijfsessie dj))water)) gedraaid, dat was een unicum want ik heb hiervoor nooit iets anders dan dit album gedraaid tijdens Nano) en het blijft een belachelijk goede plaat. Er zijn te veel prachtige momentjes om te noemen, maar dit jaar geniet ik ontzettend van het moment op 1:41 in The Octuple Personality waarin je, oh stereogenot, van rechts naar links voetstapjes over natte aarde hoort rennen alvorens het nummer losbreekt: zo zo zo tof. Ook bijzonder: pas dit jaar, na zeker honderden draaibeurten van deze oh zo dynamische, oh zo geweldige van alle stereoruimte gebruik makende plaat, viel me in Birthday Resistance het atypisch volstrekt midden in de mix geplaatste tikje op dat heel stuurs maar gewoon door blijft lopen. Het is eigenlijk een beetje gek, leek even wel een slordigheidje, ik vreesde het eerst zelfs irritant te gaan vinden (ik heb, net als velen denk ik, wel eerder muziek kapotgeluisterd), maar ergens in die stuursheid zit wel iets aantrekkelijks en het tikje voelt ook een beetje alsof er iemand aan de binnenkant van je hersenpan krabbelt. Lekker.

Gast
geplaatst: vandaag om 23:29 uur

geplaatst: vandaag om 23:29 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.