Toen ik in mijn mailbox het bericht kreeg dat er een nieuw Twelfth Night livealbum uitkwam heb ik, na enig wikken en wegen en vergelijken van de tracklist met die van voorganger
MMX deze maar besteld. Twelfth Night is immers toch een persoonlijk knuffelbandje en voor een als geheel goed beluisterbaar livealbum zijn we nu eenmaal op deze nadagen aangewezen. En bovendien staat Sequences hier wel op.
Het begint allemaal hoopvol. Die typische Twelfth Night-magie is in de eerste nummers weer duidelijk aanwezig. Gaandeweg begint het dan toch wat te knagen. Wellicht is voor de muziek van Twelfth Night het tijdsgat tussen origineel en voordracht inmiddels toch te groot geworden. Nieuwe zanger Mark Spencer doet het in een aantal gevallen redelijk, maar weet op andere momenten het nodige theater domweg niet te vatten. Met oerleden Brian Devoil, Clive Mitten en Andy Revell is de band nog te veel intact om van een veredelde coverband te spreken, maar helemaal kloppend voelt het toch niet. In het bijzonder van persoonlijke favoriet Creepshow stelt de vertolking behoorlijk teleur.
Er zijn natuurlijk ook positieve dingen te melden: leuk om Für Helene erbij te hebben. En Fact and Fiction is prettig gedaan. Maar als er over een paar jaar nog een soortgelijke
Night to Remember opduikt, laat ik die toch maar liggen, denk ik.