menu

Frazey Ford - U Kin B the Sun (2020)

mijn stem
3,84 (49)
49 stemmen

Canada
Folk / Roots
Label: Arts & Crafts

  1. Azad (3:03)
  2. U and Me (4:39)
  3. Money Can't Buy (3:24)
  4. Let's Start Again (3:50)
  5. Holdin' It Down (3:31)
  6. Purple and Brown (4:53)
  7. The Kids Are Having None of It (4:49)
  8. Motherfucker (3:58)
  9. Golden (4:05)
  10. Everywhere (4:44)
  11. U Kin B the Sun (5:31)
totale tijdsduur: 46:27
zoeken in:
avatar van Zwaagje
4,5
En hier kijk ik naar uit! Haar vorige album was fantastisch en live pakt ze me ook in.

avatar van wexxel99
4,5
Wat een magnifiek album weer. Zo ontzettend veel soul, gevoel, diepgang en wederom prachtig opgenomen.

avatar van Lura
wexxel99 schreef:
Wat een magnifiek album weer. Zo ontzettend veel soul, gevoel, diepgang en wederom prachtig opgenomen.

De afgelopen weken regelmatig beluisterd, maar mij weet het album helaas niet te beklijven. Maar mooi dat het bij jou wel zo goed in de smaak valt.

avatar van Zwaagje
4,5
Ik heb een zwak voor Frazey Ford; deze dame kan bij mij weinig verkeerd doen. Ik herken wat Wexxel99 zegt; het staat er mooi op. Daarnaast zijn alle ingrediënten aanwezig: mooie karakteristieke stem, soulvol, goede ingetogen muzikanten en mooie samenzang. Ik mis de blazers en of de nummers gaan beklijven? Hierin herken ik wat Lura zegt; ik moet het echt nog wat vaker horen om een oordeel te geven.
Op basis van vakmanschap en originaliteit zal het bij mij nooit een onvoldoende zijn, maar ik hoop op een pareltje. Misschien waren de verwachtingen wel te hoog.

avatar van Zwaagje
4,5
Lura schreef:
(quote)

De afgelopen weken regelmatig beluisterd, maar mij weet het album helaas niet te beklijven. Maar mooi dat het bij jou wel zo goed in de smaak valt.

Hoe vaak is regelmatig Lura? Volgens mij heb jij ook wel een zwak voor deze dame. Je geeft het toch wel een kans?

avatar van Zwaagje
4,5
Toch wel een fijne plaat. Hij begint sterk om in het middenstuk wat in te kakken en prachtig af te sluiten. Blijf bij mijn mening dat blazers het geheel prachtig hadden kunnen inkleuren en een zekere gezapigheid hadden kunnen voorkomen. Dat is wat mij betreft een gemiste kans. Er blijft nog genoeg moois over. De tijd zal leren of ik behoefte heb aan een fysiek exemplaar. Voorlopig 3.5*

avatar van erwinz
4,5
recensie op de krenten uit de pop:
De krenten uit de pop: Frazey Ford - U Kin B The Sun - dekrentenuitdepop.blogspot.com

Frazey Ford - U Kin B The Sun
Frazey Ford levert met U Kin B The Sun haar derde soloalbum af en het is er wederom een die klinkt als een authentiek soulalbum van enkele decennia geleden

Het duurde even voordat Frazey Ford ontdekte dat er leven was na Be Good Tanyas, maar sinds haar debuut Obadiah uit 2010 kennen we haar als een geweldig soulzangeres. Het geweldige Obadiah werd ruim drie jaar geleden overtroffen door het geweldige Indian Ocean, dat nu gezelschap krijgt van U Kin B The Sun. Ook het derde album van Frazey Ford is weer een geweldige soulplaat. Het album is wat meer ingetogen dan zijn voorganger, maar de lome en broeierige soul is gebleven. U Kin B The Sun verleidt vanaf de eerste noten meedogenloos, maar is net als Indian Ocean een album dat alleen maar beter wordt.

De Canadese singer-songwriter Frazey Ford dook voor het eerst op in 1999, toen ze samen met Jolie Holland, Samantha Parton en Trish Klein de band Be Good Tanyas vormde. Zonder Jolie Holland maakte de band uit Vancouver drie zeer invloedrijke albums. Het zijn albums waarop de Canadese band een breed palet binnen de Amerikaanse rootsmuziek bestrijkt met een voorliefde voor de op dat moment zeer populaire stokoude folk.

Toen er in 2010 echt geen leven meer zat in Be Good Tanyas dook Frazey Ford op met haar eerste soloalbum, Obadiah. Waar Jolie Holland op haar soloalbums en Trish Klein met de band Po’ Girl nadrukkelijk voortborduurden op het geluid van Be Good Tanyas, koos Frazey Ford op Obadiah voor een duidelijk ander geluid. Het debuut van Frazey Ford was een echte soulplaat, waarop de Canadese muzikante klonk als de dochter van Al Green.

Obadiah werd in 2014 op alle fronten overtroffen door het geweldige Indian Ocean. Op het tweede soloalbum van Frazey Ford werd de link met Al Green nog wat verder versterkt door het opduiken van de legendarische Hi Rhythm Section, die de oude soulheld decennia eerder bijstond in de hoogtijdagen van het Stax label.

Bijna drieënhalf jaar na Indian Ocean keert Frazey Ford deze week terug met een nieuw album. U Kin B The Sun moet proberen te voldoen aan torenhoge verwachtingen, want na het geweldige Indian Ocean ligt de lat voor Frazey Ford wel erg hoog. De Canadese muzikante lijkt er weinig last van te hebben, want ze gaat op U Kin B The Sun gewoon verder waar Indian Ocean drieënhalf jaar geleden ophield.

Het betekent dat ook het derde soloalbum van Frazey Ford zich laat beluisteren als een authentiek soulalbum, maar het betekent niet dat dat U Kin B The Sun hetzelfde klinkt als zijn voorganger. Frazey Ford doet het dit keer, mede door het overlijden van gitarist Teenie Hodges, zonder de fameuze Hi Rhythm Section, waardoor haar nieuwe album ingetogener klinkt dan zijn voorgangers. Blazers ontbreken dit keer volledig, maar ook de andere instrumenten hebben een stapje terug gedaan. Het levert een fraai broeierig geluid op, waarin de soulvolle strot van Frazey Ford uitstekend gedijt.

Net als op haar vorige twee albums is de Canadese muzikante niet heel streng in de leer. Authentiek klinkende soul domineert op U Kin B The Sun, maar Frazey Ford maakt ook dit keer uitstapjes richting de singer-songwriter muziek van Carole King, richting rhythm & blues en flirt bovendien voorzichtig met de soul van nu.

Ook U Kin B The Sun wordt weer gedragen door de geweldige stem van Frazey Ford, maar ook de muzikanten op het album verdienen alle lof. Het warme orgelspel, de subtiel spelende ritmesectie en de fraaie gitaarlijnen zijn bijna net zo verleidelijk als de soulvolle zang. Frazey Ford komt misschien uit het koude Canada, maar creëert op haar nieuwe album een sfeer die je meesleept naar een veranda ergens aan de zuidelijke oevers van de Mississippi. Het tempo ligt laag, de muziek is loom, de zang broeierig; precies zoals de groten dit een aantal decennia geleden deden.

Frazey Ford is echter ook een kind van deze tijd en schuwt het aan de kaak stellen van de misstanden in onze huidige samenleving zeker niet en blijft strijden voor een betere wereld. De lat lag zoals gezegd idioot hoog na haar vorige album, maar Frazey Ford gaat er toch weer overheen. Indrukwekkend. Erwin Zijleman

avatar van Zwaagje
4,5
Mooie recensie Erwinz. Ik ben het helemaal met je eens; enige "twist punt" is of ze met dit album over het vorige heen gaat. Dat betwijfel ik, maar dat is natuurlijk ook een kwestie van smaak.
Fijn dat je zoveel tijd steekt in nieuwe muziek; ik ben meer dan eens begonnen aan een plaat naar aanleiding van je enthousiasme.

avatar van brt
3,0
brt
Zwaagje schreef:
Mooie recensie Erwinz.
Fijn dat je zoveel tijd steekt in nieuwe muziek; ik ben meer dan eens begonnen aan een plaat naar aanleiding van je enthousiasme.


Helemaal mee eens, dat mag ook wel eens gezegd worden. Geldt ook voor Lura trouwens.

On topic: ik ga em snel luisteren, vorige vond ik top.

avatar van Lura
Zwaagje schreef:

Hoe vaak is regelmatig Lura? Volgens mij heb jij ook wel een zwak voor deze dame. Je geeft het toch wel een kans?
Ik denk een keer of zeven met de nodige tussenposes. Soms wil een album gewoon niet beklijven en dat is hier het geval. En soms beklijft een album vanaf de allereerste seconde zoals het binnenkort te verschijnen album van Michelle David.

avatar van Zwaagje
4,5
Lura schreef:
(quote)
Ik denk een keer of zeven met de nodige tussenposes. Soms wil een album gewoon niet beklijven en dat is hier het geval. En soms beklijft een album vanaf de allereerste seconde zoals het binnenkort te verschijnen album van Michelle David.

Je maakt me nieuwsgierig; dat is vast de bedoeling zeker. Wordt het deel 4? Of staat haar nieuwe album daar los van? Beetje off topic; stuur maar een pm als je behoefte hebt te antwoorden.

avatar van Minneapolis
4,0
Klinkt weer goed, al vind in de structuur in haar zang weer erg vaak hetzelfde lijken. Een wat zwoelere song als Purple and Brown vind ik het lekkerst, maar dat is gelijk ook het minst folk klinkende nummer.

avatar van WoNa
4,0
Gewoon wel een heel erg lekker nummer. De vorige was mijn introductie. Frazey Ford bouwt onze prille relatie heerlijk uit.

avatar van Zwaagje
4,5
Ze pakt mij weer helemaal in, blazers of niet.....halfje er bij.

avatar van Cor
4,5
Cor
Heerlijk album. Zo makkelijk gespeeld, die fijne instrumentatie, zo prachtig gezongen. De blazers van 'Indian Ocean' vakkundig vervangen door dat heerlijke Stax-orgeltje. Poeh, heel erg fijn. Er moeten dit jaar wel echt nog tien fantastische platen uitkomen, wil dit mijn eindejaarslijst niet gaan halen. Countrysoul met een gouden gloed!

avatar van WoNa
4,0
Ongeveer vijf jaar geleden maakte ik kennis met Frazey Ford. Het album 'Indian Ocean' beviel heel goed, al moet ik toegeven dat het daarna weer snel van mijn radar afviel. Dat maakte dat ik behalve de herinnering vrij open tegen U Kin B The Sun aan kon luisteren.

Mijn recensie van begin 2015 zou ik met aanpassen van een titel hier en daar helemaal kunnen overnemen. U Kin B The Sun maakte precies dezelfde indruk en maakte dezelfde soort gevoelens los. Wat heeft een mens aan een herhalingsoefening?, zou een goede vraag zijn, ware het niet dat dit album zo lekker wegluistert en een diepe indruk achterlaat dat iedere gedachte aan een herhaling simpelweg ergens langs de luisterroute achterblijft.

Met haar lome, zwoele stem neemt Frazey Ford haar luisteraars mee door het album heen, waarop prachtig, veelal heel relaxt wordt gemusiceerd. Allerlei kleine details dringen zich op aan de luisteraar, die ook na vele luisterbeurten weer iets nieuws zal ontdekken.

Het is trouwens dat er geen schetterende trompetten en strijkers te detecteren zijn, maar een album als 'Dusty In Memphis' dringt zich wel aan me op. De soulvolle rhythm & blues van Frazey Ford is om in te lijsten en verliest alleen omdat er geen song met de kwaliteit van 'Son Of A Preacher Man' op haar album staat.

2020 Heeft mij al met een aantal heel erg lekkere platen verwend. Dit is er zeker eentje van.

Dit is een bewerking van een Engelstalige post op WoNoBloG.

avatar van Zwaagje
4,5
Ik haal er een halfje af. Ik vind de vorige plaat meer in balans qua nummers, productie en muzikanten. Daarnaast vind ik de start en het eind sterk, maar het middenstuk kakt wat in.
Dat maakt deze niet slecht maar 4* is voldoende. Ga bet album ook niet aanschaffen; blijft een spotifytje.

4,0
Dim
Dit is de betere zondagochtendmuziek.

avatar van Broem
Dim schreef:
Dit is de betere zondagochtendmuziek.


Dag te vroeg dan

avatar van overmars89
4,5
Tot nu toe is dit toch wel 1 van de hoogtepunten van mijn jaar. Heb de vorige albums van Frazey Ford wel is eerder vluchtig beluisterd, maar ze wist me eigenlijk voor het eerst pas echt in te pakken op het Sugar Mountain festival in de Paradiso een aantal jaren geleden.

Echt alles is genieten aan deze plaat. Haar stem is prachtig en de verfijnde productie is dat ook. Alles is perfect in balans naar mijn inziens.

avatar van Zwaagje
4,5
Het album een tijdje laten rusten en de hernieuwde luister beurt is fijn. Toch wel een erg fraai album. Haar begeleidingsband is erg goed en de toetsen partijen geven een fijn extra touch aan het geheel. Het staat er glashelder op voorzover dat op Spotify te horen is. Het halfje er weer bij gedaan en ik ga voor het vinyl; nog even geduld.

avatar van Minneapolis
4,0
Bestaat er zoiets als groovy folk? Hoe dan ook.. de laid back instrumentatie met een aardige rol voor bas bevalt mij zeer na een paar keer draaien. Uiteraard icm Frazey's herkenbare zangstijl en klank. Minstens zo fijn als Indian Ocean.
Het enige dat me tegenhoudt de lp te kopen is dat ik het stuk van 8-11 vind inkakken.
Naast eerder genoemde Purple and Brown is The Kids Are Having None of It mijn tweede favoriet.

avatar van Gladius
4,0
Folkfunk, how 'bout that!? =)
Gisteren kunnen genieten van haar uitgesteld concert in Leuven. Weliswaar wat kort, maar al m'n favorieten passeerden de revue. En dan ik heb het vooral over de uptempo nummers in dit en andere albums, waar zo'n heerlijke groove/funk afspat, onweerstaanbaar gewoon: Azad, Golden, Done oa. Zulke nummers mag ze wat mij betreft vaker maken.
De backingvocals van haar vroegere buurvrouw en een gitarist die meer dan eens het voortouw mocht nemen (geen blazers aanwezig helaas) maakten het helemaal af.
Alleen jammer dat ze en haar band nergens echt buiten de lijntjes kleurden; sommige nummers mogen op zo'n live optreden gerust wat langer uitgesponnen worden.

Gast
geplaatst: vandaag om 21:31 uur

geplaatst: vandaag om 21:31 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.