Door Spencer heeft RL zijn plaatverkoop wat opgekrikt, brak een nieuw (jong) publiek en werd ook buiten US bekend. Ik denk dat RL op zich plezier had in het maken van muziek met Spencer maar uiteindelijk was het niet zijn ding. Hij sprak zich daar ook later over uit: "wat Jon doet heeft niets te maken met blues..." Jon was hier duidelijk door geraakt en ging ook een beetje geforceerd op zoek naar een ander geluid (Acme).
Ass pocket of Whiskey is wat mij betreft meer een Jon Spencer plaat: een spijkerharde over-the-top garageblues plaat met hier en daar wel Burnside's
Fife and drum blues stijl. Het was vooral zijn interpretatie van waar RL voor stond. Later nam Jon ook Andre Williams ook even op sleeptouw.