menu

Trivium - What the Dead Men Say (2020)

mijn stem
3,79 (28)
28 stemmen

Verenigde Staten
Metal
Label: Roadrunner

  1. IX (1:58)
  2. What the Dead Men Say (4:45)
  3. Catastrophist (6:28)
  4. Amongst the Shadows & the Stones (5:40)
  5. Bleed Into Me (3:48)
  6. The Defiant (4:29)
  7. Sickness unto You (6:14)
  8. Scattering the Ashes (3:24)
  9. Bending the Arc to Fear (4:45)
  10. The Ones We Leave Behind (4:56)
  11. Bleed Into Me [Acoustic] * (3:45)
  12. Scattering the Ashes [Acoustic] * (3:04)
toon 2 bonustracks
totale tijdsduur: 46:27 (53:16)
zoeken in:
avatar van james_cameron
4,5
De eerste drie vrijgegeven tracks vind ik zonder uitzondering te gek. Heel benieuwd naar het hele album derhalve. Klinkt allemaal weer wat steviger en uptempo dan de vorige paar albums.

avatar van gigage
Energiek album, word er gewoon vrolijk van.

avatar van knoltor
4,0
De wonderen zijn de wereld nog niet uit. Jarenlang kon ik Trivium niet goed hebben. Matt Heafy vond ik maar een arrogant, zelfingenomen ventje en de muziek - hoewel absoluut technisch meer dan dik in orde - werkte op mijn zenuwen. Ik zag de band een aantal keren live, werd er niet vrolijk van, en besloot me verder niet meer met ze bezig te houden. Incidenteel kruiste een nieuw werpsel van de band mijn pad en zag ik mijn eerdere conclusies weer bevestigd; Trivium was gewoon niets voor mij.
Fast-forward naar 2020.
"What the Dead Men Say" verschijnt in mijn Spotify Release Radar. Ho, wacht eens even! Wat is dit? Ging mijn hoofd daar nou op en neer? Jawel, ik geloof dat ik dit zowaar een echt goed nummer vind. Het hele album maar eens proberen? Zo gezegd, zo gedaan.
Potverpillepap! Dit album mag er zowaar wezen! De band klink geïnspireerd en bevlogen, Matt Heafy klinkt nog altijd enorm Amerikaans (maar mag je dat de man aanrekenen?), maar deze keer kan ik zijn vocalen goed smaken. Goed, het is allemaal best gladjes en wat commercieel en zeer Amerikaans, maar daar is bij tijd en wijle niet veel mis mee, als het goed gedaan wordt. En als het onwillekeurig op en neer bewegen van mijn hoofd tijdens het luisteren een graadmeter is, dan is daarover geen twijfel: dit is het beste album dat ik ooit van Matt en co. gehoord heb.

avatar van james_cameron
4,5
Het vorige album, The Sin And The Sentence, was een stap in de goede richting nadat de band het spoor een beetje was kwijtgeraakt de afgelopen jaren. Die stijgende lijn wordt hier gelukkig doorgetrokken, en hoe! Dit is één van de beste albums van de band, met een grote reeks heerlijke, hoofdzakelijk uptempo en lange tracks, die zich direct in je hoofd nestelen. De progressieve elementen van een album als Shogun zijn ook weer terug, getuige tracks als Catastrophist en Sickness Unto You. Het is allemaal bijzonder smaakvol en energiek uitgevoerd, met een heerlijk droge maar krachtige productie. Klein minpuntje is het ongeïnspireerde Scattering The Ashes, maar vooruit, die kan er ook best mee door. Uitstekend album!

avatar van Desert
4,0
Wie de Japanse editie van dit album beluistert, kan genieten van een zeer aardige akoestische uitvoering van Scattering The Ashes en Bleed Into Me.

avatar van ProGNerD
4,0
Desert schreef:
Wie de Japanse editie van dit album beluistert, kan genieten van een zeer aardige akoestische uitvoering van Scattering The Ashes en Bleed Into Me.

Inderdaad mooie uitvoeringen, alhoewel de meerstemmige (elektrische) gitaarpartijen in de originele uitvoeringen ook niet te versmaden blijven...

avatar van legian
4,0
Trivium is een band die al jaren bij mij bekend is maar zich nooit echt heeft weten bewijzen. Jarenlang kwamen ze niet verder dan enkele luisterbeurten in een playlist of een verdwaalde poging een album te luisteren. Er zijn veel bands en artiesten die in die lijst staan. Trivium was leuk om af en toe eens te horen, maar niet boeiend genoeg om me echt in te verdiepen. Tot What the Dead Man Say daar verandering in bracht.

Man wat een dijk van een album is dit. Een heerlijke bak stevige metal. Er is veel ruimt voor afwisseling tussen en en binnen de nummers. Bij de eerste luisterbeurt kwamen er al direct enkele prog vergelijkingen in me op. En dat is altijd een positief iets. Ze nemen de tijd om de nummers uit te bouwen in plaats van rondom een leuk ideetje te werken. Uiteraard zonder tekort te doen aan het stevige beukwerk, want ook dat is weer heerlijk aanwezig. Tel daarbij nog op dat ik de afgelopen jaren steeds meer de screams in het genre ben gaan waarderen en waardoor ook die stoorfactor niet meer aanwezig is. Het feit dat hij hier zowel scream als clean vocals doet is daarbij wel een pluspunt. Het zorgt voor een groter bereik en de impact van de vocals komen dan veel sterker over.

Met What the Dead Man Say is Trivium goed bezig om mij als nieuwe fan in te wijden.

Gast
geplaatst: vandaag om 19:52 uur

geplaatst: vandaag om 19:52 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.