menu

Working Men's Club - Working Men's Club (2020)

mijn stem
3,61 (61)
61 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Dance / Rock
Label: Heavenly

  1. Valleys (6:30)
  2. A.A.A.A. (3:06)
  3. John Cooper Clarke (5:27)
  4. White Rooms and People (2:31)
  5. Outside (2:51)
  6. Be My Guest (3:56)
  7. Tomorrow (4:05)
  8. Cook a Coffee (2:51)
  9. Teeth (3:41)
  10. Angel (12:30)
totale tijdsduur: 47:28
zoeken in:
avatar van Chronos85
Valleys is een lekker postpunksynthzomernummer. Ben benieuwd wat deze mannen verder in hun mars hebben.

avatar van coldwarkids
2,0
Na Teeth. Ruim driekwart jaar geleden voor het eerst op de radio, toen A.A.A.A. en nu Valleys. Het is het allemaal net niet he...

avatar van Mausie
Mausie (crew)
Chronos85 schreef:
Valleys is een lekker postpunksynthzomernummer.


Echt een killertrack idd! Andere singles doen mij niet zoveel, dus heb mijn twijfels over het album.

avatar van deric raven
4,5
Met de blikkerige Electro Clash single Teeth laat Working Men’s Club de tijden van de Second Summer of Love van eind jaren tachtig en de daarop aansluitende rave parties herbeleven. Wat is dit toch een heerlijk potentiële clubklassieker waar het uit Manchester afkomstige gezelschap zichzelf al in een vroeg stadium definitief mee op de kaart zet. Blijkbaar zit er nog meer dan genoeg XTC residu in het drinkwater van deze belangrijke muzikale hoofdstad om door de nieuwe lichting 24 hour Party People opgepakt te worden.

De band grijpt terug naar de hoogtijdagen van de wereldberoemde The Haçienda nachtclub. Een wilde tijd, welke ook de ondergang van het beruchte Factory Records zou betekenen. Wat volgt is een uitgebreide scala aan funky new wave disco, high-hat bigbeats, techno clubsound en donkere gestructureerde Electric Body Music. Met drie kwartier aan muziekgeschiedenis wordt de opkomst van de postpunk gevolgd met de daarop aansluitende hitgevoelige new wave en de door drugs gedomineerde house periode. Die smeuïge nasporen zijn zo overduidelijk aanwezig op het gelijknamige debuutalbum van dit retro synthpop gezelschap. Het scheppingsverhaal gezien door de ogen van de illegale feestende Next Jilted Generation, waarbij de eerder op single verschenen killertrack Valleys uit moet groeien tot een blijvende anthem voor de feestende jongeren.

Working Men’s Club verheugt zich erop om hiermee uitbundig het uitgaansleven in te luiden. Het jaar 2020 moet een broeierig dansbare vakantie sfeertje voortbrengen, waarbij alles in werk gesteld is om op 5 juni de plaat te presenteren. De band was zich nog niet bewust van het feit dat niet zozeer de Brexit het toekomstbeeld bepaald, maar dat er een nog grotere donkere wolk doffe ellende overwaait. Die deprimerende onmacht om een doeltreffende vuist naar de maatschappij te maken wordt overschaduwt door de gevolgen van Corona die net zo goed in Groot Brittannië steeds meer zichtbaar worden. De boel gaat op slot en de release zal uitgesteld worden tot aan het begin van de herfst. Zonde, maar het is gewoon niet anders. Working Men’s Club had de soundtrack van een hete zomer moeten worden. Hopelijk revancheert de band zich volgend jaar.

Uitgaande van de nummers zou je Workings Men’s Club neerzetten als een studioband, die het daar opgebouwde credit hergebruikt om deze als elektro synthesizer robots aan het publiek te presenteren. Toch is dit feitelijk een muzikale boeklezing die toewerkt naar de alles overdonderende epische finale van het ruim 12 minuten durende eindstuk Angel. De verbazend sterke track heeft zijn oorsprong ergens tussen de zweefgitaar dreampop klanken en de psychedelische mysterieuze postpunk uit de jaren tachtig. Tussen de ruisende shoegazer golven weerklinken opbeurende vlagen van Krautrock door, die door de alles vermorzelende drumpartijen en stabiele basakkoorden een frisse invulling aan de oorverdovende noise geven. Hiermee laten ze duidelijk horen dat ze terecht het liefste als volwaardige rockband gezien worden.

Working Men's Club - Working Men's Club | Electronic | Written in Music - writteninmusic.com

avatar van AstroStart
4,5
Een heerlijk album. Nieuwe songs als John Cooper Clarke, Be My Guest en Cook a Coffee vormen een perfecte aanvulling op de al bekende singles.

Net 2x achter elkaar geluisterd.
Groeiplaatje.
Meteen zo de lp bestellen.
New Order meets LCD Soundsystem meets the Disappears, zeker de zanger lijkt nog het meeste op Brian Case van the Disappears en James Murphy. Ook vlagen Front 242 bij Teeth komen voorbij, zelfs vanSection 25, Felt hoor ik echoes.

Wat ik bij de post boven zie herken ik juist niet, Angels is prima maar misschien wel het minste nummer.
De rest is een stuk beter.
Het zal allemaal niet origineel zijn maar ik vind het heerlijk, kan allemaal zo tussen mijn begin jaren 80 materiaal.
Angels wat een heerlijk nummer is dat.

avatar van coldwarkids
2,0
Ik heb inmiddels de black vinyl 'Raw" edition binnen. Tof collectors item. De muziekinhoud blijft achter.

Bij mij is de neon gele binnen en ik vind de muziekinhoud geweldig, die jonge gassies maken indruk.

4,5
Ik vind ‘m erg goed, staat al tijden op repeat.

avatar van stoepkrijt
4,0
Toen ik ze in Cook a Coffee ineens over de BBC hoorde zingen kreeg ik pas door dat deze band uit Engeland komt. Ik had in mijn hoofd zitten dat het Aussies zijn... Ik zal wel in de war zijn geraakt door Men at Work. Deze muziek klinkt overigens wel behoorlijk Brits, dus ik had het eerder kunnen weten.

Lekker album wel! Post-punky floorfillers, maar ook met een soort psychedelische twist á la Tame Impala.

avatar van sj0n88
4,0
Tja, dan heb je in 2020 zo veel muziek geluisterd en dan is deze (in mijn ogen zeer terechte) hype volledig langs me heen gegaan. Ooit een keer Valleys op de radio gehoord, maar dat gaf toen nog geen aanleiding om me verder in deze band te verdiepen. Inmiddels blij dat ik mij hier later wel toe heb gezet nadat ik het album in een aantal eindlijstjes zag opduiken (o.a. jubileumblad van the Daily Indie). Heerlijke plaat die invloeden uit een ver verleden bundelt tot een eigen stijl. 'Post-punky floorfillers' is wat mij betreft een hele accurate beschrijving van stoepkrijt. Favoriete tracks: Valleys (uiteindelijk toch aangeslagen) John Cooper Clarke, Outside en Be My Guest. Maar in elke track valt wel iets interessants te ontdekken.

Zodra we weer gewoon concerten kunnen bezoeken, is dit een van de eerste bands die ik ga bekijken.

avatar van AOVV
3,0
Ondanks zijn dreinerig klinkende ritmes best aanstekelijk. Beklijven wil het echter niet echt (op den duur wordt het ook wat vermoeiend allemaal), maar ik kan me voorstellen dat je hier wel even lekker op kan gaan als er een dansvloer in de buurt is.

3 sterren

avatar van DjFrankie
4,5
DjFrankie (moderator)
Hele fijne plaat, met een knipoog naar New Order.

avatar van sj0n88
4,0
Oi, in mijn vorige post heb ik Angel doodleuk niet genoemd als een van mijn favo tracks. Maar wat een meesterlijke track is dat zeg! Die opbouw, die drums: geef mij dat heel snel live en ik ga janken van geluk.

Gast
geplaatst: vandaag om 10:49 uur

geplaatst: vandaag om 10:49 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.