Soen - Imperial (2021)

Wat is dit weer mooi. En goed. Op de 70.000 Tons Of Metal-cruise begin vorig jaar heb ik de zanger even de hand mogen schudden (tijdens het ontbijt!). Ik zei hem toen dat ik tranen in mijn ogen had door zijn stem bij het optreden van de dag ervoor. Dat vond hij blijkbaar leuk om te horen, want hier doet hij er doodleuk nog een schepje bovenop. Wat een machtige, prachtige stem heeft die man. Binnen het songmateriaal krijgt hij ditmaal nog meer ruimte, en terecht. Alles is feitelijk rond zijn zangpartijen opgebouwd, resulterend in acht dynamische, meeslepende songs met een fraaie balans tussen lekker vette gitaarriffs en aanstekelijke melodielijnen. Het vorige album Lotus vind ik nog iets sterker, maar dit komt dicht in de buurt.

Soen zet de lijn van de vorige albums prima voort met Imperial en weet het geluid van de band nog verder te verfijnen. De productie is wat scherper dan het voorgaande werk waardoor met name het gitaargeluid wat dominanter klinkt dan voorheen. Dit gaat een beetje ten koste van de ruimte voor de basgitaar, al zal de stijl van spelen van de (wederom) nieuwe bassist daar ook debet aan zijn.

De hoofdrol is net als bij de vorige albums weggelegd voor zanger Joel Ekelöf. De beste man blinkt niet uit veelzijdigheid en heeft geen enorm bereik. Zijn zeggingskracht en mooie klankkleur zijn zijn sterke troeven en die kaarten speelt hij op Imperial nog vaker uit.

Ik zet met vier sterren de lijn van mijn beoordelingen voort...

In tegenstelling tot enkele buurmannen hierboven ben ik niet áltijd even gecharmeerd van zanger Joel Ekelöf. Ik vind het op sommige momenten - en met name als hij uithaalt - wat vermoeiend om naar hem te luisteren. Gelukkig word ik daarentegen wel erg prettig omver gekegeld door de heerlijke drumpartijen en het uitstekende gitaarspel op dit nieuwe album van Soen.

Imperial is verder - zeker wat de uitstekende songs betreft - een erg fijne opvolger van het album Lotus uit 2019.