Balthazar - Sand (2021)

Klopt, is van een Leidse kunstenaar. Het heeft eerst in de binnenstad gestaan, en is toen naar Rusland verhuisd waar het een internethit werd. En nu dus weer terug in Leiden.

Leids kunstwerk enorme internethit in Rusland - ad.nl.

Balthazar maakt altijd wel prettige liedjes, maar een heel album lang vind ik toch wel erg zijig. Een nieuw album van Warhaus zou ik meer toejuichen.

Fatshaming

Lievelingshoes ever!

Barbapapa in een afkickcentrum?

Het eerste Balthazar album waarbij de gelekte nummers me geen drang geven tot het luisteren van het gehele album.

Uiteraard ga ik dat wel doen

Singles zijn veelbelovend. On a roll heeft een prachtige opbouw naar een finale met epische trompetten en achtergrondkoor. Kijk er naar uit!

Als ik op 'On a Roll' moet afgaan zijn ze er wat teksten betreft helaas niet op vooruitgegaan...

I must have been on a roll
Kept on losing control
Ah but the night is not meant to make sense out of it all
Oh but it's taking its toll
Shakes the body and soul
And my two arms don’t reach far enough to embrace it all

Nou ja.
Muzikaal klinkt het daarentegen weer wel allemaal afgelikt goed. En wat een heerlijk smooth nummer is Losers toch weer.

Dat laatste geldt trouwens ook best voor 'You won't come around'.

Jemig, dat On a Roll: ik dacht echt dat ik Alt-J hoorde....

Hahahaha die tekst van On a Roll, niveautje Slowgaze hoor

Ik snap 'm even niet.

Natuurlijk niet, Balthazar met een dichter vergelijken

Ik heb nog nooit van deze band gehoord maar ik zou hem waarschijnlijk blind hebben gekocht op de hoes ik vind hem prachtig. Hoop dat de muziek wat is , dan staat hij binnenkort in mijn kast te pronken

Zoals de hoes van het vorige album me juist aantrok, zo stoot deze me af. Maar ik ben wel aangenaam verrast door het gebodene. De funky vibe bevalt me erg goed.

Zeker best toegankelijk allemaal, maar het gebeurt wel goed wat mij betreft!

De zandloper staat symbool voor de verstrijkende levensuren, en ondanks dat de tijd nu dreigt vast te lopen, stagneren de grove korrels niet en zoeken ze een kleine doorgang in het verstopt rakende 2021. Sand is tevens een nieuwe fase in het verhaal rondom de Gentse band Balthazar die de film noir discogroove van het broeierige Fever verruilen voor de rood pluche gevoeligheid van het bijna vrouwelijke Sand.

Ook hier speelt de naam die tot ruim een jaar terug voornamelijk aan een Mexicaans biertje gekoppeld was een grote rol. Corona, de vervelende spelbreker die vraagt naar nieuwe uitputtende creatieve invalshoeken. De onbewuste keuze die noodgedwongen ontstaat omdat men niet de gelegenheid heeft om gezamenlijk de studio te bezoeken, waardoor de muzikale thuisstudie voor innoverende impulsen moet zorgen. Een positie waarin Balthazar zich prima doorheen weet te worstelen. We hebben hier dus te maken met een band die altijd vooruit aan het kijken is, en de volgende zet al uitgebreid ingecalculeerd heeft.

Zand, als enkel fundamenteel bestanddeel technisch ongeschikt. In combinatie met andere bouwkundige elementen zo sterk en krachtig als beton, maar in vergelijkbare samenstellingen zo breekbaar en doorzichtig als glas. Zand, door Klaas Vaak gebruikt als slaapmiddel, een dromerige roes waarin je heerlijk kan wegglijden. Maar ook bedrieglijk en verraderlijk als drijfzand, terwijl aan de oppervlak nergens het gevaar toe lijkt te loeren. Het zou te kort door de bocht zijn om Sand hiermee samen te vatten, de kern wordt echter zeker naar boven gehaald.

Moment wekt nog de illusie op dat er heerlijk doorgetript wordt volgens het Fever recept. Maar als de blazers eenmaal ontsnapt zijn bedekt Sand de intelligente koortsige freakfunk van de voorganger met een flinke laag aan duistere adult nachtclubsoul. De dwarse gekte heeft plaats gemaakt voor een overvloed aan falsetzang en swingende seventies soulkoortjes die aangestuurd worden door droge afro-beat ritmes en doordringende elektronica. Zwoel sensueel ontsnappen we aan de werkelijkheid door op zoek te gaan naar het eeuwig voortdurende nachtleven. De pauzestand staat roodgloeiend af te wachten tot de juiste gelegenheid dat de playknop weer ingedrukt wordt met zomerse zonlicht percussieklanken van Hourglass als ultiem startsein.

Losers laat de gitaar verwelkomend rollen in het verwarmend synthesizer bad, om die kilte der stilstand weg te spoelen. De trage, voorzichtige donkere new wave baspartijen van On A Roll krijgen versterking van de treurende blazers, die zich amper staande houden tegen het opdringende gitaarspel. Het lompe I Want You gaat met volle overtuiging die drempel over en begeeft zich met de saxofoon op het balancerende randgebied van de jazz. De slaapkamer sensualiteit van You Won’t Come Around is voor de after-party op de zondagochtend die zich beperkt tot een avontuurlijk onderonsje tussen de lakens.

Sand is dus veel meer dan een simpele clubplaat, maar bestaat uit elitaire uitgewerkte retro seventies dansvloer disco en strenge sensuele vintage eighties white men soul welke harmonieus samensmelten in het cineastische Passing Through. Het is een aanklacht tegen de huidige leegstand in het uitgaansnetwerk. Het belang om het bijtende geweten al bewegend te vergeten is voornamer dan het experimentele karakter van de voorgangers. Sand is in alle opzichten een gelaagd nostalgisch tussenfase album, dat met beperkte middelen gemaakt is, maar wel die essentiële urgentie bezit waarmee Balthazar zich onderscheidt van andere bands.

Balthazar - Sand | Rock | Written in Music - writteninmusic.com

Fijn dat Nick Cave en King Gizzard dit weekend ook zijn uitgekomen, kan ik me vermaken met iets anders totdat de LP morgenavond met de fietskoerier wordt afgeleverd

Ik heb zo de indruk dat dit niet hun beste gaat worden. Gek, want heb 7 nummers nog niet gehoord. Maar dit is zo'n band die niet veel fout kan doen, zoals DeWolff. Het hoeft me ook niet weg te blazen, het is altijd chill. En zijn er genoeg momenten dat als ik even niet weet wat te draaien, graag een Balthazar opzet.

Voor de liefhebbers, en wellicht enigszins opportunisten, vandaag is de kaartverkoop gestart voor 25 en 26 september (Tivoli). Ik behoor tot beide categorieën. Én er zijn nog kaarten.

Ik luister al enkele dagen naar deze plaat, en ik moet toegeven, hij wordt elke keer beter. Mijn eerste luisterbeurt was tamelijk matig - toch is opener ‘Moment’ meteen een topnummer, en even later klinkt ‘I Want You’ ook echt vet. Maar in de tweede helft begint alles wat op elkaar te lijken en haakte ik een beetje af. In ‘Fever’ kreeg je een verscheidenheid aan nummers die behoorlijk van elkaar verschilden en allemaal hun plaats hadden. Hier is dat minder. Het is coherenter, ja dat wel, maar onderling lijkt het soms allemaal net iets te veel op elkaar. ‘Linger On’, ‘Passing Through’ en ‘Leaving Antwerp’ kon ik na een eerste luisterbeurt niet echt meer van elkaar onderscheiden

Gelukkig is dit een echte groeiplaat en weet ik hem steeds meer te waarderen. Nummers als ‘Hourglass’ en ‘Powerless’ zijn zéér fijn. En de mindere nummers van de tweede helft gaan er stilaan ook lekker in - die strijkers in Passing Through! Ik ben zeker niet negatief, integendeel. Maar ik vraag me enkel af in hoeverre deze plaat - en bijgevolg deze hele koerswijziging - op termijn houdbaar is. Ligt het niet allemaal meteen iets té snel goed in het gehoor? Wat valt er nog te ontdekken? Only time will tell.

Dit klinkt als album beter dan als singles, maar het is niet hun meteen hun spannendste plaat.

I Want you is overigens wel heel erg lekker.

Zeker niet, maar de hele flow bevalt me wel en verrast me in positieve zin.

conclusie na eerste draai: geslaagd experiment binnen het Balthazar idioom.
De falset-stemmen worden naar mijn gevoel te veel ingezet, het truukje irriteert gelukkig niet echt.
Daar waar Funk, Soul en Jazz het winnen van de seventies disco is Zant het lekkerst.
Ook positief: daar waar de singels weinig indruk maakte, gedijen ze prima binnen het album concept.
Goed gedaan hoor. Direct beloond met binnen halen van barcode Ronda-gig.

Ze doen het gewoon weer. Misschien niet verrassend maar het is gewoon een geweldige plaat!

Drum N Bass; lekker catchy

Die moet je even uitleggen

Eerste luisterbeurten zijn zeer positief. Heb wel voor het eerst het gevoel dat het wat meer van hetzelfde is, iets dat ze reeds gedaan hebben, maar de kwaliteit is hoog genoeg om het album erg te kunnen smaken. Erg genietbaar. Sexy vibe, lekkere groove. Smooth. De uitgebrachte nummers gedijen, zoals eerder gezegd, heel goed in het geheel. Opnieuw een topper van de heren.

Vind het album nu al beter dan hun debuut en Thin Walls. Rats en Fever, dat weet ik nog zo niet. Er staat ook geen Bunker, hun beste nummer, of Fever op, maar het geheel vind ik zeer overtuigend.

Ik hoor een dikke bas en bruisende drums