Sterke EP van Cult of Luna (ja, een EP; voor een band als Cult of Luna is een kleine 40 minuten uiteraard wat minnetjes om van een langspeler te spreken), maar het klinkt toch allemaal wat vrijblijvender dan eerder werk. Dat zal ergens wel logisch zijn, natuurlijk. Dit is namelijk geen uitgekiend uitgewerkte plaat zoals een Salvation of Somewhere Along the Highway, of hun recentste worp A Dawn to Fear uit 2019, die ik ook ijzersterk vind.
De opener is behoorlijk conventioneel - classic Cult of Luna, zou je zelfs al kunnen aanhalen. Steengoed, natuurlijk, maar nergens verrassend. Het tweede nummer klinkt dan toch wat dwarser, maar kleurt uiteindelijk ook niet al te veel buiten de lijntjes. Inside of a Dream is vervolgens een kort nummer dat ingezongen werd door Mark Lanegan. Mooi hoor, maar het klinkt helemaal niet als een Cult of Luna-nummer, maar gewoon als een Lanegan-song. De band slaagt er daar dus niet echt in een eigen toets mee te geven, wat ik jammer vind.
De twee afsluitende nummers, goed voor ruim 20 minuten, zijn dan weer een waar plezier voor de sludge- en post-oortjes. Alsof de Zweden nog snel even wilden duidelijk maken wie de heersers zijn. Dat doen ze met brio, maar ik moet toegeven dit vooral lekker te vinden als snack, terwijl ik met spanning wacht op alweer een nieuwe, spetterende en verrukkelijke hoofdschotel.
3,5 sterren