menu

The Avalanches - We Will Always Love You (2020)

mijn stem
3,76 (124)
124 stemmen

Australiƫ
Electronic / Pop
Label: Modular

  1. Ghost Story (1:23)

    met Oroño

  2. Song for Barbara Payton (1:40)
  3. We Will Always Love You (2:52)

    met Blood Orange

  4. The Divine Chord (3:07)

    met MGMT en Johnny Marr

  5. Solitary Ceremonies (1:14)
  6. Interstellar Love (3:38)

    met Leon Bridges

  7. Ghost Story, Pt. 2 (1:15)

    met Oroño en Leon Bridges

  8. Reflecting Light (4:21)

    met Sananda Maitreya en Vashti Bunyan

  9. Carrier Waves (0:57)
  10. Oh the Sunn! (2:18)

    met Perry Farrell

  11. We Go On (4:01)

    met Cola Boyy en Mick Jones

  12. Star Song.IMG (0:10)
  13. Until Daylight Comes (2:27)

    met Tricky

  14. Wherever You Go (5:50)

    met Jamie xx, Neneh Cherry en CLYPSO

  15. Music Makes Me High (3:21)
  16. Pink Champagne (0:12)
  17. Take Care in Your Dreaming (5:00)

    met Denzel Curry, Tricky en Sampa the Great

  18. Overcome (3:31)
  19. Gold Sky (4:28)

    met Kurt Vile

  20. Always Black (3:36)

    met Pink Siifu

  21. Dial D for Devotion (0:31)

    met Karen O

  22. Running Red Lights (4:39)

    met Rivers Cuomo en Pink Siifu

  23. Born to Lose (4:53)
  24. Music Is the Light (3:08)

    met Cornelius en Kelly Moran

  25. Weightless (2:57)
totale tijdsduur: 1:11:29
zoeken in:
avatar van aerobag
3,0
The Avalanches verschijnen weer ten tonele en dit maal hebben we geen 16 jaar hoeven te wachten. Een overbrugbare 4 jaar na de goedgemutste en kleurrijke gekte van Wildflower mogen we een nieuwe creatie in de armen sluiten. Op We Will Always Love You slaan de Australische sample-keizers een andere weg in dan we van ze gewend zijn. Een stevige nadruk wordt gelegd op dromerige en spacey ambiences, waarbij de gekozen art work van de singles een goede afspiegeling is van de gekozen stijl; nachtelijke taferelen gevuld met wazige neonlichten. Op hun nieuwste album maken ze ook weer gebruik van een sterrencast waar je u tegen mag zeggen. Leest u even mee? Zo zijn er o.a. te vinden:

Gelauwerde namen uit de indie scene (Kurt Vile, Karen O, MGMT, Rivers Cuomo)
Opkomende en gevestigde hiphop sterren (Pink Siifu, Denzel Curry, Sampa The Great, Neneh Cherry)
Een touch of soul (Leon Bridges, Blood Orange, Sananda Maitreya)
Oude rotten met rock roots (Perry Farrell - Jane's Addiction, Johnny Marr -The Smiths, Mick Jones - The Clash)
Een paar verrassingen ('70 folk-mama Vashti Bunya, Japanse psychedelische pop artiest Cornelius)
en triphop-veteraan Tricky en innovatieve DJ/Producer Jamie xx mogen ook niet ongenoemd gaan.

En dat zijn nog maar de artiesten die daadwerkelijk genoemd worden in de features, zo heeft Wayne Coyne van Flaming Lips fame ook een ongenoemde bijdrage geleverd. Het sample-werk put ook weer uit de nodige grootheden. Wat dacht je van een Steve Reich sample op Born To Lose? Of Alan Parsons Project op interstellar love? Of het korte, maar krachtige eerbetoon aan Purple Mountains?

Wie echter een project a la Gorillaz verwacht, waarbij de nummers om de features heen gebouwd zijn en de artiesten de kans krijgen om hun eigen stempel op het album te drukken, komt bedrogen uit. De bijdrage van de features, vaak bestaande vaak uit korte vocale melodieën die worden verweven met de ambiance van het album, zijn ondergeschikt aan het totaalplaatje beoogd door de Australiërs. Het album kent daarmee ook een zeer consistente vibe, de vibe van een nachtelijk relaxed strandfeest onder een sterrenhemel.

Toch kijk ik ook wat bedenkelijk naar de aanwezigheid van sommige gastartiesten die, ondanks hun eigen status binnen de muziekcultuur, een vrij onkarakteristieke en daarmee ook anonieme bijdrage leveren. Het grootste deel van de features zou vervangen kunnen worden door onbekende namen en het effect was waarschijnlijk hetzelfde geweest. De vraag rest dan bij mij hoe het album had kunnen klinken als de sterrencast wat meer artistieke vrijheid had gekregen.

De kwaliteit druipt er op sommige momenten weer van af. Het nummer We Will Always Love You is een treffend voorbeeld van de ruimtelijke nieuwe stijl en de rode draad van het album, terwijl Divine Chord, Music Makes Me High en Born To Lose een samensmelting zijn van de nieuwe vibes en de karakteristieke, wonderlijke plunderphonics sound waarmee ze bekend geworden zijn. Niet geheel toevallig zijn dit ook gelijk mijn persoonlijke hoogtepunten op het album. Een andere favoriet is Take Care in Your Dreaming, een van de nummers waar de features van Sampa The Great en Denzel Curry wél een memorabele indruk achter laten.

ik heb niets anders dan bewondering voor een groep die een nieuwe richting inslaat, toch spreekt de productie van dit album mij een stuk minder aan. Ze hadden van mij geen kopie hoeven te maken van hun eerdere werk, maar het gecoördineerde blik aan sample-chaos wat ze eerder voor ons opentrokken, was juist wat de groep voor mij onderscheidend en superb maakte. In de breedte voelt dit album een stuk veiliger en minder uitdagend dan hun voorgaande werk. Absoluut geen slecht album, maar in combinatie met onaangeroerde potentieel wat schuil gaat in dit album, weet het mijn honger niet volledig te stillen.

Ik sluit overigens niet uit dat dit album een groeier kan blijken te zijn.

Gast
geplaatst: vandaag om 12:53 uur

geplaatst: vandaag om 12:53 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.