Hmm, ik weet het niet. Gegeven de vele referenties die hierboven reeds genoemd (Mastodon, Cult of Luna, Opeth, Psychonaut, etc.) zijn zou dit echt dé geknipte release voor mij moeten zijn en zou ik met speels gemak op 4,5* moeten uitkomen.
Maar het pakt me allemaal niet echt. Ik weet ook niet waar dat hem precies aan ligt. Zodoende snap ik
Don Cappuccino eigenlijk heel erg goed; het is van alles een beetje, en daarom is dit album eigenlijk net niks. Lompe riffs die net niet lomp genoeg zijn, progressieve elementen die er eigenlijk net niet helemaal lekker in passen en composities die wel erg fraai zijn, maar mijns inziens net niet genoeg pit hebben om een echt 'wow'-moment te creëren.
De zang stoort me bovendien enorm. Ik vind het stemgeluid van deze zanger, met name in zijn cleane zang, rondweg lelijk en ik bespeur totaal geen diepgang in zijn zanglijnen. Zijn stem heeft gewoonweg niet genoeg persoonlijkheid en kracht om dit type muziek te dragen. Overigens moet ik hierbij wel vermelden de grunts goed te vinden: verstaanbaar, helder en een mooie hoog-laag balans.
Er liggen dus meerdere factoren aan ten grondslag waarom ik dit album, waar ik op basis van de recensies en gelezen berichten hier en elders enorm veel van had verwacht, als een teleurstelling moet bestempelen. Enerzijds ligt dat aan de vlakke zang, maar het ligt hem voornamelijk in het 'net niet'-karakter die dit album kleurt. Daarnaast pakken de composities me niet bij de keel en kom ik weinig memorabele momenten tegen waarvan ik echt uit mijn stoel spring. Ik kom uit op een schamele 3,5*; jammer, maar helaas.