Dry Cleaning in de Lage Landen: Rock Werchter 2022...
Nijdig sprintje tussen naar overal uiteenzwermende festivalgangers. Dacht eerlijk wel even dat dat viertal Engelse postpunkers van Dry Cleaning hier toch ook al wat respect voor hun huge bekendheid zouden mee hebben gekregen. Helemaal (nog) niet dus. Kregen ze dus maar een plaatsje aan die verre The Slope. Staan we daar bovendien, voordeel één, gelukkig wel hélémáal vooraan aan de schaduwrijke frontstage. Het aangenaam relaxte dialectparlando en de niet alledaagse teksten van direct in het oog springende Florence Shaw grijpen daar vooraan weer regelrecht bij 't nekvel. Florence met haar opvallende halvemetermanen, soms scary indringende blik en bevallig knalrode lipstick, moet hier samen met haar wilde vrienden wel van meetaf aan herbewijzen hoe en waarom ze hun succes al zo verzilverden. Maar het kort houden wordt daarbij al zeker de eerste, belemmerende boodschap. Genadeloos schiften geblazen dus onder de dynamietsongs van hun superbe debuutalbum 'New Long Leg', gemaakt onder supervisie van overbekende John Parish. Slechts een paar oudere songs zitten erin. De setlist : 'Leafy', 'Unsmart Lady', 'Strong Feelings', 'Her Hippo', nieuwe single 'Don't Press Me' van het nog in oktober te releasen album 'Stumpwork', 'Magic of Meghan', 'Tony Speaks' en 'Scratchyard Lynard', het zijn evenveel prachtig trancenderende, catchy stukken die het halen. Met (bijna puberaal) genoegen, voordeel twee, neem ik van Florence het document van de The Slope-setlist in ontvangst, voorzien van haar olijke handtekening, plùs die van mokeraar Nick Buxton. Aan The Slope, echt waar, zitten de artiesten, zelfs de grootste in spe, achteraf helemaal niet weggestoken. Ze moeten met hun security zelfs helemaal tot over de wei. Ze zijn 'kwetsbaar' en dus met wat durf benaderbaar. Zelfs aanspreekbaar! Find the right moment. Dus. Nergens, niet in het minst rond al die andere monumentale stages laat de strakke 'Werchterpolitie' nog dergelijke spontaniteit toe...
Goed, dus heel memorabele groep in wording dit Dry Cleaning. Levendige Florence laat me weten 'how excited' ze was met de onverhoopte ontvangst hier in Werchter. Ze ziet ook in België hun fanbase voet aan de grond krijgen, "ondanks het feit dat jullie van mijn lyrics wel helemaal niks zullen begrijpen. Maar misschien, we hope, wordt het ook hier wel vergelijkbaar met de situatie in Engeland". De stijlvergelijkingen die de schrijvende pers ook voor hen al maakte in de zin van 'similar band' als tijdsgenoten Fontaines D.C., Porridge Radio, Yard Act, Goat Girl, Squid, Shame en consoorten vind ze in hun geval toch maar niks. We do our thing since a long time. Alles dus 'louter toevallig'. Laat in alle geval oktober maar komen...