Godspeed You! Black Emperor - G_d's Pee AT STATE'S END! (2021)

tog?

Tickets voor 4AD in Diksmuide zijn binnen. Een zaal van amper 200 man, ongelofelijk. Zullen alle 10 bandleden uberhaupt het vrij kleine podium kunnen bestijgen? Gaan de concerten al weer kunnen plaatsvinden? We gaan het meemaken. Of niet.

Fantastische plaat alweer van deze leipe meute, geweldige bende muzikanten.

Dit is één van hun beteren. Ik heb het normaal niet zo op die saaie drones, omdat het van die soundscapes in een aanhoudende toonsoort is. Maar hier worden we geserveerd op mooie melodieuze vioolpartijen, die prachtig kleuren tussen het donderende geweld van de langere stukken. 'Job's Lament' heeft een prachtige riff, die zich vastzet in je hersenpan. Mooi album, luister ik in één moeite door.

Onder de indruk van dit album. Enkel bekend met Lift Your... en F#A#
Andere albums heb ik nog geen kans gegeven maar deze komt intens binnen bij mij.
Zoveel prachtige momenten waarbij ik helemaal kan wegdromen.
4,5, de 5 volgt als ik na een aantal maanden nog even enthousiast ben. Want platen kunnen bij mij soms toch nog verloop van tijd hun kracht verliezen.

Na paar luisterbeurten toch wel weer overtuigd van de kwaliteit. Zelf gelukkig 1x ze live mogen aanschouwen en ik wil iedereen die dat nog niet hebben ervaren, maar ooit de kans krijgen adviseren dat met beide handen aan te grijpen. Als je de albums goed vindt, dan weet je live helemaal niet wat je meemaakt. Zelfde geldt in andere categorie ook voor Amenra overigens.

Prima plaat, klinkt als voorgaand werk. Ik mag dit wel, zang wordt hier ook helemaal niet gemist. Job's Lament ook hier favoriet, wat mooi ingeluid wordt door de 1ste track

Mijn eerste kennismaking met deze fascinerende band. Toch kan het me niet zo boeien. Niet helemaal hetzelfde genre maar ik word meer geraakt door Sigur Ros, TOOL of A Perfect Circle. Dus met jullie welnemen, zet ik die weer even op.

Ik zou hun eerste twee platen eens proberen, die zijn veel beter.

Godspeed zorgt niet meer voor verrassingen maar kan het nog steeds. Duidelijk de beste van de laatste drie (en mogelijk zelfs laatste vijf) platen. Dit keer is het een kort nummer wat me telkens weer vloert: de afsluiter Our Side Has to Win (For D.H.) is heel erg mooi.

Ook leuk: op de elpee-versie eindigt Cliffs Gaze / Cliffs' Gaze at Empty Waters' Rise / Ashes to Sea or Nearer to Thee in een locked groove met een eindeloos gebimbam van kerkklokken.

Ondanks dat de eerste (f# a# infinity) veelal wordt geprezen vind ik dat een uitermate ontoegankelijk album om godspeed mee te beginnen. Ik zou de EP (slow riot for new zero kanada) aanraden, die is behapbaar maar toch ook essentiëel gy!be.

Maar dan deze:
Betoverde mystiek, deze muziek doet veel met me. Een paar weken geleden Toen we het wisselvalligste weer hadden, van stralend blauwe lucht naar dreigende wolken in en van zonneschijn tot sneeuw en hagel, liep ik door het bos met deze nieuwe gy!be aan.
Wat een magische wandeling was dat, alle bewegingen van de muziek sloten zo perfect aan op waar het weer nou weer in ging veranderen.

Wat opvalt is de optimistische laatste deel van het album, zo heb ik ze niet meer gehoord sinds de begintonen van skinny fists. En het einde met het strijkkwartet is heel fijn. Toen kwam de zon ook weer tevoorschijn en was de lucht geklaard. Prachtig.

Had even wat tijd nodig om er weer in te komen, Godspeed You! Black Emperor een tijd niet gedraaid, maar nu zo'n drie weken na de release van G_d's Pee AT STATE'S END! (2021) ben ik toch weer om. En hoewel ik er niet echt iets nieuws op kan ontdekken is de plaat weer een erg boeiende luisterervaring die je langzaam maar zeker steeds hechter in je hersenpan weet te nestelen. Na het min of meer intro achtige nummer A Military Alphabet (Five Eyes All Blind) doet wat dat betreft Job's Lament meteen grondig werk. Zonder meer één van de sterkste songs op het album.
In de daaropvolgende tracks heeft de band uit Montreal, Canada wat moeite om dat hoge niveau opnieuw te benaderen/bereiken, alhoewel het allemaal zeker de moeite waard blijft. Vanaf het lange "Government Came" wordt de weg omhoog weer ingezet en weet de post rock formatie met Cliffs Gaze / Cliffs' Gaze at Empty Waters' Rise / Ashes to Sea or Nearer to Thee, een nummer dat me wel wat aan de Duitse pioniers van Neu deed denken, en het bezwerende Our Side Has to Win (For D.H.), weer twee hoogtepunten aan hun oeuvre toe te voegen. Valt ook op dat dit duo wat lichter en optimistischer van toon is.
Alles te samen levert dat een plaat die misschien wat tijd nodig heeft maar per draaibeurt steeds meer weet te overtuigen.
Zeer goed.

Jobs Lament vind ik persoonlijk het minste onderdeel van deze plaat, het soort voorspelbare krachthonkpostrock dat naar zijn logische climax wordt geleid en we godspeed wel al eens eerder en beter hebben horen doen. Die herkenbaarheid zal voor anderen misschien een troef zijn maar ik word er niet echt warm van. Gelukkig is het tweede lange nummer wel volledig raak, ook naar een climax toewerkend in Cliffs Gaze maar deze vind ik dan toch wat genuanceerder uitgevoerd en beter gearangeerd (de klokken op het eind zijn een mooie touch). De 2 kortere nummers doen me dan weer denken aan vroege silver Mt zion, en dat is een compliment.

Misschien moeten ze maar weer eens een pauze nemen van 10 jaar. De afgelopen paar platen heb ik nog ergens vaag in mijn herinnering zitten, maar overdonderend was het niet. Deze poging weet mij totaal niet te boeien en vast te houden. Ik mis sfeer en spanning. Het kabbelt maar wat voort voor mijn gevoel. Het nodigt in ieder geval niet uit om hier meerdere luisterbeurten aan te geven.

Ik was hem zelfs al weer vergeten. Dat zou me bij hun oude werk nooit gebeurd zijn.

Na een flink aantal luisterbeurten ben ik eruit: dit behoort tot hun beste werk. Prachtig album. Geweldige balans tussen de ingetogen stukken (soms mooi en lieflijk, soms dreigend) en de energieke uitbarstingen, die toch weer fris en origineel klinken. Wat mij betreft zijn ze in topvorm.

Dat zal nu over een paar weken zijn. Hier in Nederland gaan voorlopig sowieso geen concerten plaatsvinden, hopelijk is de situatie in België beter. Ik heb Efrim en kornuiten ooit eens met A Silver Mt. Zion in een gymzaal in Haarlem gezien, veel meer dan 200 man zullen daar ook niet bij geweest zijn.

Verder een beetje een dubbel gevoel bij dit album. In het begin hoor ik dezelfde muziek als 20 jaar geleden, maar voor mij ontbreekt compleet de magie van weleer. Een hoog 'been there, done that, bought the t-shirt'-gevoel en soms vraag ik me zelfs af of ze er na 2002 niet gewoon helemaal mee hadden moeten stoppen. Het luistert allemaal wel erg makkelijk weg en bij Cliffs Gaze en de afsluiter ga ik toch weer even voor de bijl. Maar het is te weinig onder aan de eindstreep om de vergelijking met de eerste drie albums aan te kunnen.

Hopelijk wel, maar ik vrees er ook voor nu Little Simz is uitgesteld naar november (ging doorgaan op 22 januari).

Dat grapje mag nu stilaan wel eens gedaan zijn, is een beetje ridicuul aan het worden.

all current forms of governance are failed.

“……”

tax the rich until they're impoverished.


Ik vind het feit dat die twee zinnen tot hetzelfde “manifest” behoren erg geinig.

Anarchisten voor meer overheid.

Ik ga het album eens opzetten.

Haha stelletje nep anarchisten idd. En dan staat er ook nog dat ze dit album met hun mondluiertjes op hebben gemaakt. Braaf hoor jongens, netjes doen wat de overheid beveelt

Ach, anarchist is sowieso een ideologie dat onmogelijk uitgevoerd kan worden toch? Het is fijn om je onvrede van het leven te uiten op alle vormen van 'the big guys'. En als het GY!BE geïnspireerd houd om muziek te schrijven, by all means, please continue.
Dit is overigens de eerste winter sinds ik ze leerde kennen dat ik geen Godspeed kick heb gehad. Misschien dat dit berichtje daar verandering in brengt.

Bij mij begint het ook weer een beetje terug te komen. Zou best in jaarlijkse cyclussen kunnen komen idd, nooit zo opgelet. Ik ben momenteel hun eerste album aan het luisteren. Ken je die al? Was altijd onvindbaar maar nu eindelijk boven water gekomen. Dat triggert me momenteel wel om alles uit hun beginperiode weer eens te beluisteren.

Inmiddels zijn we een jaar verder en valt niet meer te ontkennen dat op elk vlak de winter is afgelopen. Helaas was mijn winterdepressie dit jaar niet lang en diep genoeg om veelvuldig de behoefte te hebben dit album op te zetten. NIet getreurd, met het vooruitzicht van een herleving van de koude oorlog kan dit album ook eind maart nog prima opgezet worden. Want hoewel de sfeer zoals altijd doem en verderf ademt, is er vooral ook weer ruimte voor hoop. Dat maakt GYBE waarschijnlijk ook zo'n geschikte band voor de neerslachtige mens. We horen zelfs vogelgetjilp en kerkklokken als na een bruiloft.

Met zo'n soundtrack krijg je haast zin in een nucleaire winter, een klimaatcatastrofe, het einde van wereldorde of een opleving van de pandemie. Wellicht de beste GYBE in 20 jaar.