menu

Lambchop - Showtunes (2021)

mijn stem
3,41 (22)
22 stemmen

Verenigde Staten
Roots
Label: City Slang

  1. A Chef's Kiss (3:45)
  2. Drop C (3:23)
  3. Papa Was a Rolling Stone Journalist (2:01)
  4. Fuku (7:06)
  5. Unknown Man (4:25)
  6. Blue Leo (3:05)
  7. Impossible Meatballs (3:10)
  8. The Last Benedict (4:06)
totale tijdsduur: 31:01
zoeken in:
avatar van Spoelworm
Ik was op zoek in de toevoegingen ,speurend naar iets nieuws iets anders. Leuke toevoeging coldwarkids alhoewel ik de naam vaag bekend vond klinken ken ik dit niet . Het eerste nummer A cheff's kiss klinkt mooi zeg!

avatar van Poles Apart
Hopelijk weer eens een goed album van de band. De laatste albums waren behoorlijk teleurstellend. Ze kunnen zo veel beter.

avatar van Juveniles
4,0
21 mei wordt op deze manier een onvergetelijke jubeldag met het verschijnen van deze naar het zich laat aanzien weer eens ouderwets aandoende Lambchop en de nieuwe Reigning Sound. Nu nog een nieuwe van The Walkmen.

avatar van henkiev
5,0
Het 1-e nummer is alvast geweldig, gelukkig geen stemhervormers meer!

avatar van Lura
henkiev schreef:
Het 1-e nummer is alvast geweldig, gelukkig geen stemhervormers meer!

Heb het album liggen, vluchtig wat fragmenten beluisterd. Volgens mij werd in ieder geval bij een van de laatste nummers toch die vermaledijde stemvervormer gebruikt.

avatar van deric raven
3,5
Maar veel minder prominent aanwezig ( ik heb deze ook liggen).

avatar van Lura
De vorige drie albums waren niet aan mij besteed. Sta niet echt te trappelen om dit album te gaan beluisteren, deric raven.

avatar van deric raven
3,5
Het is niet zo'n drama als This (Is What I Wanted to Tell You) Lura

avatar van coldwarkids
4,0
Ben blij dat de autotune toch weer te horen is. Was al bang dat het volledig weg was. Fuku! Wat gebruikt hij dat toch goed.

avatar van Poles Apart
coldwarkids schreef:
Ben blij dat de autotune toch weer te horen is. Was al bang dat het volledig weg was. Fuku! Wat gebruikt hij dat toch goed.

Volledig oneens, vind het een verschrikking, zeker bij dit collectief.

avatar van coldwarkids
4,0
Poles Apart schreef:
(quote)

Volledig oneens, vind het een verschrikking, zeker bij dit collectief.


Oké

avatar van Juveniles
4,0
ja ik was ook niet bepaald happy met de intrede van die vermaledijde stemvervormer bij Lambchop. Maar tot nu toe vind ik het bij dit album meevallen. Fuku is idd een meesterlijk nummer.

avatar van brt
2,0
brt
deric raven schreef:
Het is niet zo'n drama als This (Is What I Wanted to Tell You) Lura


Dat vind ik dus een prima te pruimen album, veel gedraaid.

avatar van deric raven
3,5
brt schreef:
(quote)


Dat vind ik dus een prima te pruimen album, veel gedraaid.


Als die sound je ligt, ik heb er helemaal niks mee. Ieder zijn voorkeur

avatar van brt
2,0
brt
deric raven schreef:
(quote)


Als die sound je ligt, ik heb er helemaal niks mee. Ieder zijn voorkeur


Zeker! Ik moest ook wennen hoor, maar uiteindelijk gaven de goede liedjes op die plaat toch wel de doorslag. Hetzelfde geluid, op de plaat ervoor, vond ik gewoon niet interessant omdat ik daar de liedjes niet sterk vond.

Al met al wel weer benieuwd naar een nieuwe Lambchop, blijft een van mijn favoriete artiesten.

4,0
Lura schreef:
De vorige drie albums waren niet aan mij besteed. Sta niet echt te trappelen om dit album te gaan beluisteren, deric raven.


Ik snap helemaal wat je bedoelt , daarom raad ik aan deze wel een kans te geven. Het is er eentje voor 's avonds laat.

avatar van deric raven
3,5
Ondanks de gedurfde koersverandering is het toch behoorlijk pijnlijk dat een gesettelde grootheid als Kurt Wagner het publiek verrast met het afstandige This (Is What I Wanted to Tell You). Waar zijn die prachtige mistroostige emoties gebleven, de warmte en die gemeende oprechtheid waarmee ze een plekje opeisten in de harten van het singer-songwriter aanhangers? Lambchop vindt zichzelf opnieuw uit, en lijkt aansluiting te zoeken bij het jongere publiek door een vocoder aan het geluid toe te voegen.

De kenmerkende beeldende stem is grotendeels weg gefilterd, waardoor de emoties vlak en afstandig overkomen. Een forse hiaat in de carrière van Lambchop die eigenlijk al is ingezet met het teleurstellende elektronische Flotus en waarbij het vorig jaar verschenen coveralbum Trip eindelijk mondjesmaat die gehoopte stap vooruit is. Lambchop werkt hierop weer samen als een band, en niet meer zozeer als het eenmansproject van Kurt Wagner.

Redelijk overtuigend herpakken ze zichzelf aardig op het half uur durende Showtunes, wat mede door zijn korte lengte nog wat onwennig aanvoelt. De keuze om zo snel al nieuw materiaal te presenteren is misschien wat voorbarig. Het geniale croonende A Chef’s Kiss heeft die gedroomde meesterlijke schoonheid van het oudere werk, en mag absoluut tot het ouderwetse topniveau van het Lambchop materiaal gerekend worden.

Gelukkig is daar die overtuigende verhalende aarzeling in de breekbare stem van Kurt Wagner weer aanwezig, en wordt zijn kwetsbaarheid niet meer gecamoufleerd door technische snufjes maar opgepoetst door de puurheid van aards toetsenwerk en het subtiele blazersarrangement van CJ Camerieri. Samen met de van Yo La Tengo bekende bassist James McNew zijn ze verantwoordelijk voor de tracks die teruggaan naar het warme geluid van vergeten tijden.

Ondanks dat de dance invloeden op Drop C absoluut beter tot het recht komen dan bij de vorige platen, zorgen ze ook hier weer voor de nodige verwarring. Echt een gevalletje van less is more, zeker nu de singer-songwriter zo in topvorm verkeert. Breed theatraal en met de nodige dreiging wordt er doorgepakt in het deprimerend geblazen instrumentale Papa Was a Rolling Stone Journalist, een (te)kort intermezzo waar de hoofdrol is vergeven aan CJ Camerieri.

Wat een aanwinst is deze melancholische trompettist en hoornblazer toch, zijn aanwezigheid is van even groot belang als de vocale treurnis van Kurt Wagner. Ze zoeken elkander op en vullen elkaar aan in Unknown Man. Het tweede hoogtepunt van Showtunes waarbij toch de vocoder nog eventjes als vervelende stoorzender optreedt. Het krachtige instrumentale Impossible Meatballs is tevens zo’n hemelse samenwerking, het bewijs dat die sobere aanpak het beste resultaat oplevert.

Onnodige toegepaste effecten brengen het beginstuk van de huiskamerjazz in het soulvolle Fuku aan het wankelen. Het zou veel doeltreffender zijn om sneller over te schakelen naar de daadwerkelijke song, waardoor het een tikkeltje minder fragmentarisch overkomt. Een misstap welke vervolgens niet meer te herstellen is, hoe sterk verstillend de song zich verder ook ontwikkelt.

Dat het wel degelijk kan werken merk je in het revancherende The Last Benedict. De klassieke vrouwelijke operastem heeft een ander soort treurnis als de gedragen voordracht van Kurt Wagner die hier heerlijk oud en geleefd klinkt. De basis voor een overtuigende comeback is gelegd, nu alleen nog snel die elektronica op zolder opbergen.

Lambchop - Showtunes | Alternative | Written in Music - writteninmusic.com

avatar van brt
2,0
brt
Voor het eerst geef ik een album van Lambchop een onvoldoende. Ik heb het meerdere keren geprobeerd maar deze showtunes willen hier maar niet landen. Vooral het gebrek aan melodie breekt mij op merk ik. Ik hou best van schetsachtige muziek en abstractie, maar dit gaat voor mijn gevoel werkelijk nergens naartoe. Het klinkt ongeinspireerd met wat vooral opvalt: een gebrek aan degelijk songmateriaal. Dan zet ik toch liever weer eens een oudere plaat van ze op.

Misschien moet Kurt voorlopig eens eventjes niets uitbrengen en goede liedjes gaan opsparen.
Jammer, ik keer er naar uit, maar dit is aan mij niet besteed.

avatar van Kaaasgaaf
Juveniles schreef:
Nu nog een nieuwe van The Walkmen.
Wat? Zijn die weer bij elkaar dan? Vertel me meer!

avatar van Juveniles
4,0
Kaaasgaaf schreef:
(quote)
Wat? Zijn die weer bij elkaar dan? Vertel me meer!


excuus Kaaasgaaf dat ik je lekker heb gemaakt, het was louter de wens is de vader van de gedachte...Maar, mijn onderbuikgevoel zegt dat hun status hiatus niet lang meer gaat duren. Hoe dan ook, 21 mei 2021 zal het niet meer worden.

avatar van Kaaasgaaf
Juveniles schreef:
(quote)


excuus Kaaasgaaf dat ik je lekker heb gemaakt, het was louter de wens is de vader van de gedachte...Maar, mijn onderbuikgevoel zegt dat hun status hiatus niet lang meer gaat duren. Hoe dan ook, 21 mei 2021 zal het niet meer worden.
Ah, het leek me al onwaarschijnlijk hoor. Dacht dat hun hiatus toch wel degelijk als definitieve breuk gebracht was en blijven ze allemaal druk met andere projecten. Maar uiteraard hoop ik dat ik me vergis!

avatar van Juveniles
4,0
[/quote]Ah, het leek me al onwaarschijnlijk hoor. Dacht dat hun hiatus toch wel degelijk als definitieve breuk gebracht was en blijven ze allemaal druk met andere projecten. Maar uiteraard hoop ik dat ik me vergis! [/quote]

Wel ik heb goede hoop , maar dat voor wat betreft The Walkmen. Terug naar Lambchop, dit Showtunes ontpopt zich als een uiterst sfeervol werkje. De toevoeging van een blazer combineert perfect met de piano en de stem van Wagner en geeft net dat beetje extra aan een album dat geen ouderwetse collectie songs is maar meer muziek bij een denkbeeldige film. Fragmentarisch, verstild, melancholisch (uiteraard) en spannend.

avatar van henrie9
4,0
Aan die typisch melancholische, wat sombere Lambchopsfeer, daar raakt een mens toch echt aan gehecht. Al is Kurt nu al een paar jaren buiten zijn veilige paden zoekende, dan levert ie hier toch wel weer onopgesmukt een rustige, emotionele, lieflijke plaat af en zien we hem daarom straks met z'n integrale showtunespakket graag terug op een in passende nachtsfeer gehuld schouwburgpodium. (En evenzo in de après lounge, waar deze sympathieke Lambchopvrienden zich nu eenmaal thuisvoelen.) Er zit warmte én verwarring in deze 8 korte songs van de weer collectief sterk musicerende groep, de sound vooral pianogedreven, met breekbare, soms vervormde stem. Blazers ook, een enkele acoustische gitaar, heel wat elektronische ambient en aan het einde verrassende soprano. Zoals het eerste nummer 'A Chef's Kiss' aangeeft zou hij het over voorbijgaande dingen hebben in 't leven en bij uitbreiding in de muziek. Toch zit er bij wijlen ook 'n luchtige knipoog in de teksten en titels, instrumentaaltje 'Impossible Meatballs' , titel over over z'n 'Papa Was A Rolling Stone Journalist'. Slotnummer ''The Last Benedict' is een hoogstandje, cryptische zang, sfeervol opgedirkt in laagjes, geluidsbehang van onbestemde opera, zee...  Mooi, zinvol plaatje kortom. Best te consumeren bij kaarslicht.

avatar van dix
4,0
dix
Dit is toch wel de eerste bubbling under voor mijn Top 10 van het afgelopen jaar. Lambchop is hier al tijden een household name, ik sla sinds 25 jaar geen release over omdat er altijd iets te beleven valt. Dat heeft natuurlijk alles te maken met het gegeven dat Kurt Wagner de secuur vormgegeven sound van zijn werk steeds heeft doorontwikkeld, ondanks het misprijzen en boegeroep dat hem soms ten deel valt. Tsja, het is zijn schepping dus wie niet volgen wil die haakt maar af.

Zoals Low na drie decennia op een vorm is uitgekomen die zich nog maar moeilijk laat relateren aan de begindagen, zo geldt dat ook voor Lambchop. Nashville is verlaten en Showtunes klinkt ondanks de tongue in cheek titels als alles behalve dat. Het is een haast abstract werkje geluidskunst met maar weinig houvast in de vorm van hooks of melodie. Toch is er veel te ontdekken op Showtunes. We komen aan de hand van Kurt terecht in een veld waar eerder David Sylvian en Mark Hollis hebben gezocht en gevonden. Niet dat de muziek direct vergelijkbaar is, maar de afgelegde afstand is dat toch wel. Ik wandel weer een stuk mee.

Gast
geplaatst: vandaag om 11:27 uur

geplaatst: vandaag om 11:27 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.