BoyOnHeavenHill schreef:
De overige nummers (gedeeltelijk al bekend, gedeeltelijk geheel nieuw voor mij) hebben mij helaas genoopt om onmiddellijk
Chicago Transit Authority en
Chicago II in de bestelling te zetten. Zo gaat een voor €1 bij de kringloop gekochte tweedehands CD ("dan heb ik in ieder geval
Wishing you were here en
Feelin' stronger every day in huis") nog aardig in de papieren lopen.
Haha, zo verliep dit proces bij mij ook. Mijn exemplaar kostte wat meer: 9,95 gulden. Midden jaren negentig gekocht uit de uitverkoopbakken bij Van Leest; de prijssticker zit nog steeds op het doosje. Ik was toen, zoals zoveel muziekliefhebbers, bezig met het samenstellen van een core-verzameling op CD.
De bekendste nummers uit de CBS-catalogus van Chicago kende ik al. Sommige heel goed (If you leave me now, wishing you were here, Baby what a big surprise - uit de tijd dat ik intensief radio luisterde en singles kocht), en sommige vaag (I'm a man, 25 or 6 to 4, Saturday in the park). Bij elkaar voldoende om te beseffen dat de CBS-periode van Chicago een heel andere (en betere) was dan het latere werk op Warner Bros, dat ik natuurlijk ook van de hits kende.
Dit leek me dus een goede aanschaf, waarbij het tot dan toe onbekende werk zó in de smaak viel dat ik later ook Chicago I, II, III en V aanschafte, en nog later VI en VII. Muzikaal is dit voer voor fijnproevers en dat maakt dat dit een geslaagde introductie was, die ik niettemin nog steeds in huis heb. Omdat ik af en toe ook wel eens behoefte heb aan het luisteren naar een goed overzicht van die 'eerste helft', komt deze een enkele keer nog wel eens in de CD-lade, en dan is het puur genieten. Hulde ook dat alle nummers (behalve Street Player, maar dat vind ik wel prima) er oom in de lange versie op staan. Met name I'm a man, met dat lange percussieve tussenstuk, knalt de speakers uit.
Toch blijft dit marketingtechnisch een rare verzamelaar. Arcade was midden jaren negentig kennelijk even op weg om uit te groeien tot een echte platenmaatschappij, want om mij nog altijd onduidelijke redenen konden ze, waarschijnlijk vanwege een hiaat in de rechten, beschikken over een flink deel van de catalogi van bekende pop- en rockbands. Naast Chicago staan mij elk geval releases bij van the Steve Miller Band en Manfred Mann's Earth Band. Niet alleen tv-verzamelaars, maar ook reguliere albums van die bands.
Wonderlijk genoeg konden ze hier kennelijk ook beschikken over twee bonustracks (de nummers 16 en 17) die tot dan toe 'previously unreleased' waren, zoals het boekje ook aangeeft. Geen idee hoe ze daaraan kwamen, maar deze opnamen van rond 1990 (van ook nog eens een heel andere bandsamenstelling) zijn kwalitatief mijlenver verwijderd van het overige werk. Waardoor deze compilatie alsnog een rommelige indruk maakt.