Mullmuzzler - Keep It to Yourself (1999)

Tot stand gekomen mede dankzij leden van Shadow Gallery.
Jammer dat deze niet gecredit zijn.

James LaBrie, die het hier zelfstandig probeert, levert een CD af die best wel afwijkt van wat we van Dream Theater gewend zijn. Het klinkt allemaal erg toegankelijk en de muzikale hoogstandjes zijn niet aan de orde. Qua zang kan hij zich aardig uitleven, maar muzikaal blijft het best oppervlakkig. Dit is zeker geen verplicht kost voor Dream Theater fans.

Oftewel: het eerste soloalbum van Dream Theater-zanger James LaBrie. De vage projectnaam zou hij na het tweede album laten vallen. Niet bepaald een geweldige plaat; de songs zijn erg wisselvallig en ook LaBrie heb ik wel eens beter horen zingen. Hier en daar schiet hij behoorlijk uit de bocht. Het geluid doet sporadisch denken aan broodheer Dream Theater, al wordt dat niveau hier nergens gehaald. Opener His Voice is prima en belooft veel moois, maar wanneer het bizarre (en vooral vervelende) Beelzebubba zich aandient ga je je toch achter de oren krabben. What the hell? Daarna komt het nooit meer helemaal goed met het album.

8 jaar natijd toch even de CD erbij gepakt en gechecked. Carl Cadden-James, Brendt Allman en Gary Wehrkamp worden zowel in het dankwoord genoemd als bij de nummers waaraan zij meeschreven.

Niemand zal ervan wakker hebben gelegen maar dit onrecht is toch even rechtgezet .

Matig solodebuut van James LaBrie, ondanks de prima songwriters en muzikanten die meewerkten op de CD. De songwriters halen met het geleverde materiaal nergens het niveau dat zij met hun eigen bands (Shadow Gallery, Magellan, Dali's Dilemma) halen. Debet hieraan zal ook zijn dat voor mijn gevoel James LaBrie ook geen connectie met sommige nummers heeft. Positieve uitzonderingen voor mij zijn As A Man Thinks, een bizar nummer uit de pen van Trent Gardner, en de opener His Voice.

Dit is de minste van zijn soloalbums.... nog net een voldoende. 3*

Het vervolg was beter ja. Maar echt slecht vind ik dit ook niet. Slow Burn is toch wel een fraai nummer, en ook Guardian Angel mag er zijn.

Ik besloot deze vanmorgen weer eens te luisteren, wat ik eigenlijk nooit meer doe. Na de release heb ik deze vaak gehoord, maar dat is dus alweer twintig jaar geleden... Beelzebubba is inderdaad een draak, maar over het algemeen haalt dit album toch wel een voldoende.