menu

alt-J (∆) - The Dream (2022)

mijn stem
3,74 (242)
242 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Electronic / Pop
Label: Infectious

  1. Bane (5:10)
  2. U&ME (3:18)
  3. Hard Drive Gold (2:38)
  4. Happier When You’re Gone (4:00)
  5. The Actor (4:00)
  6. Get Better (5:51)
  7. Chicago (3:55)
  8. Philadelphia (3:38)
  9. Walk a Mile (6:29)
  10. Delta (1:00)
  11. Losing My Mind (4:42)
  12. Powders (4:41)
totale tijdsduur: 49:22
zoeken in:
avatar van DopeLemon
4,5
Na twee luisterbeurten via Spotify toch snel de plaat in huis gehaald. Wat is dit een verslavend album. Het is gelaagd, zit veel diepte in, maar luistert toch een stuk beter weg dan Relaxer. Alle platen van Alt-J hebben mij na een tijd wel overtuigd, maar geen plaat heeft nog zoveel indruk gemaakt als deze. Op de tweede kant vanaf Chicago valt werkelijk alles op zijn plek. Maar dit had niet zo mooi geweest zonder de wat lossere eerste kant. Het laatste nummer is ook het ultieme slotstuk, met de gitaarsolo, de piano die overblijft, magisch.

Kaarten voor BKS zijn binnen, maar ik ga ook zeker naar AFAS. Wat is dit toch een goede band.

avatar van VladTheImpaler
4,0
De impact die An Awesome Wave had op mij en misschien ook wel op de indiescene in die tijd zal vermoedelijk geen album meer van ze hebben. This Is All Yours was nog een prima opvolger die de grote verkregen status van de band verstevigde, maar Relaxer was uiteindelijk toch een wat mindere worp. Ergens bekroop me ook het gevoel dat de druk en hoge verwachtingen hun niet lag. Ik denk dat Alt-J juist een band is die lang de tijd moet nemen om hun nummers tot in de puntjes uit te denken, dat is juist een van de krachten van hun nummers. Ik had dus nog wel mijn vraagtekens of Alt-J nog eens richting het niveau van het debuut zou kruipen.

Van de eerste singles was ik nog niet direct ondersteboven, maar toch ook wel positief verrast. De nummers hadden een fijne drive en waren interessant genoeg. Nu het hele album uit is, blijken ze erg goed in het geheel te passen en behoren tot de hoogtepunten. Inmiddels na een paar luisterbeurten bevalt het hele album me erg goed. Wat ik vooral fijn vind om te horen is dat ik een band hoor die er weer zin in blijkt te hebben. Ook lijkt weer de tijd te zijn genomen om de nummers te perfectioneren. De herkenbare Alt-J trucjes zijn gewoon weer aanwezig, maar nu weer in sterke nummers.

De eerste helft van het album bevat de vooruitgeschoven nummers en is de wat lossere kant van Alt-J. Hard Drive Gold is bijna uptempo voor Alt-J begrippen en heeft een lekkere groove. Het rustige en sfeervolle Get Better vormt echt een scheidslijn tussen de eerste en tweede helft van het album. In die tweede helft gaat het tempo wat omlaag en bestaat uit mooie sfeervolle nummers. Mindere nummers zijn er het hele album niet te vinden. Enige smetje vind ik die stemmen in Philadelphia.

Ik had dus zo mijn twijfels of Alt-J het nog in zich had, maar met dit mooie album hebben ze mijn twijfels weggenomen.

avatar van henrie9
4,5
Dit volwassen Alt-J weet zich anno 2022 niet alleen te handhaven, ze zetten zich zelfs nog kwiek en fris weer helemaal vooraan in de muziekklas. Eigenzinnig als ze zijn hebben ze het blijkbaar in zich om dat waarin ze goed zijn in stijl te herdefiniëren en er dan nog met verve mee te scoren ook.
Met hun diepzinnige (zelf)reflecties vertoeven ze tegenwoordig overwegend in Hollywoodsferen en vooral ook dromen, vandaar ook de plaattitel, waar de onrustige en donkere waas van leven, dood en seks vrij kunnen rondwaren - brrr, vooral zanger Joe Newman blijkt hevig fan van huiverige truecrime-podcasts. Maar de muziek die ze daarop vertalen klinkt verrassend zo hemels dat het dan toch een melancholische ode wordt aan leven en menselijkheid. Nee, zo catchy en toegankelijk, song na song, hoorde je ze ook nog niet. Heel wat minder handigheidjes en kunstgreepjes dan vroeger bovendien in het geluid en nooit wordt het formulematig. Dit is een plaat in volle rust gemaakt en in een lockdown die nooit opjoeg met deadlines. Zo creëerden ze hier nieuwe weelderige instrumentaties voor de meest uiteenlopende nummers, gevoelige beschouwende ballads en uptempo pop.
In zekere zin is het allemaal ergens zwevend psychedelisch, de sound is een patchwork met fijne stukjes Elvis, The Beatles, filmsountracks, opera, sixtiesgeluid, samples en nog veel meer, alles op één sierlijke lijn gebracht door die prachtstem van Newman.

De aangenaam bizarre Cocacola-song 'Bane' trapt donderend af met filmisch koor en Newman's stem als rode leidraad tijdens een onderzoekstrip naar uiteenlopende ervaringen van verslaving.
Klepper 'U&ME' is een ingetogen ritmisch zomers liefdesverhaal dat luistert als een drugstrip, met video waar Alt-J themselves hun ziel veil hebben voor de hoogst mogelijke duivelsprong in het skatepark. Klepper twee, pulserende Beach Boys-surfpopper 'Hard Drive Gold', tienerfantasie over hoe ooit miljonair te worden. 'Happier When You’re Gone' is gedrenkt in de geur van brandend vee, het bizarre alternatieve Jimi Hendrix-'Hey Joe'-moordverhaal, met treurende strijkers, waarbij nu de vrouw haar vervolger neerlegt.

'The Actor' is een heerlijk rocknummer over wanhoop, drugs en dood en de zoektocht naar the American Dream in het Chateau Marmont Hotel in L.A.
'Get Better' dan, emotioneel het eerlijkste nummer dat Newman ooit schreef, een bijna Don McLean-liefdesballade gegroeid tijdens de pandemie, krachtig in z'n simpliciteit. Het met zowel dramatische opera, piano als stompende Daft Punk opgesmukte 'Chicago', als twee afzonderlijk lijkende, dreigende songs, weidt uit over broer, zus en het onweer over de stad dat een van hen neermaait.

Grootse song is de beatlelesk glinsterende diamant 'Philadelphia', met contrabas en strijkers, een John Barry meets Sergeant Pepper-Abbey Road-Montserrat Cabbalé. 'Walk a Mile' is even eenzame slowtrekker als oude orgelblues, maar wat een verrassende arrangementen, helemaal tot stand gekomen op basis van wiet-improvisaties. 'Delta', een enige spirituele gospel over het heldere licht over de moerassen van de Mississippi.
Het in donker stompend anthem evoluerend 'Losing My Mind', trieste Fleet Foxes- slowcore over vermiste kinderen, met een serie-kindermoordenaar aan het werk.
Alsluiten dan direct daarna met een positief, lichtvoetig 'Powders', immens mooie, trage ballade over een tienerromance vol intens geurende 'powders'.

Een memorabele comeback is dit van Alt-J, met een harmonisch, subtiel album, dat dan ook enkel van hen kan komen. Tegenwoordig blijken ze wel tevreden met het kleine, maar ze vertalen het o zo groots en prachtig in regelrecht hun beste plaat sinds jaren.
Als een fenomenaal mooie droom die uitkomt.

avatar van Johnny Marr
4,0
Ik twijfel nog een beetje tussen 3,5 en 4. De eerste helft van het album vind ik echt subliem, dan doel ik op de eerste zes nummers. Tijdens de tweede helft zakt het voor mijn gevoel wat in, zo ongeveer vanaf Chicago. Maar ik lees hier ook veel positieve dingen over die tweede helft, dus ik weet het nog niet zo.

Voorlopig dus dat eerste: een 3,5. Bane is wel echt

avatar van SOAD
3,5
Johnny Marr schreef:
Ik twijfel nog een beetje tussen 3,5 en 4. De eerste helft van het album vind ik echt subliem, dan doel ik op de eerste zes nummers. Tijdens de tweede helft zakt het voor mijn gevoel wat in, zo ongeveer vanaf Chicago. Maar ik lees hier ook veel positieve dingen over die tweede helft, dus ik weet het nog niet zo.

Voorlopig dus dat eerste: een 3,5. Bane is wel echt


Heb een beetje hetzelfde. Vooral de laatste 2 tracks doen me niet veel. Zonde, dit album verdiend een afsluiter als Taro

avatar van overmars89
4,0
Ergens had ik een zaadje in mijn hoofd gepland dat Alt-J niet meer helemaal mijn ding zou zijn. Wat zat ik daar mis.

Wat een heerlijke verfijnde subtiele tracks met veel tracks met een mooie opbouw en ontvouwingen, terwijl alles samen ook weer heel coherent aanvoelt.

Het middenstuk is weergaloos. De drieluik; Get Better, Chicago & Philadelphia is echt om van te smullen!

avatar van VDB79
4,0
Erg fijne plaat. Ik ga hier goed op.

avatar van Cor
3,5
Cor
Lastige deze. Het is veel meer dan ik verwacht had, maar bij mij het gevoel dat de plaat net niet helemaal doordrukt en doorzet. Zoals hierboven ook al genoemd: ergens tussen 3,5 en 4,0****. De sfeer en eenheid van het album zijn mooi, maar echt sprankelende liedjes met meerwaarde hoor ik nou ook weer niet. Zonder verwachtingen naar een nieuwe album van een bekende artiest luisteren is lastig, dus in dat opzicht is dit toch een positieve verrassing. Bij twijfel afronden naar beneden: 3,5***

avatar van Mastroianni
4,0
Grote verrassing voor mij. Deze plaat bevalt me beter dan al hun vorige werk.

avatar van iHateDolphins
4,0
Ik kan me vinden in veel van bovenstaande reacties. Er zijn maar weinig albums zoals an awesome wave die mij echt omver hebben geblazen. Dat was voor mij echt iets nieuws en had voor mij een vergelijkbare impact als In Rainbows op mij had.

This is all yours een prima opvolger, maar vooral relaxer deed echt afbreuk aan hun status voor mij. Gelukkig laten ze met dit album zien het nog helemaal te kunnen, na zo een 5 luisterbeurten vind ik hem misschien nog fijner dan TIAY.

avatar van overmars89
4,0
Overigens vind ik het eind van het album wel geslaagd met 2 mooie nummers.

Het meeste moeite heb ik met "Walk A Mile" met een nogal lomp middenstuk.

avatar van mattman
3,5
Meer dan prima, dit album. Vreemd genoeg vind ik hun vorige (en derde), hun beste. Deze gaat daar niet over maar is ook allesbehalve kwaad om naar te luisteren.

avatar van mr-mucho
4,0
Heel geslaagd wat mij betreft. Genoeg te ontdekken. En de ingetogen, meer uitgeklede nummers richting het einde zijn ook prachtig. Blijf er naar terug grijpen. Het is even geleden dat een album mij van begin tot einde boeit.

avatar van Jordipordie
3,5
Geen slecht album maar het doet niet veel bij mij. Heb nog niet vaak geluisterd dus misschien komt er nog een eureka moment maar dat verwacht ik niet.

Moet wel zeggen dat ik Hard Drive Gold een lekker blij nummer vind. Ik word er vrolijk van en begin ervan te wiebelen. Dat hoort helemaal niet bij ALT-J

avatar van pejo
5,0
Bewust even gewacht met mijn waardering. Alt-j moet altijd even rijpen. Na enkele luisterbeurten heeft het me weer helemaal te pakken. Rustgevend album dat wel in je hoofd blijf hangen. Ze verstaan de kunst om prachtige melodieën te schrijven en steeds voldoende variatie in de songs te stoppen. Stiekem vind ik ze de Beatles van deze tijd. Het begint catchy met U&Me + Hard drive gold. Daarna wat gas terug, maar zeker ook spannend. Vooral Walk a mile is erg fraai met het orgel als verbindend geheel. 5* waardig album.

avatar van juvefc_robin
5,0
pejo schreef:
Bewust even gewacht met mijn waardering. Alt-j moet altijd even rijpen. Na enkele luisterbeurten heeft het me weer helemaal te pakken. Rustgevend album dat wel in je hoofd blijf hangen. Ze verstaan de kunst om prachtige melodieën te schrijven en steeds voldoende variatie in de songs te stoppen. Stiekem vind ik ze de Beatles van deze tijd. Het begint catchy met U&Me + Hard drive gold. Daarna wat gas terug, maar zeker ook spannend. Vooral Walk a mile is erg fraai met het orgel als verbindend geheel. 5* waardig album.


Grappig dat je ze The Beatles van deze tijd noemt. Volgens mij zei ik dat hier toen ook bij de review van het tweede album.

avatar van Harderwiek
4,0
An Awesome Wave helemaal grijsgedraaid 10 jaar geleden en wordt hier nog steeds regelmatig opgezet. Maar verder deze band eigenlijk helemaal uit het oog verloren. Vorige albums dus ook nooit beluisterd. Weer iets actiever met recente muziek bezig op het moment, dus dacht, laten we deze ook maar meepakken. En moet zeggen dat ik weer ontzettend genoten heb van deze mannen. Heerlijke plaat die voor mij iets rustiger aanvoelt dan hun debuut, maar zeker net zo muzikaal. Heerlijke begin en middenstuk, vooral het tweeluik Chicago en Philadelphia ligt mij bijzonder goed. Lekker in rotatie komende tijd!

avatar van DjFrankie
4,0
DjFrankie (moderator)
Nooit een fan van deze band geweest, maar in het kader van BKS toch maar eens beluisterd, viel me zeker niet tegen, fijne plaat waarbij vooral idd Chicago en Philadelphia erg fijn zijn.

avatar van coldwarkids
2,5
DjFrankie schreef:
Nooit geen fan van deze band geweest

Dus altijd al een fan geweest?

avatar van Denzradio
5,0
Zeer gecharmeerd van deze band, zeer gecharmeerd van deze plaat.

4,5
Dim
Bij beluistering dacht ik aanvankelijk "tijd om An Awesome Wave weer eens op de speler te gooien", maar uiteindelijk heb ik meer zin om déze LP nog eens op te zetten. Wat gebeurt er toch veel interessants op deze vierde plaat, en bijna alles daarvan klinkt goed. Ik merk overigens wel dat uptempo me beter ligt dan wanneer fors gas wordt teruggenomen - Delta had wat mij betreft best achterwege mogen blijven en met de wat rustigere (en langere) nummers heb ik ook iets minder - maar daar staan dan indrukwekkende composities als Bane en Chicago tegenover.

avatar van west
4,5
Dit The Dream komt uiteindelijk toch behoorlijk in de buurt van An Awesome Wave. Ook dit is een pracht van een plaat. Ik zet 'm hoog in mijn top 10 van 2022.

avatar van thetinderstick
4,0
Toch wel een groeier deze plaat van Alt-J. Interessante composities, en een pak beter dan Relaxer.
An Awesome Wave blijft toch wel hun beste werk, maar The Dream is een prima plaat.

´U & Me´, ´Hard Drive Gold´en `Philadelphia´zijn meteen catchy en aansprekende nummers en behoren zeker tot de hoogtepunten. Maar ook wat langzamere nummers 'Bane', 'Happier When You're Gone' en 'Walk a Mile' (die laatste 2 minuten zijn fantasisch) ontpoppen zich langzaam als Alt-J klassiekers. De laatste drie nummers van de plaat zijn duidelijk wat minder, maar desondanks beter dan ik aanvankelijk dacht. Teksten blijven wat absurd, maar typisch Alt-J. Er zit in ieder geval nog genoeg leven in deze band, het maakt me benieuwd naar hun volgende worp.

Overigens, ben ik de enige die 'Get Better' wat te langdradig vind? Geen slecht nummer.. tekstueel ook wel aangrijpend.. maar toch, net niet ofzo?

4,5
Wat weer een fantastisch album. Get better kreeg bij de release van het album een bijzondere lading met een echtgenote die zwaar ziek was van Corona. Voor mij een van de beste albums van 2022.

avatar van WoNa
4,0
Heeft nog iemand last van het feit dat het lijkt alsof er stukjes uit het vinyl "vallen"? Ik kan de plaat niet meer draaien. Het is een grote tik met enorme kleurverschillen in het vinyl.

avatar van WoNa
4,0
Overigens dat iedereen 'An Awesome Wave' noemt als beste. Voor mij is dat toch echt album twee. 'The Dream' komt dichtbij overigens.

Gast
geplaatst: vandaag om 11:17 uur

geplaatst: vandaag om 11:17 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.