menu

Cream - Fresh Cream (1966)

mijn stem
3,82 (191)
191 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Blues / Rock
Label: Polydor

  1. I Feel Free (2:53)
  2. N.S.U. (2:48)
  3. Sleepy Time Time (4:22)
  4. Dreaming (2:01)
  5. Sweet Wine (3:20)
  6. Spoonful (6:33)
  7. Cat's Squirrel (3:05)
  8. Four Until Late (2:10)
  9. Rollin' and Tumblin' (4:44)
  10. I'm So Glad (3:59)
  11. Toad (5:09)
  12. The Coffee Song * (2:44)
toon 1 bonustrack
totale tijdsduur: 41:04 (43:48)
zoeken in:
avatar van jorro
3,5
De eerste helft van dit album is fijn, maar de tweede helft (te beginnen bij de cover Spoonful is prachtig (op Toad na dan; weer zo'n verstorende drumsolo). Vooral het gitaarwerk in Spoonful is ijzersterk. 3* voor de eerste helft en 4* voor de tweede maakt 3,5* gemiddeld.
5e in de 100 Greatest Albums of 1966 en 11e in Best Ever Albums over dat jaar.

avatar van Marco van Lochem
4,0
Jimi Hendrix Experience, ZZ Top, Rush, The Police, power trio’s die de wereld verovert hebben, ieder op eigen kracht. Je zou kunnen zeggen dat Cream de weg vrijgemaakt heeft voor dit soort bands, want zij worden gezien als één van de eerste, en zeker één van de belangrijkste power rock trio’s uit de popgeschiedenis.
Jack Bruce (bas & zang), Eric Clapton (gitaar & zang) en Ginger Baker (drums & zang) begonnen de band in de zomer van 1966. Clapton had bekendheid verworven bij The Yardbirds, maar zeker bij John Mayall’s Bluesbreakers, Baker en Bruce kenden elkaar van de Graham Bond Organisation en Bruce had bij John Mayall samen met Clapton gespeeld. Op initiatief van Baker kwamen de 3 samen en dat mag gezien worden als een mijlpaal in de popgeschiedenis.
De 3 mannen op het podium, dat was voor elke bezoeker een unieke ervaring. De muzikaliteit en saamhorigheid waren op het podium geweldig. De vonken vlogen ervan af en met spanning werd dan ook uitgekeken naar het debuutalbum van het trio.
“FRESH CREAM” kwam uit op 9 december 1966 en zal dit jaar zijn 55e verjaardag vieren. De eerste reacties waren gematigd. De kracht van de live optredens, de solo’s die leidend waren voor een concert, ontbraken bij de meer songmatige aanpak van “FRESH CREAM”. Je zou nu kunnen zeggen dat de verwachtingen te hoog gespannen waren, of misschien waren die verwachtingen niet juist. Het maken van een album dat verkocht moet worden, is altijd weer anders als een live concert. Geleidelijk aan heeft het album aan kracht en waardering datgene gekregen dat het mijns inziens verdiend. In 41 minuten komen alle kwaliteiten aan bod waarin Cream uitblinkt. Geweldige lekkere rockers, bluesy songs en meer pop georiënteerde liedjes.
“I FEEL FREE” is een prachtige song met een vreemd, maar aanstekelijk opbouw en de gitaarsolo van Clapton is heerlijk. “N.S.U.” heeft een bluesy, punky feel, “SLEEPY TIME TIME” is een pure blues waarin Clapton excelleert, “DREAMING” is een meer pop liedje waarin in 2 minuten mooie zang arrangementen te horen zijn. In “SWEET WINE”, geschreven door Ginger Baker met Janet Godfrey, zijn de drums leidend met opnieuw prachtig gitaarwerk van Eric Clapton. Het door bluesman Willie Dixon geschreven “SPOONFUL” is een heerlijke slepende blues met mooie mondharmonica spel van Jack Bruce. “CAT’S SQUIRREL” is een instrumentaal nummer, opnieuw zeer blues georiënteerd, “FOUR UNTIL LATE” is het enige nummer dat door Clapton gezongen wordt en is één van de vele odes van Clapton aan zijn grote voorbeeld, Robert Johnson. In “ROLLIN’ AND TUMBLIN’” heeft opnieuw de mondharmonica een belangrijke rol, waardoor het een bluesrocker wordt, prachtig, beetje vreemd gezongen door Bruce, geweldige song. “I’M SO GLAD” is een swingende bluesy poprocker en “TOAD”, weer een instrumentaal nummer, sluit het album af. In 5 minuten komt alles waar Cream goed in is aan je voorbij. Baker laat briljant drumwerk horen, Clapton is “God” op de gitaar en Bruce laat zijn bas heerlijk brommen.
“FRESH CREAM” was de eerste van uiteindelijk 3 studio-albums die deze legendarische band op de wereld losliet. Opvolger “DISRAELI GEARS” is misschien net een tikkeltje beter, maar dat is persoonlijk. “WHEELS OF FIRE” uit 1968 was een dubbellaar met één album studio opnames en één album live. Daarna viel het doek en kwamen ze in 2005 nog één keer samen.
Intussen is Jack Bruce overleden in 2014 en Ginger Baker in 2019 en is alleen Eric Clapton nog over. Wat overblijft zijn een aantal prachtige albums, waarvan deze het begin was en het is elke keer weer genieten!

avatar van Funky Bookie
3,5
Ik hou van bands waar de drummer de band naar grote hoogtes stuurt (The Who, Experience) en daarmee ook de andere muzikanten dwingt het beste uit zichzelf te halen. Ook Clapton is hier nog niet ingedut, maar gewoon erg sterk. Fijne plaat.

avatar van BoyOnHeavenHill
4,0
Lekker debuut, niet echt een eenheid maar dat is ook wel de charme, overal wat vandaan, met afwisselend rustige en intense blues, een walsje tegenover power-singles, en een paar work-outs die iedereen de kans geven om even de spotlight te pakken. Niet alles vind ik even sterk: Cat's squirrel heeft een heerlijke riff die echter niet sterk genoeg om het nummer drie minuten lang interessant te houden, de anderhalve minuut lange mondharmonicasolo op Rollin' and tumblin' is wat mij betreft enorme herrie, en die drumsolo op Toad doet me niet veel. Daar staat tegenover dat de kortere poppy nummers geweldig zijn, niet alleen qua (vaak verrassende) compositie maar ook qua sound, met die mysterieuze stem van Bruce, Clapton die alle gelegenheid krijgt om te knallen, en bovenal de drums van Baker, afwisselend subtiel en hard, stevig en swingend, ruimtelijk en rechtdoor – kortom, precies wat Funky Bookie zegt, Moon, Baker en Mitchell behoren ook tot míjn favoriete drummers. De pluspunten wegen kortom ruimschoots tegen de minpunten op.
        Nog even over een paar onduidelijkheden die hierboven aan bod kwamen en die (hopelijk) opgelost zijn dankzij de informatie in het boekwerk bij de Those were the days-box. De Engelse versie van Fresh Cream uit december 1966 bevatte wel Spoonful maar niet I feel free, terwijl de Amerikaanse versie van een maand later wel I feel free maar geen Spoonful bevatte, dus wat nou de "echte" tracklisting zou moeten zijn is onduidelijk (of je moet zeggen: de Engelse, want Cream is per slot van rekening een Engelse band). En The coffee song werd pas in december 1974 aan een re-issue van Fresh Cream toegevoegd.

Gast
geplaatst: vandaag om 12:16 uur

geplaatst: vandaag om 12:16 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.