Kronos schreef:
(quote)
Kate Bush was bij mij ook de eerste associatie. Nu ik de EP goed ken hoor ik het niet meer zo.
Inderdaad, ik beleef het net zo, nu het aantal luisterbeurten is toegenomen. Fraser's zang gaat steeds unieker klinken, wat de EP alleen maar straffer maakt. Het feeërieke, sprookjesachtige blijft absoluut aanwezig, terwijl de instrumentatie qua sfeer vaagweg aan de meest recente plaat van Low doet denken - vreemde associatie misschien, maar ik heb het dan vooral over de intensiteit; de songs bezitten een soort van indringende kwaliteit.
EP's scoren bij mij niet gauw boven de 4 sterren, maar er zijn altijd uitzonderingen natuurlijk en laten we wel wezen: de eerste song alleen rechtvaardigt al een hogere score. Fraser's dromerige zanglijnen begeleiden me op een vederlicht wolkje naar de zevende hemel, en met name dat baslijntje dat op een gegeven moment in de mix wordt gegooid, is ronduit geniaal. Op
Golden Air speelt de gitaar een wat prominentere rol; tamelijk psychedelisch en proggy maar geheel in functie van (de sfeer van) de song.
Alomtegenwoordig: percussie (op het slotnummer na dan). Damon Reece is in de eerste plaats percussionist, en heeft zich duidelijk kunnen uitleven op dat vlak. Op de Bandcamp-pagina van Sun's Signature wordt er gesproken over "Debut EP", wat ruimte zou kunnen laten voor een vervolg, maar ik dacht ergens gelezen/gehoord te hebben dat het hierbij zou blijven? Wat mij betreft prima, en eigelijk best logisch. Sun's Signature lijkt me het gevolg van een intens project waarin veel energie, ziel en lust is gestoken. Een plaat met hemelse vocalen, cryptische collage-achtige teksten, weloverwogen instrumentatie en vooral: een passie voor muziek die er in vuistdikke klieders van afdruipt.
4,5 sterren