menu

Lloyd Banks - The Course of the Inevitable 2 (2022)

mijn stem
3,60 (15)
15 stemmen

Verenigde Staten
Hip-Hop
Label: Money by Any Means

  1. Impact (2:59)
  2. No Reward (2:34)
  3. Menace (3:49)

    met Conway the Machine

  4. Living Proof (3:48)

    met Benny the Butcher

  5. Value of a Check (2:32)
  6. Power Steering (3:40)

    met Jadakiss

  7. Fell in Love (2:22)
  8. Socialize (2:32)
  9. Murda One (2:57)
  10. Don't Switch (4:41)

    met Tony Yayo

  11. Dead Roses (3:11)
  12. Trapped (2:41)
  13. Traffic (4:05)

    met Vado en Dave East

  14. On My Way (2:51)
totale tijdsduur: 44:42
zoeken in:
avatar van Yestsida
4,0
Yes, hier heb ik ongelofelijk veel zin in! De voorganger was mijn favoriete album van 2021, nu verwacht ik niet dat Banks Pusha T van de troon zal stoten al kan dit nauwelijks fout gaan. COTI 2 is met een speelduur van drie kwartier al een stukje korter dan haar voorganger en met Conway, Benny, Jadakiss, de overige groepsleden van The Council (Dave East en Vado) en zelfs zijn oude kameraad Tony Yayo zitten we met de gastartiesten ook wel gebakken!

Menace was alvast een uitmuntende eerste single, Fell in Love groeit per luisterbeurt.

avatar van NL_RAPPIN
4,0
Wss gaat Banks weer mijn favoriete album van het jaar uitbrengen.
Menace vind ik geweldig en zoals Yestsida zegt groeit Fell in Love per luisterbeurt.

Mooie lengte, had van mij iets langer gemogen, maar goed. Dat de PLK nu al 2 jaar een album dropt is al winst.

En die features... Kan niet missen.

Ik heb het gevoel dat dit een waardige opvolger gaat worden!

avatar van -marco-
3,0
De beats zijn heerlijk, maar de stem van Lloyds trek ik niet een heel album….

avatar van Silky & Smooth
3,0
Het is niet echt een straf om naar te luisteren, maar ik zal dit album niet snel weer opzetten. Banks was altijd al de beste rapper van G-Unit, maar ook de meest saaie. En de schorre stem die hij in loop der jaren heeft ontwikkeld maakt het er qua luisterplezier niet beter op. Tony Yayo is trouwens wel een verademing op dit album.

avatar van Yestsida
4,0
Dit is een geweldig vervolg op het eerste deel.

Wederom laat Lloyd Banks horen wat hij in zijn mars heeft. Na een hiaat van enkele jaren is hij sinds vorig jaar weer terug van weggeweest en is deze artiest snel gegroeid naar één van mijn huidige meest beluisterde artiesten. Uiteraard hou ik van zijn G-Unit-periode (met name The Hunger for More) maar deze tweede adem van zijn carrière dat naar mijn inziens (of toch voor mij persoonlijk) met de mixtape F.N.O. begon kan ik zelfs nog beter appreciëren dan de meer commerciële "super"-gangsta rap dat toentertijd gedomineerd werd door de crew van G-Unit/Shady/Aftermath waar deze man deel van uit maakte. The Course of the Inevitable vorig jaar was een cumulatie van zijn mixtape-catalogus waar Banks liet horen aan de wereld hoe begenadigd hij is op de mic, kiest meer ingetogen producties en heeft nog bitter weinig te maken met commerciële rapmuziek. Lloyd Banks is nu een underground New York-spitter dat perfect in het straatje van Griselda et cetera past. Zijn vierde studioalbum was mijn favoriete album van 2021 en ik beluister het nog steeds ontzettend veel.

Waar we tussen zijn laatste mixtape (Halloween Havoc 3) en zijn vierde album wel 5 jaar hebben moeten wachten krijgen we zijn vijfde studioalbum al meteen een jaar na zijn comeback! Net zoals haar voorganger kan ik The Course of the Inevitable 2 maar moeilijk opzij leggen. Ik kan me wel voorstellen dat zijn stem tegensteekt bij een hoop mensen maar ikzelf ben groot liefhebber van zijn zachte en rustgevende stem. Dit in combinatie met zijn raptechniek en zijn schrijftalenten zijn ideale ingrediënten om als resultaat een top-MC te bekomen. Over het algemeen zijn de producties ook weer geweldig en ze complimenteren de gastheer naar behoren. Het album van vorig jaar is naar mijn inziens iets strakker en consequenter geproduceerd maar dat doet weinig af van de kwaliteit van deze LP.

Van de gastartiesten had ik misschien net iets meer verwacht, al ligt dat eerder aan mijn verwachtingen. Menace met Conway nadert, zoals in een eerder bericht aangehaald, bijna de perfectie en vind ik de beste collaboratie op deze plaat. De duistere en vuile productie is exact wat je wil als je deze twee rappers ziet staan in een tracklist.
Benny levert op Living Proof ook een geweldige gastbijdrage af maar de samenwerking is niet van het niveau van Formaldehyde vorig jaar (om over Bullet Club nog maar te zwijgen). Jadakiss is voor mij de teleurstelling van dit project maar dat heeft volledig met mijn eigen verwachtingen te maken. Power Steering is goed, beide MC's doen het ook goed maar als ik Jadakiss op een album van een (NY-)spitter zie staan wil ik een grauwe en vuile beat in de aard van Sunday School (Benny the Butcher). Als Jadakiss ooit besluit een album af te leveren met enkel zo'n producties maakt het kans om album van het jaar te worden.
Tony Yayo doet het ook prima en het is voornamelijk heerlijk nostalgisch om deze twee heren weer samen te horen, als überfan van de G-Unit/Shady/Aftermath-periode heb ik weinig aan te merken op Don't Switch.
De plaatsing van de gastbijdrages zijn allemaal wel heel voorspelbaar en saai, ze doen allen steeds de tweede strofe... Banks doet de overige twee strofes en het refrein. Niet dat dit af doet van de kwaliteit uiteraard maar vond het wat braaf en veilig.

Eind vorig jaar kwam de mededeling dat Lloyd Banks, Vado en Dave East samengekomen zijn om de "super"groep The Council te vormen, voor dat opkomende debuutalbum begin ik toch meer en meer mijn twijfels te krijgen. Respect the Jux op het meest recente project van Vado vond ik super maar na Traffic op dit album vrees ik echter dat Lloyd Banks dat groepsalbum zelfstandig zal moeten rechthouden. Vado en Dave East (met name de eerstgenoemde) zijn jammer genoeg gewoon niet echt interessante rappers.

The Course of the Inevitable 2 moet nét iets onder doen voor haar voorganger maar desalniettemin geniet ik ook van dit album met volle teugen en staat het bijna fulltime op. Pusha T stoot hij zoals verwacht niet van de troon (dit is ook een totaal ander type album) maar ik zal er niet van staan te kijken dat dit (hoog) in mijn eindejaarlijstje komt te staan.
Op een bepaalde manier lijkt dit ook de échte terugkeer van Lloyd Banks aangezien hij zelf heel voorzichtig terug in de media komt. Zo heeft hij een eerste (audiovisueel-)interview in jaren achter de rug (op de podcast van Joe Budden) en heeft hij zelfs een videoclip (voor Dead Roses) uitgebracht ter promotie van dit project. Hopelijk zet hij deze trend voort en komen meer mensen in aanraking met de muziek van deze meer volwassen Lloyd Banks!

Dikke 4*!

avatar van Nr.4
4,0
Mijn manier van muziek luisteren past niet bij deze tijd. Aangezien het vaker heel lang duurt voordat een album fysiek verschijnt, ben ik daar nog fanatiek naar aan het luisteren als het volgende project alweer verschijnt. Zo ook met Lloyd Banks. Ik had er dan ook niet zo veel zin in deze al te checke n, maar vind het na 1 luisterbeurt wel vet hoor. Ik denk qua producties vooral net wat beter dan de vorige en dat het iets korteris, vind ik ook wel een pre. Ik houd van deze grimy Banks 2.0. Fell in love vind ik wel minder.

avatar van KKOPPI
Dit is dus totaal niet de muziek waar ik normaal naar luister, verre van zelfs. Kwam hier toevallig bij. Maar deze artiest heeft wat.

avatar van Nr.4
4,0
KKOPPI schreef:
Dit is dus totaal niet de muziek waar ik normaal naar luister, verre van zelfs. Kwam hier toevallig bij. Maar deze artiest heeft wat.


Apart dat je dan juist bij Lloyd Banks uitkomt, niet de meest voor de hand liggende. Wat vind je er tof aan?

avatar van KKOPPI
Nr.4 schreef:
(quote)


Apart dat je dan juist bij Lloyd Banks uitkomt, niet de meest voor de hand liggende. Wat vind je er tof aan?


Lastig uit te leggen. De 'flow' , zijn stemgeluid, je hoort dat het niet geforceerd is. 'Effortless' op de goede manier, het komt natuurlijk.

avatar van martintenhoove
weer een top album van banks.
ik vindt het beter dan zn vorige album.
en de sound is grimey en east coast boom bap.
en de stijl past goed bij banks flow .
de teksten zijn goed en mooie wordplay.
en de nummers met conway en benny vindt ik het hardst.
hopelijk komt banks op de griselda platen.
zijn stijl past er wel bij cijfer 4.5

avatar van Deranged
5,0
Niet echt een rapper die ik ooit serieus nam maar weet zich wel definitief op de kaart te zetten als serieuze rapper met deze releases en ook nog een aantal serieuze gastartiesten die met ‘m lopen te fukken zou je wel kunnen zeggen dat hij volwassen is geworden.

avatar van Deranged
5,0
Living Proof is een hele mooie soulvolle song.

Die zangerige stukjes van Lloyd voel ik wel ze zetten de toon.

De plaatsing van Benny in het geheel ook erg geslaagd.

Van zijn kenmerkende zelfaankondiging tot vervolgens de uitrol van zijn als gewoonlijk feilloos strakke verse terug naar Lloyd met zijn afronding maken een gelaagde track van componenten die stuk voor stuk uitstekend blijken te werken.

Mooie muziek voor de mensen.

Gast
geplaatst: vandaag om 15:15 uur

geplaatst: vandaag om 15:15 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.