Oak - The Quiet Rebellion of Compromise (2022)

Geheel in lijn met de progressie die Oak op het het vorige album al liet horen, pakken ze nu door. Waar ze in het verleden nog wel eens de neiging hadden om wat 'doelloos' uit te waaier, blijven ze nu aan de goede kant van de lijn. Voor de luisteraars die kunnen genieten van Soup - The Beauty of Our Youth (2013) - MusicMeter.nl, Ulver - The Assassination of Julius Caesar (2017) - MusicMeter.nl of Agent Fresco - A Long Time Listening (2010) - MusicMeter.nl en nog niet bekend zijn met het unieke geluid van Oak zouden zomaar eens hun album van het jaar gevonden kunnen hebben.

In afwachting van de release alvast een leuk stukje leesvoer ter voorbereiding: Interne memo | Progwereld

Als voorprogramma van Bjorn Riis heb ik ze gelukkig mogen aanschouwen. Op dat moment wist ik dat Oak (In Oslo) een pareltje zou worden. Het hoefde enkel nog maar geschaafd te worden.
Bij het singletje Paperwings heb ik het ultieme Oak gevoel. Het bekende, warme geluid is terug. Nieuw is het wat zwaardere werk, maar misstaat geen moment.
De productie is flink verbeterd ten opzichte van het al uitstekende Lighthouse en False Memory Archive.

Ik gok zomaar dat ik deze in de Top10 lijst van het jaar ga zien..

Ik moet nog een beetje wennen aan de reeds vrijgegeven nummers. Maar de recensie op progwereld belooft weer erg veel. Zin in om in zijn geheel te gaan beluisteren.

Mooi hoor; staat hier komende week op repeat...

Zo'n typische groeiplaat dit. Vooralsnog iets minder impact als False Memory Archive, maar ook deze gaat weer hoog scoren.

Inderdaad een groeier; ik ben "bang" dat deze False Memory Archive uiteindelijk zelfs nog voorbij zal gaan...

Album draait al dagen hier. Ik krijg er geen genoeg van. Wat een sfeer. Betoverend.
Eigenlijk heb ik aan 3 woorden genoeg om het album te beschrijven: fan tas tisch!

Klinkt goed, dit album. Eens kijken of dit album voor mij ook een groeier is.

Op youtube vertellen ze wat meer over het album:
Oak over het album