menu

Burial - Streetlands (2022)

mijn stem
3,32 (25)
25 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Electronic
Label: Hyperdub

  1. Hospital Chapel (8:00)
  2. Streetlands (14:15)
  3. Exokind (12:13)
totale tijdsduur: 34:28
zoeken in:
avatar van trebremmit
3,5
Verrassingsrelease van Burial, kwam vorige week vrijdag uit. De muziek is in het verlengde van Antidawn, dus voor mensen die daar niks aan vinden is deze ep geen aanrader. Voor mij springt track 3 er wel uit met die Klaus Schulze invloeden.

avatar van Zwammer
2,5
Vandaag 3 keer gedraaid. Erg saai, weet niet echt te beklijven. Wel chill als achtergrond-galmen voor bij het werk, dat wel.

avatar van robbizzel
4,0
Tja wederom weer genieten. Groot fan al heel lang van Burial, ook nu in zijn ambient periode. Streetlands gaat verder waar Antidawn was gebleven ( voor mij inmiddels een ambient classic ). Of het daadwerkelijk dat niveau gaat aanraken is nog moeilijk te zeggen, maar na een aantal luisterbeurten is het al wel weer genieten, diep, intens, hemels, weird, alles wat ik wil van Burial.


Continuïteit met Antidawn. Het duurt tot minuut 24 voordat er iets als een beat gebeurt hier .

avatar van remcodurez
2,5
Geluid - Muziek - Kunst

Aan de luisteraar om te oordelen onder welk van bovenstaande categorieën dit valt.

avatar van trebremmit
3,5
Ambient/sounsdcapes worden al zo lang gemaakt, waarom dan bij deze ep vragen onder welke categorie dit valt?

avatar van remcodurez
2,5
trebremmit schreef:
Ambient/sounsdcapes worden al zo lang gemaakt, waarom dan bij deze ep vragen onder welke categorie dit valt?


Omdat ik het waard vind om jezelf af te vragen vanaf wanneer je geluid mag benoemen als 'muziek'. Een vraag die de luisteraar zich waarschijnlijk al decennia afvraagt. Om de quote van je oude oom: 'wat ze tegenwoordig op de radio spelen, is toch geen muziek meer' maar even te gebruiken.

Wat een artiest kiest om uit te brengen is natuurlijk zijn keuze en die van het label waar hij of zij onder contract ligt. Maar het lijkt me dat artiesten vaak uitersten opzoeken om te kijken hoever ze hierin kunnen gaan. Vaak vertrekt dit van een 'Concept' een woord waar vooral op academisch vlak een grote liefde voor is, ook in mijn opleiding architectuur werd er veel waarde aan gehecht. Zo heb ik zelf ook ooit een conceptuele soundscape gemaakt in mijn opleiding, waar ik positief op beoordeeld werd, maar ik als snel zelf de banaliteit van inzag.

Voor mij heeft dit nog weinig met muziek te maken, met uitzondering van Exokind, waarin er duidelijk ritme en melodie aanwezig is, toch vrij belangrijke kenmerken.

Burial heeft een status opgebouwd en ik vergelijk hem graag met Banksy, waarbij hij als cultfiguur bestempeld wordt en het als gebruiker, in dit geval luisteraar, niet meer toegestaan wordt zich kritisch te uiten over het product.
Het wordt algemeen onder de noemer 'kunst' geplaatst. En als je het niet begrijpt, dan ben je niet onderricht genoeg.
En waar ik Banksy steeds verrassend, relevant en maatschappelijk interessant gevonden heb, dwaalt Burial meer en meer af naar een banaal asmr / dark-computergame soundscape gebeuren. De asmr-achtige mouth-sounds, het overaanwezige geruist of de vocalfragmenten als "Is there somebody out there?" hebben op mij eerder een tenenkrommend effect dan dat ik er luisterplezier aan beleef. Het is jammer, want Exokind toont bij momenten dat het wel aangenaam zou kunnen zijn en niet alleen een opgave om te luisteren en uiteindelijk niet beloond te worden.

Ik denk dat ik komende week eerder nog eens Biosphere - Subtrata integraal opzet dan dit matig concept nog eens een kans te geven

avatar van trebremmit
3,5
Ik snap echt helemaal niks van je bericht. Je doet net of Burial iets heel extreems doet of dat hij kijkt hoe ver ie kan gaan, terwijl dit soort ambient al tientallen jaren wordt gemaakt, hij gooit er alleen een Burial sausje over, wat best goed werkt.

avatar van Gyzzz
4,0
remcodurez schreef:
(quote)

Voor mij heeft dit nog weinig met muziek te maken, met uitzondering van Exokind, waarin er duidelijk ritme en melodie aanwezig is, toch vrij belangrijke kenmerken.
Dit statement negeert 90% van de ambient. Om over andere genres (musique concrete, field recordings, noise) nog maar te zwijgen. Waarom zijn ritme en melodie vereisten voor muziek? Voor mij is textuur, zeker in dit genre, minstens zo belangrijk. Voor een ander geldt dat misschien voor compositie. Om bij jouw voorbeeld Biosphere te blijven: wat vind je dan van deze en deze platen?

Binnen het kader van ambient gebeurt binnen deze EP volgens mij juist heel erg veel, alsof er een reis gemaakt wordt. Het is daarmee heel vol en druk binnen het genre - het is bijna prog-ambient

Ik ben benieuwd hoe je vanuit jouw benadering aankijkt tegen albums als Brian Eno's Neroli of William Basinski's Watermusic. Of het gehele oeuvre van Thomas Köner. Ik zie muziek zelf in de eerste plaats als kunstvorm. Of het nou pop, rock, hiphop of ambient is: expliciet onderscheid tussen 'muziek' en 'kunst' maak ik nooit. Maar juist eerdergenoemde platen versterken mijn gedachte dat dat onderscheid niet bestaat.

Wie zegt dat je je niet kritisch mag uitlaten over het product? Van mij in ieder geval wel. Zelf vond ik Subtemple en Chemz/Dolphins oninteressante releases van Burial, en Antidawn weer een stap voorwaarts. Ook over deze plaat ben ik voorzichtig positief, maar ik kan het goed begrijpen als je er niets aan vindt.

avatar van trebremmit
3,5
kid baltan

Eind jaren vijftig, kan me voorstellen dat ze dit toen extreem vonden. In het begin vond men house ook geen muziek, maar daar heeft niemand het meer over.

avatar van Barney Rubble
4,0
Bekijk het meer zo remcodurez; op het moment dat je het referentiekader van het 'liedje' loslaat, zul je een grote hoeveelheid intrigerende muziek aantreffen. Tegenwoordig zie ik ambient zelfs als mijn lievelingsgenre. Niks emotionelers dan klankgolven die de luisteraar plaatsen in een bepaalde omgeving.

Gyzzz schreef:
het is bijna prog-ambient
Als je drie keer prog-ambient roept op het forum, zal Barney Rubble opdoemen. Althans zo gaat de halloween-legende

Overigens; dat is zeker geen gek label voor deze plaat: namen als Vangelis (Blade Runner) Tangerine Dream (Pheadra) en Klaus Schulze (Timewind) komen hier regelmatig naar boven. Eigenlijk is deze muziek zo traditioneel als maar kan. Goed; het vaporwave-sausje laat de muziek moderner aanvoelen en het is allemaal wat spaarzamer dan bij de voornoemde heren, maar toch!

avatar van remcodurez
2,5
Mijn excuses allemaal, ik vermoed dat ik te emotioneel reageerde vanuit mijn teleurstelling. Ik heb jaren plezier beleefd aan wat William Bevan uitbracht, maar zowel de voorgaande ep. als deze stelde direct enorm teleur, waardoor ik te veel vanuit persoonlijk standpunt reageerde en er vermoedelijk ook teveel achter zocht waarom het niet goed was in mijn ogen.

Aangezien ik me zeker kan verliezen in ambient, noise, minimalisme etc, vroeg ik me vandaag dus bewust af waarom dit me zo tegen de borst stoot. Ik vermoed dat ik voornamelijk een probleem met de 'spooky' elementen. Om de een of andere reden heb ik dit altijd al banaal en lachwekkend gevonden. Elk genre heeft wel zijn subgenre waar dit meer op de voorgrond treed en voor mezelf classificeerde ik deze subgenres al snel als banale muziek. Nu Burial zich hier meer naar toe richt was ik vermoedelijk een beetje geschoffeerd. Stom achteraf gezien, maar muziek brengt nu eenmaal emoties teweeg. Al hoeven deze niet altijd positief te zijn.

Bedankt om de geduldige reacties langs jullie zijde. Ik ga mezelf voornemen al wat sneller te bezinnen voordat ik in de pen duik.

avatar van Gyzzz
4,0
Alleen maar leuk juist hoor, een beetje discussie bij dit soort platen op MuMe wat mij betreft

Over deze EP zelf: voor mij een mooie plaat doordat hij zo fragmentarisch en verhalend is. De spooky elementen zijn inderdaad op een bepaalde manier veel te cheesy, maar voor mij contrasteert dat mooi met de overige klankkleuren. Dit soort contrasten komen eigenlijk sinds de Rival Dealer 12" al veel terug. En waar het er daar direct heel dik bovenop lag, gebeurt het inmiddels m.i. nog wat subtieler.

Volgens mij is daar op deze EP ook heel bewust voor gekozen, op vergelijkbare manier met de (eveneens bewuste) aanwezigheid van een hele kneuzige acteur in een film die vervolgens juist door die knulligheid meer lading en zwaarte geeft aan andere elementen uit de film - bijvoorbeeld in Lynch-films als Wild at Heart (Nicholas Cage) en Lost Highway (Balthazar Getty) vind ik dat sterk toegepast. Maar dus ook door Burial hier, evenals op Antidawn en Rival Dealer.

avatar van trebremmit
3,5
Voor de mensen die Exokind tof vinden, met die synth invloeden welke aan Klaus Schulze doen denken, de laatste twee albums van Kuedo zijn dan wel een aanrader.


Kuedo - Slow Knife (2016) - MusicMeter.nl

Kuedo - Infinite Window (2022) - MusicMeter.nl

avatar van jellylips
Ik mis de Burial van Untrue, Kindred, Truant etc.

Maar:

Hier is helemaal niets mis mee. Ik kan hier zeker van genieten en deze tracks passen perfect tussen artiesten als Biosphere, Fennesz, Loscil etc.

Burial die vol ambient / field recordings gaat.

Ik blijf toch stiekem hopen dat hij de gang naar de (echo's van de) club weer terug vindt ooit.

Gast
geplaatst: vandaag om 07:50 uur

geplaatst: vandaag om 07:50 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.