menu

Insomnium - Anno 1696 (2023)

mijn stem
3,88 (21)
21 stemmen

Finland
Metal
Label: Century Media

  1. 1696 (6:18)
  2. White Christ (6:03)

    met Sakis Tolis

  3. Godforsaken (8:35)

    met Johanna Kurkela

  4. Lilian (4:29)
  5. Starless Paths (7:48)
  6. The Witch Hunter (5:43)
  7. The Unrest (3:52)
  8. The Rapids (7:38)
  9. Flowers of the Night * (5:28)
  10. Stained in Red * (6:50)
  11. Song of the Dusk * (9:43)
toon 3 bonustracks
totale tijdsduur: 50:26 (1:12:27)
zoeken in:
avatar van gigage
Bij de album art krijg ik wat Cradle of Filth vibes maar fat is vast niet de bedoeling van het negende album van de Finse melo- death combinatie. Dit keer wordt er een eigen geschreven kort verhaal tot concept verheven in de jaren van honger, moord en heksenjacht.

Lillian laat de band horen hoe we ze gewend zijn. Dus dat klinkt al bekend in de oren.

Eerste 2 nummers die al te beluisteren zijn vind ik indrukwekkend mooi. Geen muzikale koerswijziging maar meer het polijsten van het eigen karakteristieke geluid. Kijk echt uit naar het gehele album in februari. Echt een geweldige band die nooit teleurstelt.

avatar van ProGNerD
4,0
1e luisterbeurt stemt positief, gaat nog groeien...

avatar van gigage
Ze trekken de stijl van de fantastische ep Insomnium - Argent Moon (2021) - niet door, helaas. Hier is het toch weer meer van dik hout zaagt men planken.

avatar van Kondoro0614
Gisteren op de terugweg van Wardruna deze even opgezet. Van de week even in alle rust luisteren, klonk goed.

avatar van james_cameron
4,0
De band klinkt hier weer bevlogen en overtuigend, na het wat wisselvallige vorige album. Cleane zang is grotendeels afwezig; het betere gruntwerk overheerst. Het songmateriaal is sfeervol en voorzien van mooie melodielijnen, waardoor het geluid meer dan eens richting een band als Amorphis gaat. Iets meer afwisseling en dynamiek binnen de veelal lange tracks had geen kwaad gekund, maar overwegend laat Insomnium hier horen weer op de juiste koers te zitten.

avatar van RonaldjK
3,5
Na me een kleine twintig jaar nauwelijks met metal en aanverwanten te hebben beziggehouden, ging mijn stalen hart in 2013 toch weer kriebelen. Dan blijk je toch één en ander te hebben gemist, ook al was ik wel over het genre blijven lezen.
Het nieuwe subgenre dat me het meest beviel was melodic death metal. Vraag me dus niet naar de historie van alle bands in het genre, al weet ik inmiddels wel iets meer. Vraag me wél om de nieuw verschenen albums te beluisteren, want dat doe ik graag.

Zoals de nieuwe Insomnium. Over heksenvervolgingen in de zeventiende eeuw, in de naam van Onze Lieve Heer maar in werkelijkheid door nare karakters die feitelijk een dubbele agenda hadden. In het huidige Nederland stierven zo'n 250 vrouwen onder deze valse beschuldiging. Op dit conceptalbum van de Finnen wordt in de teksten in de hoofden van de hoofdpersonen gekropen, waardoor het album tevens als een miniroman is te lezen. Knap gedaan en nog actueel ook: vorige week hoorde ik over de trend om vrouwelijke politici op bijvoorbeeld Twitter voor heks uit te maken. De mens valt 330 jaar later in dezelfde fout.

Zoals het de betere melodeathmetal betaamt, wordt op Anno 1696 veel variatie geboden. Het maakt dat de acht nummers van samen meer dan 50 minuten niet vervelen.
Verder hoor je akoestische gitaren, blastbeats, vervaarlijke grunts, verstilde toetsen, een enkele keer zang en dat in Godforsaken door de prachtige stem van mevrouw Johanna Kurkela, plus een enkele keer een heerlijke gitaarsolo.
De muzikale invloeden gaan van death metal naar folk naar progressive metal naar gothic metal (wat is dit toch een hokjesgenre…), wat de variatie alleen maar ten goede komt.

Mijn favorieten zijn die waarin ik new wave-achtige invloeden ontwaar, zoals de dalende akkoordenlijn in single Lilian. Maar ook het dreigende The Witch Hunter met zijn prachtig zingende gitaarlijnen en de sterk afwisselende slottrack The Rapids horen tot mijn grootste favo's. Alleen met Starless Paths kan ik niet zoveel.
Voorlopig 3,5 ster. Later dit jaar nog eens herwaarderen, maar lager zal het niet worden. Daarvoor klinkt teveel heavy melancholie. En dan moet ik ook eens in Oudewater bij de Museum De Heksenwaag gaan kijken, dit album heeft mijn interesse voor dit historische thema opgewekt.

avatar van james_cameron
4,0
De drie tracks van de bonus EP, Songs Of The Dusk, zijn ook bijzonder fraai!

avatar van Ayreonfreak
4,5
Ik kan wel zeggen dat dit hoog in mijn eindlijst gaat eindigen. Wat een ontwikkeling maakt dit album door in mijn systeem. Prachtig. Openingbod op 4,5 met een goede kans op 5 volle punten. De tijd zal het leren.

avatar van RonaldjK
3,5
Heb de voorbije week via mijn streamingdienst alle favoliedjes (eentje met kwaliteitspop en eentje met rock/metal) op een rijtje gezet. Tot mijn eigen verrassing wint Anno 1969 in de laatste categorie en dat terwijl ik het album niet eens in huis heb. Daar moet maar eens verandering in komen.
De combinatie van melancholie en zwaarte bevalt mij bij Insomnium zeer goed, zeker met de akoestische delen en sfeervolle toetsenpartijen. De gastbijdrage op Godforsaken van Johanna Kurkela stuwt de boel extra omhoog. Helpen de lange winteravonden bij mijn veranderde inschatting?

Een echt groeiplaatje, maar ik ga 'm niet meer beluisteren, laat staan herwaarderen (uiteraard omhoog) totdat ik 'm fysiek in huis heb. Kom er dus nog op terug.

Gast
geplaatst: vandaag om 08:42 uur

geplaatst: vandaag om 08:42 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.