Walg - III (2023)

Deze band afstammend uit de coronatijd is erg productief bezig. Dit is hun derde plaat in amper twee jaar tijd, en het is allemaal prima. Deze Nederlandse melodieuze black metal band doet het aardig goed bij de fans, en ik kreeg hem dan ook doorgespeeld van een kameraad van mij. Na wat luisterbeurten ben ik er ook wel uit.

Deze derde plaat is niet echt pakkend. Het blijft allemaal niet echt hangen, en heel bijzonder mag je het ook niet noemen. De heren spelen namelijk erg save, dit luistert wel weg maar, er zit geen klapper tussen. Dit gepaard met de Nederlandse vocalen is toch de conclusie dat het niet echt mijn bandje is. Ik zelf ga namelijk onwijs slecht op de Nederlandse teksten, in het algemeen ook, en ik kan er maar niet aan wennen. Muzikaal is het allemaal overigens dik in orde. De riffs zijn strak, het drumwerk is prima en daar was het allemaal ook niet echt waar de plaat de mist mee in ging.

Toch als blackmetal liefhebber denk ik dat dit wel een prima plaatje is om eens voorbij te laten gaan, zo'n straf is het nou ook weer niet. Al zie ik mijzelf dit nou ook niet echt nog veel vaker op zetten, dan had het toch allemaal wat krachtiger gemogen.