menu

Bryan Ferry - Bête Noire (1987)

mijn stem
3,75 (114)
114 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Rock / Pop
Label: EG

  1. Limbo (5:00)
  2. Kiss and Tell (4:52)
  3. New Town (5:03)
  4. Day for Night (5:41)
  5. Zamba (3:01)
  6. The Right Stuff (4:24)
  7. Seven Deadly Sins (5:12)
  8. The Name of the Game (5:31)
  9. Bête Noire (5:00)
totale tijdsduur: 43:44
zoeken in:
avatar van musician
4,5
Ik heb altijd een goede band gehad met Béte noir.

Omdat deze brak met een door Ferry ingezette muzikale periode vanaf Roxy music's Flesh & Blood, Avalon en zijn eerse solo cd in lange tijd, Boys & girls.

Nu ben ik niet per se voorstander van het doorbreken van een eenmaal gekozen muzikale koers.

Maar Bryan Ferry dreigde, als muzikale modekoning, zichzelf buitenspel te gaan zetten met herhalingsoefeningen en platgetreden paden. Enige progressie is voor deze heer van stand wel gewenst.

Bovendien vond ik de genoemde cd's, ondanks de fraaie tonen nogal aan de softe kant, iets dat ik niet vind passen bij Bryan Ferry.

En dus tevredenheid bij het verschijnen van Béte noir.

Bryan Ferry heeft, als hij solo zijn eigen muzikanten, songschrijvers mag benoemen, een neusje voor het inhuren van interessante talenten, zoals Neil Hubbard, Johnny Marr en Patrick Leonard.

Johnny Marr was door zijn werk bij The Smiths natuurlijk de 'hotste' gitarist van dat moment. Patrick Leonard werd Ferry's rechterhand op Béte noir. Mede-componist voor een aantal nummers, producer en ook toetsenist. Verantwoordelijk voor de behoorlijk stevige sound.

Later werd Patrick Leonard de grote man achter Roger Waters, op zijn beste solo-cd Amused to death, om Leonard's capaciteiten aan te geven.

De roffels vanaf de eerste noten op Limbo zetten direkt de toon en eigenlijk wordt die niet meer verlaten. Prachtige overgang vervolgens naar de eerste typemachines op het tweede nummer Kiss & tell. Gevolgd dan wel door het minste nummer van de cd, het wat zeurderige New town.

Day for night is een geweldig volgend nummer (wordt niet vaak genoemd), een spannend/tropische ballad Zamba beëindigd kant 1.

The right stuff, succesvolle single, geweldig spel van Marr, opent dan het vervolg. Seven deadly sins past ook volledig in de traditie van dit album. Mooie opening van The name of the game.

Het eindigt met Béte noir, dat ik altijd als rechtstreekse opvolger van Sunset van Roxy music (op cd Stranded) heb gezien: prachtige nummers van weemoed en verlangen. En dat de één de zonsondergang aan de kust betreft en de ander doet denken aan een typisch Frans cafeetje, dat is mij dan om het even.

Géén covers ditmaal, gewoon een volwassen Bryan Ferry cd. Ik moet wel toegeven, eigenlijk de laatste in zijn soort. Het Taxi/Mamouna gedeelte kon mij verre van bekoren. Over As time goes by wil ik het niet eens hebben.

Met Frantique en later Dylanesque krabbelde hij muzikaal weer wat op maar blijkt er vocaal inmiddels toch wel veel te zijn verloren.

En dus hou ik mijn goede band met Béte noir. Die kunnen ze in ieder geval niet meer afpakken.

Momenteel werkt hij overigens met DJ hell en leden van de Red hot Chili Peppers en Radiohead aan een nieuwe cd, verwacht halverwege 2010. Ik zal dan maar niet meer vragen naar de toegezegde nieuwe Roxy music cd.

avatar van Alicia
4,5
Terwijl ik bijna alle platen van deze gentleman met zijn een uit duizenden herkenbare prachtige stem en stijl heb staan, heb ik deze Bête Noire om een of andere reden nooit beluisterd. Maar ik heb 'm nu en ben er erg in mijn nopjes mee. Het zijn stuk voor stuk fraaie en soms erg dansbare composities gevat in een bijzonder stijlvolle en ook weer een uit duizenden herkenbare muzikale omlijsting.
Eigenlijk precies zoals ik gewend ben van Bryan Ferry.

avatar van Roxy6
5,0
Voor mij is dit een van Bryan Ferry's mooiste albums.

De plaat wordt vaak vergeleken met Boys & Girls, dat gaat voor mij niet op. B&G ligt echt in het verlengde van Avalon en maakte ook direct goed duidelijk dat Ferry eigenlijk Roxy was in de tweede periode.

Veel mensen vinden de eerste vijf albums totaal anders, maar ook daar kan ik mij niet in vinden.
Ja bij die eerste vijf platen was er sprake van een enorme avant-gardistische gedrevenheid een stel jonge, bevlogen en zeer getalenteerde mensen van de kunstacademie die toevallig ook nog eens goed konden musiceren lieten de wereld versteld staan en schudde de hele boel een beetje op.

Ferry in de tweede periode en helemaal in zijn solo-vervolg (want de eerste soloalbums dateren ook vanaf de vroege jaren '70 en gingen gelijk op met de Roxy albums) heeft een eigen, meer uitgebalanceerde stijl ontwikkeld en dat vind ik erg knap aangezien vrijwel al zijn nummers direct herkenbaar zijn als Bryan Ferry.
Hij zorgt nu al vele jaren lang voor absoluut de mooiste song intro's. Daarin kent hij voor mij geen gelijke.

Dit album vind ik ook veel sfeervoller dan B&G die over de hele lijn eenzelfde chique inslag heeft, terwijl hier meer de melancholie en latin invloeden opvallen.

Limbo is natuurlijk een droomopener, gelikt en geraffineerd.
Kiss en Tell is Ferry's persoonlijk klasse-vendetta tegen Jerry Hall -die hem inwisselde voor Mick Jagger om en nabij 1976) de stuwende drums in de opening knallen de boxen uit.
The Right Stuff, weer een wereldnummer, swingend en opzwepend.

Het prijsnummer op dit album is voor mij de afsluitende titel track, wat een geweldig sfeervol nummer, de melancholie druipt er vanaf en de heerlijke zigeunerviool past er perfect in... ik draai dit nummer een paar keer per jaar.

De overige nummers zijn absoluut goed, maar missen net The Touch die de heir genoemde nummers wel hebben. Maar al met al vind ik dit echt een album uit de bovencategorie, zo worden ze maar zelden gemaakt.

De hoes is overigens de vlag die de lading volledig dekt, ook beeldschoon!

Gast
geplaatst: vandaag om 00:20 uur

geplaatst: vandaag om 00:20 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.