menu

Lil Yachty - Let’s Start Here. (2023)

mijn stem
3,53 (46)
46 stemmen

Verenigde Staten
Rock / Hip-Hop
Label: Quality Control

  1. The Black Seminole. (6:51)
  2. The Ride- (3:10)
  3. Running Out of Time (4:29)
  4. Pretty (2:42)
  5. :(failure(: (2:47)
  6. The Zone~ (4:09)
  7. We Saw the Sun! (5:31)
  8. Drive Me Crazy! (3:49)
  9. I've Officially Lost Vision!!!! (5:22)
  10. Say Something (3:32)
  11. Paint the Sky (3:05)
  12. Should I B? (2:48)
  13. The Alchemist. (2:56)
  14. Reach the Sunshine. (5:58)
totale tijdsduur: 57:09
zoeken in:
avatar van alexander-r
4,5
Meesterwerk. Hij had het altijd al in zich

avatar van Frank West
4,0
Heel tof om Yachty opeens iets compleet anders te zien doen!

avatar van Harderwiek
2,5
Ik begrijp nooit waarom die auto-tune zoveel wordt gebruikt, maakt de raps/zang echt vele malen slechter dan nodig is….

avatar van Kondoro0614
Lil Floyd

avatar van overmars89
3,5
Dit is nu al de grootste mindfuck van het jaar!

Instrumentaal zit het album goed in elkaar. De gast vocaliste(n) mag/mogen er ook wezen.

Alleen trek ik de vocalen van Yachty niet altijd.

avatar van DonnieAzoff
4,0
Wat is er allemaal gebeurt in Polen?

avatar van alexander-r
4,5
The clip van say something is hilarisch en herkenbaar. De gitaren op the ride zijn heerlijk, doet me denken aan stars shine the brightest van cunninlynguists.

avatar van Tommoo
3,5


Lil Pala

avatar van milan79
3,5
Echt verrassend goed

avatar van Juul1998B
4,0
HOE DAN?
Lil Yachty heeft het toch in zich om een muzikaal meesterwerk te maken.
Wat een genre switch zeg.
Van mumble rap naar psychedelische rock??
Het heeft af en toe zelfs iets weg van Pink Floyd


avatar van Don Cappuccino
3,5
Lil Yachty took the wock to Poland vorig jaar, en die wock bracht hem blijkbaar ook naar The Dark Side of the Moon. Na een toch al surrealistische viral raptrack met vibrerende autotunevocalen maakt Yachty nu een stap naar psychedelische rock en funk. Je zou misschien denken dat dat een beetje pootje baden wordt in die stijl, maar nee hoor, Let’s Start Here duikt er diep in, in de voetsporen van iemand als Kid Cudi.

The Black Seminole is een sterke openingstrack en een waar de invloed er behoorlijk dik bovenop ligt: Pink Floyd en specifiek The Dark Side of the Moon. De opening is On the Run, dan is er een vleug Breathe, de solo is à la Time en de gigantische uitbarsting met een fantastische gastzangeres (die over de gehele plaat erg overtuigend is) is The Great Gig in the Sky. Yachty’s autotunevocalen zijn de unieke factor in het geheel en hier ben ik er gemengd over. Ik ben geen fan van de autotunestijl waarbij het klinkt alsof de vocalist in kwestie aan het einde van de zin over zijn eigen autotune struikelt. Wanneer Yachty meer melodieuze territoria opzoekt (die melodielijn van het Tame Impala-achtige The Ride blijft gelijk in je kop hangen) klinkt het wel erg goed, en later in de plaat vind ik de combinatie van psychedelische rock/funkinstrumentatie en de vocalen van Yachty ontzettend goed werken. Yachty gebruikt autotune dan ook echt als een creatief instrument, want door die laag heen kun je horen dat hij wel degelijk een melodie kan zingen.

Wat dat betreft gebruikt Yachty autotune als een textuur, hetzelfde als de gitaarpartijen op deze plaat die zijn doordrenkt in effecten. Ik vind Yachty’s vocalen vooral erg goed werken op tracks als The Zone, We Saw the Sun en I’ve Officially Lost Vision, waar ze echt samensmelten met de instrumentatie door het gebruik van verschillende lagen. Dan moet ik zelfs wat denken aan Air’s Moon Safari (vooral de track New Star in the Sky) en op het vurige I’ve Officially Lost Vision zelfs The Flaming Lips. Heerlijk wegdromen en echt een kleurrijk en spannend schouwspel voor de luisteraar. De afsluiter is ook gewaagd, met een erg mooie melancholische finale met Mellotron (een toetseninstrument dat een symfonisch geluid creëert) waar je de elektronische echo’s van The Black Seminole weer hoort.

De instrumentals zijn fantastisch, ontzettend dynamisch en gedetailleerd. Vooral het drumwerk is echt heerlijk, met doeltreffende akoestische vintage beats en vaak Ringo Starr-achtige fills (luister naar het drumwerk op Abbey Road van The Beatles), die beperkt zijn, maar precies goed in het geheel vallen. Het zijn dus vooral de vocalen van Yachty die voor mij make it or break it zijn. Vooral richting het einde van de plaat vind ik zijn melodieën vrij monotoon en weinig creatief, waardoor het geheel een beetje inkakt.

Een verrassende plaat en een indicatie dat Lil Yachty nog een glanzende carrière voor de boeg heeft. De combinatie van psychedelische rock, funk en trapflows werkt wonderwel erg goed, al is de plaat als geheel niet enorm constant. De hoogtepunten zijn daarentegen echt genieten en laten zeer veel potentie horen voor toekomstig werk.

avatar van Kondoro0614
Don Cappuccino die Lil Yachty revieuwd is dat gene wat ik deze zondag nodig had.

avatar van Nestul
3,5
Ik kende eigenlijk maar een handjevol nummers, en ik kan niet zeggen dat ik die veel geluisterd heb, maar op basis van de vele reacties heb ik 'm eens aan geslingerd. Beginnen met Dark Side of the Moon, eindigen met Radiohead's Pyramid Song, je moet het maar durven. Het is duidelijk dat dit album zich niet in 2/3 luisterbeurten laat vangen, al vind ik het als geheel wel een net iets te lange zit en staan er hier en daar wat nummers op die wat mij betreft niet zo boeiend zijn. Maar de poging an sich is al bewonderenswaardig. Voor nu op 3,5*, maar kan zeker nog groeien.

avatar van Kos
1,5
Kos
Haha, wat is dit kut.

Nu ben ik inmiddels al wel wat gewend als het om wat tegenwoordig ´hiphop´ genoemd wordt gaat, maar holy shit zeg.
Een rockig deuntje met 1 of andere malloot die autotune er overheen lult als de eerste de beste 12 jarige op zn zolderkamer? No thanks haha.

avatar van Harderwiek
2,5
Na aantal luisterbeurten kan ik hier ook vrij weinig mee. Het is goed geprobeerd, de mix tussen progressieve/psychedelische rock en hiphop. Maar op beide fronten is het weinig uitzonderlijk.

Zijn raps en zang met vooral autotune maken mij maar zelden gelukkig. Ook tekstueel is het weinig uitzonderlijk. Vervolgens is het instrumentele gedeelte ook niet bepaald hoogstaand als je het vergelijkt met rockbands in hetzelfde straatje. Ik hoor duidelijk de Pink Floyd invloeden, maar de goede delen zijn zo goed als geïmiteerd en de rest mag zich bij lange na niet meten met Pink Floyd en vergelijkbare bands.

Nu moet ik wel zeggen dat ik er wat voor voel als meer artiesten deze uitstap durven te maken. Want ik geloof dat er zeker potentie zit in de mix van genres op deze plaat. Maar een matige rapper als Lil Yachty is voor mij overduidelijk niet de muzikant die dit weet te realiseren.

avatar van Urbanoetang
3,0
Niet altijd even consistent maar blijft boeien van begin tot eind. Unieke combinatie van speelse cloud rap en neo-psychedelica. Productie is vooral van hoog niveau. Lil Yachty was een artiest waar ik nooit iets mee kon maar dit smaakt naar meer. Hopelijk kan hij deze lijn doortrekken en is het niet slechts een uitstapje.

avatar van niels94
2,5
Ik was hier, gezien enkele behoorlijk positieve en verraste reacties onder meer hierboven, best benieuwd naar. Mooi dat Lil Yachty zijn muzikale palet zo heeft verbreed, maar dat betekent niet dat het ook goed is. Op instrumentaal vlak gebeuren geregeld toffe dingen, maar de songwriting vind ik over het algemeen matig en zijn autotunevocalen veelal slap.

avatar van Johnny Marr
4,0
Heerlijk.

avatar van rolandobabel
4,5
Voor mij zeker een van de beste albums van 2023. Ik weet niet waar ik moet beginnen. het eerste nummer klinkt echt floyd achtig. Dit album verdient zeeeeeeeeeker meer dan 3,52.

avatar van alexander-r
4,5
Dit album domineert mijn Spotify wrapped dit jaar

avatar van Johnny Marr
4,0
Lame dat z'n concert van 10 december is uitgesteld naar volgend jaar, classic rappers. Keek er zo hard naar uit! Iemand die de reden weet van het uitstellen van z'n tour?

avatar van alexander-r
4,5
In de wandelgangen hoor ik dat 'ie ziek was tijdens het overzeese gedeelte van zijn tour en daarom nu wat extra rust inlast. Wel zuur dat het concert in Tilly verplaatst is van een vrijdag naar een maandag...

avatar van Johnny Marr
4,0
alexander-r schreef:
In de wandelgangen hoor ik dat 'ie ziek was tijdens het overzeese gedeelte van zijn tour en daarom nu wat extra rust inlast. Wel zuur dat het concert in Tilly verplaatst is van een vrijdag naar een maandag...

Wij hebben meer geluk... van een zondagavond naar een zaterdagavond... dat wordt ons weer een ongeluk zuipen of niet dan Arno? Helemaal naar de filistijnen!

avatar van Arno
4,0
Johnny Marr schreef:
(quote)

Wij hebben meer geluk... van een zondagavond naar een zaterdagavond... dat wordt ons weer een ongeluk zuipen of niet dan Arno? Helemaal naar de filistijnen!
Het is in Brussel dus treintje naar huis. Comazuipen here we come!

avatar van alexander-r
4,5
Misschien boek ik mijn ticket wel om, gaat vast erg makkelijk bij ticketmaster

Ben benieuwd naar het live optreden, hopelijk veel van dit album!

Gast
geplaatst: vandaag om 12:05 uur

geplaatst: vandaag om 12:05 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.