Smaakvol uitgevoerde stevige progressieve metal uit Ierland. Qua sfeer en zanglijnen doet dit meer dan eens denken aan het solowerk van Devin Townsend, wat zeker geen straf is. Het songmateriaal is daarnaast sterk en divers genoeg om het album van begin tot eind te laten boeien. Meest opvallende track is de grotendeels instrumentale afsluiter 1977 (Ad Infinitum). Met bijna 20 minuten gaat deze weliswaar te lang door, maar het nummer bevat wel veel sfeer en memorabele riffs.