Band of Horses - Cease to Begin (2007)

Aan zo'n waaghalserij ga ik m'n vingers voorlopig nog niet verbranden. Net als hun debuut geef ik deze momenteel een dikke 3,5*, maar misschien kan daar nog 'n halfje bij eens ik de nummers echt helemaal doorgrond heb. Opnieuw weet Band Of Horses me de hele plaat lang in te palmen met tussen de betoverende momenten door behaaglijke degelijkheid. Maar ook hier ga ik het woord "klassieker" niet in de mond nemen, omdat de songs daarvoor soms te onopvallend mooi zijn.
Vooral het onafgebroken hoge niveau weet ik te smaken, maar toch ben ik 'n beetje verliefd geworden op het nummer Detlef Schrempf (het is een titel als een andere zeker?): erg mooi! Ook de afsluiter steekt er wat mij betreft een beetje bovenuit.

Een van de mooiste albums van de laatste jaren! Ik heb hun op RockWerchter gezien (2008): kippevel!

wow, aangenaam verrast door het openingsnummer.
had niet verwacht dat ze dit een volledig album konden aanhouden.

4 for the moment...denk momenteel al dat ik hem laat stijgen maar eerst nog een weekje in mijn ipodje laten knallen.

Maak er maar een 4,5 van.
Ode to LRC en Marry Song zijn mijn favoriete nummers.

Ik ben nu 2 dagen aan het luisteren naar deze plaat (en naar de andere van Band of Horses) en ik ben tot nu toe erg onder de indruk. Hij wordt steeds beter naar mate ik meer luister. De stem van Ben Bridwell is wat mij betreft geniaal. Momenteel ben ik bezig met het doorgronden van de teksten. Ik wacht nog even met stemmen op deze CD. Zoeits moet eerst even bezinken, maar dat het speciaal is, is wel duidelijk :-P
Tot nu toe zijn mijn favorieten:
Ode to LRC
Windows Blues

Geen idee welk album ik van de 2 nou beter vind

Prachtig album van Band of Horses!!!
Alle songs zijn heerlijk en mooi tot subliem, vooral Is There a Ghost, No One's Gonna Love You, Detlef Schrempf, Marry Song...
5*****

zijn momenteel aan het werken aan een nieuw album.
Ben razend benieuwd...

Heerlijke plaat maar muzikaal en vocaal stukken minder als de band Phideaux.

Eigenlijk had ik al veel eerder hier een uitgebreider berichtje neer moeten zetten, het is sinds ik ze voor het eerst vorige zomer live zag, uitgegroeid tot een van mijn favoriete bands. Dit album vond ik altijd de mindere van de twee. Vaak hoor je ook dat het tweede album van een band vaak veel minder is dan het eerste. In dit geval weet ik het eigenlijk niet zo zeker. Dit album heeft zich langzaam maar zeker prijsgegeven. En hoe.

Het album begint met Is There A Ghost en is mijns inziens een beetje een intro in de cd. Het duurt niet al te lang en voordat ik het echt besef dat de cd begonnen is, is het nummer alweer afgelopen. Het nummer is prachtig geschreven en de opbouw laat ook zien dat het min of meer als intro is bedoeld. Het heeft geen standaard-song stuctuur, zoals de meeste volgende songs dat wel min of meer zullen hebben. Overigens weet het een prachtige sfeer neer te zetten.
Daarna is het de beurt aan Ode To LRC. Nu weet ik eigenlijk niet wat LRC in zou moeten houden, maar het zal vast wel iets moois zijn. Anders zouden de heren er niet zó een intrigerend nummer over schrijven. En als er dan gezongen wordt: The world is such a wonderful place, ja, dan kun je weinig anders dan het er mee eens zijn. Vooral als die nummer gedraaid wordt.
No One's Gonna Love You is een lovesong. En dan gaat er bij mij tegenwoordig al vaak een alarmbelletje rinkelen. Denkende aan de top-40 die er door beheerst wordt, ben ik daar altijd redelijk voorzichtig en terughoudend mee. Dit echter, is een lovesong van een heel andere orde, die het geheel ook van een totaal andere hoek bekijkt (zekerheid i.p.v. onzekerheid). En dat maakt het nummer weer meer een hommage aan een mooie vrouw. En zoals de vorige ode, is het weer prachtig.
Detlef Schrempf is de eerste echte ballad van het album. Het gaat over afscheid nemen en de tekst past hierdoor echt perfect bij de muziek. Gepast ingetogen en rustig.
The General Specific is dan veel vrolijker. En die stemmingswisseling is wel zo prettig. Detlef Schrempf was prachtig, maar als je een compleet album met zo een sfeer voorgeschoteld wil krijgen, luister je wel naar Joy Division. Dit nummer, echter is vrolijk en opbeurend. Het maakt het je naar je zin en maakt je vrolijk. En de muziek is daarbij ook nog eens mooi ook. De tekst heeft een beetje de teneur van: 'schijt aan alles, als we maar gelukkig zijn'. En dat is een boodschap die verrassend genoeg bij het nummer past.
Lamb On The Lam (In The City) is dan een kort instrumentaal intermezzo. De gitaarpartij is erg mooi, maar zoals vele intermezzo's is hier eigenlijk weinig over te zeggen.
Islands on the Coast is dan een van de 'hardste' nummers van het album. Het is redelijk snel en catchy. Het is dan ook kortste 'echte' nummer, maar eigenlijk is dat ook wel zo prima. Het duurt nu drie minuten en ik ben bang dat het anders te veel van hetzelfde zou worden.
Marry Song is de tweede ballad van het album en hij doet niet veel onder voor Detlef Schrempf. Om de een of andere reden doet me dit nummer ook altijd denken aan Eskimo van Damien Rice. En ach, zo erg is dat nou ook weer niet. Het nummer zelf is iets rustiger en zoeter dan Detlef Schrempf en is meer een dankbetuiging. Een prachtige weliswaar.
Cigarettes, Wedding Bands gaat dan weer meer terug naar Islands On The Coast, hoewel in eerstgenoemde veel meer variatie zit. Het nummer zit beter in elkaar en is afwisselender. Niet dat Islands On The Coast slecht is, zeker niet. Maar dit is zeker beter. Eerste meende ik altijd dat
While they lied at night, they lied at night, while they lied
While they lied at night, they lied at night, while they lied
gewoon
lalalalalalalalalalalaaaaa
was. Maar nu ik beter luister, heb ik toch liever dat eerste
Window Blues is, zoals de titel al aangeeft, blues-achtig. Dat betekent, mineur, gitaar en een erg mooie tekst. En dat zijn precies de dingen die dit nummer prachtig weet te combineren. Het is een gepast nummer geworden dat niet verdrinkt in zelfmedelijden. Het is gewoon een nummer dat iemand had kunnen schrijven die zijn leven nog eens overdenkt en daarbij de slecht dingen er uit haalt, om daar van te kunnen leren. Spijt is misschien wel het beste woord voor dit nummer, vooral bij een passage als:
The screen door swayin'
Now baby gimme something to live for
I been a fool
I been a fool
Prachtig gewoon.

Band Of Horses heeft een typische sound, die ook al aanwezig was op Everything All The Time, maar die niet gaat vervelen en waarin afwisseling zeker mogelijk is. Die sound weten ze hier perfect toe te passen en te gebruiken. Het resultaat is een prachtig album. Het weet verschillende sferen af te wisselen zonder het geheel te verliezen. Band of Horses een My Morning Jacket kopie? Prima, maar dan is het een typisch geval van de leerling overtreft de meester.

4,5*

Berichten over nieuwe album en een optreden verplaatst naar Band of Horses

dit vind ik nog beter dan het toch al niet misselijke debuut, ik kijk uit naar het nieuwe album

zit er een n ieuw album aan te komen van deze fijne band? Hoera, dit is namelijk folk met een scherp randje. Ik hou dr van. Twee albums smaken naar meer.

Lekkere muziek van een oerdegelijke band. Goed tussendoortje in een tijd waarin het vooral wachten is op interessante releases.

noteer in je agenda : begin mei 2010 komt het nieuwe album uit...

TIJD WAARIN HET VOORAL WACHTEN IS OP INTERESSANTE REASES!!!!
wat is er mis met groepen zoals : The middle east, Marble sounds, Isbells, the bear that wasn't, Local Natives,Shearwater en ik kan nog wel eventjes doorgaan

als je deze niet interessant vindt dan kan je nog lang wachten op goede releases.
trouwens Cease to begin is geen tussendoortje maar een klassieker.

Hoe noem jij dan een plaat die je vijf sterren geeft?

Dit album ken ik al sinds het uit is maar luister de laatste tijd steeds vaker naar en dat komt omdat er in de serie Chuck zo'n 4 a 5 nummers van Band of Horses langs komen.

Als de laatste 5 nummers van dezelfde kwalteit waren als de eerste 5 dan was het 5 sterren waard geweest.

Dat is toevallig, ik kom hier ook via Chuck terecht. Momenteel luister ik het laatste album van Band of Horses regelmatig. Midlake vind ik ook helemaal geweldig, dus dit gaat er goed in.

Alle albums van Band of Horses vind ik van een hoog niveau

Hoewel ik nog steeds enthousiast ben over dit album, is dat ondertussen wel een beetje getemperd. De eerste luisterbeurten van dit korte album, resulteert in de ontdekking van prachtige nummers als de opener, No One’s Gonna Love You en Cigarettes, Wedding Bands. Minder blij wordt ik echter van een aantal rustige nummers. Detief Schrempf, Marry Song en Window Blues pakken mij niet, en vormen een soort niet werkende onderbreking tussen snelle nummers als Islands on the Coast en Cigarettes, Wedding Bands. No One’s Gonna Love You is daarop een uitzondering en bewijst dat Band of Horses ook rustige/gevoelige nummers kan schrijven. Niettemin is dit album voor het grootste deel geslaagd en ik ben benieuwd naar meer werk van deze band.

Sinds Pinkpop ben ik hier enorm fan van. Ben meteen al hun albums gaan luisteren. Deze had ik al eens beluisterd en vond ik meteen al leuk, maar na flink wat herbeluisteringen kom ik tot de conclusie dat dit een ijzersterke plaat is vol met prachtige nummers en geen enkel zwak nummer. Het aantal hoogtepunten beslaat meer dan de helft van de plaat. Dit verdient een 4,5*. Minstens.

Dit is absoluut mijn favoriete BoH plaat, samen met de live opname in de Kulturkirche in Keulen. Heb ze 1 keer live mogen zien waar ze veel van bovenstaande nummers ten gehore brachten, vol overtuiging en passie!
Hoogtepunten zijn voor mij Detlef Schrempf en The General Specific

Geweldige band, met een top album. Waarom hoor je deze muziek nooit op de radio stations?
Waar zitten de muzikale DJ's van tegenwoordig. Album is een aaneenschakeling van hoogte puntjes Met Is there a Ghost als absolute TOP. 4,5* Live een wereldband maar op de plaat zeker zo geweldig.

Band Of Horses. Niet dat ik al een dergelijke ervaring heb gehad, maar voor mij zijn ze als dat meisje waar je meteen verliefd op wordt. En je hebt het echt zitten, de vlinders in de buik bijten zich vast. Tussen de lakens lijkt het ook een mooi vooruitzicht, al houdt ze nog even die boot af. Geen probleem, je voelt je toch al in de hemel als je in haar armen ligt. Maar dat langverhoopte intiem moment wordt telkens weer uitgesteld en blijkt gewoon nooit te komen. Dat heb ik dus met Band Of Horses. De soundscape geeft dat zalige verliefde gevoel en meer heb je aanvankelijk niet nodig. Maar op een bepaald moment verwacht ik toch die melodie die blijft kleven, dat riddeltje, die hook of een tempowisseling die een song beslissen… Dat ene iets dat je nodig hebt om volwaardig fan te worden. En als het nooit komt, blijf je gefrustreerd achter.

Af en toe keer ik nog eens terug naar deze plaat. Zonder rancunes, omdat ik ze graag terug hoor. Maar als ik op het einde van de plaat weer niet bevredigd ben, ga ik toch maar snel weer op een ander. Ik zal je altijd graag zien, BoH, maar je hebt het vast goed met je échte fans.

3,5*

Binnenkort ga ik ze live zien op Best Kept Secret. Een geheim zijn ze natuurlijk al lang niet meer maar ik hoop toch van ganser harte dat ze Detlef spelen. Wat een prachtnummer is en blijft dat!

En ik met je! Kan niet wachten om te horen hoe dit live gaat klinken.

Wat een top plaat is dit toch ook! Vanaf de opener zijn de motieven duidelijk: hier wordt bij vlagen stevig gerockt. De wetenschap van nu leert dat de opvolgende platen wat rustiger zijn, wat deze plaat voorlopig tot mijn favoriet maakt.

4,0*

Leuke analogie, al zou ik m andersom willen insteken: BoH als the girl next door die je al jaren kent en nooit acht op slaat. Maar dan ineens, na een keer goed kijken verandert de zaak en slaat de vonk over. Zonder het gelijk als de liefde van je leven te betitelen overigens. Het is geen plaat die in de toplijsten voorkomt maar toch eentje die niet over het hoofd mag worden gezien.

Ghost in your house is zo'n zelfzame song waar uit blijkt hoe effectief 2 akkoorden en 2 tekstregels soms kunnen zijn. Een geweldige opener.

Dit blijft een geweldige plaat. Alleen al die opener Is there e ghost ………. zo "simpel" maar bloedmooi.
Hier staan alleen maar sterk materiaal op. Voor mij hun beste plaat !

De eerste 5 nummers van dit album zijn top. Dan volgt een zeer uit de toon vallende onderbreking van 50 seconden genaamd Lamb on the Lam (In the City). De positieve draad wordt wel weer opgepakt met Islands on the Coast, maar helaas valt Marry Song dan weer tegen. Een nummer dat maar niet spannend wil worden.
Cigarettes, Wedding Bands is weer zo'n echt fraai BoH nummer, maar aAfsluiter Window Blues klinkt mij te veel Country.
7 vette nummers en 3 tegenvallers. Die 7 nummers zijn dermate fijn dat ik mijn 4* laat staan.

Een redelijk doenbaar album dat soms vergaat in de clichematige melodieën en zang die soms wat pretentieloos aanvoelen.
De beste nummers zitten aan het begin en later zwakt het wat af.
Ik snap wel wat anderen hier goed aan vinden. Apart dat de radio dit nooit heeft weten op te pikken, het klinkt imo wel als een radiovriendelijk geluid en nummers die je echt op de radio zult horen.
Tussen 3* en 3,5*

Was alleen bekend met de naam van de band.
Eerste luisterbeurt achter de rug.
( nog) niet alles beklijft maar opener, Marry Song en de afsluiter Window Blues vallen direct in positieve zin op.