Subsignal - A Poetry of Rain (2023)

En daar is hij dan: de lang verwachte opvolger van La Muerta. Uit 2018. De heren uit Duitsland en Nederland hebben er de tijd voor genomen. Inmiddels is de Nederlandse inbreng uitgebreid met Martijn Horsten, een Nederlandse bassist die Ralf Schwager vervangt in de band. Het doet niets af aan de kwaliteit, muzikaliteit en sound: vanaf het begin hoor je: Dit is Subsignal!
A Poetry of Rain kent een sfeer van een late herfstdag, regen, melancholie. Markus Steffen, gitarist, geeft aan dat ook hier duidelijk de Coronapandemie van invloed is op de stemming bij het creëren van dit album. Het cultiveren van droefheid, nostalgie zoals de gedichten uit de Renaissance zonder te vervallen in een bodemloze somberheid. Dit hebben de muzikanten getracht te vertalen naar het heden.
Na het intro start The Art of Giving In. Een stevige song, uptempo en een prachtige gitaar! De “Icarus mythe” komt voorbij als voorbeeld van menselijke overschatting van zichzelf, arrogantie, verlies en afscheid.
In Marigold, Impasse en A Room for the Edge of Forever horen we meer het melancholische geluid. De laatste als akoestische track en de andere als de wat meer rustigere gevoeligere songs. Mooie akkoordenwisselingen.
De “single” (reeds te beluisteren) Sliver, heeft alles in zich. Prachtige melodie, spanning, en diversiteit.
The song: The Last of its Kind wil ik hier nog even belichten. Geniale song! Er staat niet vermeld wie de prachtige Saxofoonsolo speelt, maar het klinkt geweldig.
Uiteraard valt ook op dit album op hoe muzikaal de heren zijn. Geweldige drumpartijen, baswerk en gitaarloopjes, ondersteunt door bevlogen toetsenwerk. De zang van Arno Menses gaat nooit vervelen en past perfect bij de composities. Geen muziek wat je zo maar even opzet, dit moet je luisteren, ondergaan.
A Poetry Of Rain zal de luisteraar die bekend is met het werk van Subsignal niet teleurstellen. Het album lijkt een logisch vervolg op La Muerta, dat ook zeer songgericht is. Dat is met dit album niet anders, maar ik hoor toch op deze nieuwe plaat ook wat meer “oude invloeden”. Alles in een zeer dynamische mix en geproduceerd door heren van Gentle Art Of Music, Yogi Lang en Kalle Wallner.