Aesop Rock - Integrated Tech Solutions (2023)

Zo. Veel. Zin. In.

Gelijk.Al.Weer.Zo.Veel.Moeilijke.Woorden.In.De.Titels.

Uiteraard. Aes heeft een groter vocabulaire dan Mjuman en ik bij elkaar.

Deze man is echt volledig doorgebroken bij mij tijdens de quarantaineperiode in het klotejaar 2020.
Ik kende de naam al door samenwerkingen met Prefuse 73, Atmosphere, Felt en een YouTube rip van The Orphanage maar had me nog niet echt verdiept in zijn soloplaten

None Shall Pas,Labor Days, The Impossible Kid en Spirit World Field Guide zijn fantastische platen waar ik nog lang niet mee gedaan heb.
Spirit World Field Guide heeft ie grotendeels in Thailand geschreven en toevallig ging ik in zomer 2022 ook naar daar. Constant gedraaid daar.
Laatste worp Garbology staat al heel lang op repeat.

Kijk enorm uit naar deze.

Alle woorden van Mju + 3.

Infinity Fill Goose Down, dat is me toch een potje vuur he goeie genade.

Meneer had volgens mij niet altijd evenveel zin.

Track 2 old man yells at cloud

Wauw!!! Altijd al wel goed gevonden maar een album beklijft tot nog toe niet echt. Deze is na 1 luister beurt raak.

Goede liedjes, goed geluid (hoor veel gelijkenis met El-p).

Hm, blijkbaar werkt dat studeren dan toch

Minste Aes sinds 2003, wat mij betreft (tel die toch wat mindere Hail Mary Mallon- en The Uncluded-albums niet mee, maar Malibu Ken en Garbology wel. Die waren allebei supervet). De eerste helft is scherp, maar met wat minder sprankel en ambitie dan zijn laatste reguliere studio-albums. 'Kyanite Toothpick', 'Salt and Pepper Squid', '100 Feet Tall', stuk voor stuk heerlijk. De tweede helft is me iets te rommelig. Die Björk-van-de-Aldi, de wat flauwe jazzbeat van 'By the River', het onnodige stukje spoken word, 'Black Snow' dat nooit echt wil gaan leven; jammer. 'All City Nerve Map' daarentengen is natuurlijk wel moddervet.

Mijn eerste indruk is juist dat meneer lekker fris en vol energie is. Ook iets meer to-the-point dan zijn recentere werk.

Alleen Bermuda is wel ok, de rest vind ik weinig aan. Wellicht moet het groeien, stem na meer luisterbeurten.

Sterker nog...

Aesop Rock maakt precies de juiste hiphop. Heerlijke delivery, verslavende refreinen/beats, goede thematiek, soms een scheutje rock. Eens met Slowgaze over By the River. Vreemd dat dit nummer als single is uitgebracht, aangezien er veel andere sterke nummers opstaan. Buiten By The River vind ik On Failure wat minder, maar de rest is 5 sterren. Nummers als Mindful Solutionism, Salt and Pepper Squid, Agressive Steven en Forward Compatiblity Engine zijn vanaf de eerste luisterbeurt mee te zingen, waarna bij meerdere luisterbeurten ook de andere nummers steeds meer landen. Meesterlijk album!

Vraagje aan de kenners: zijn er album van Billy Woods met vergelijkbare producties als op Living Curfew? Op iets meer kleurrijke beats vind ik hem echt geweldig!

Hard.

Hele albums misschien niet omdat ze overal niet bepaald conventioneel zijn, maar qua tracks zou je The Gods Must Be Crazy (El-P beat), Human Resources, The Man Who Would be King en The End (L’Orange beat) kunnen proberen.

Thanks! Die El-P beat stak er direct bovenuit op het album inderdaad. De rest ga ik ook checken.

New Museum misschien?

Heb je zijn werk met Kenny Segal gecheckt? Die beats vind ik persoonlijk erg kleurrijk.

Jazeker, maar dat werk ligt mij niet echt, juist vanwege de beats. Ik zie dat iedereen ook wegloopt met Ajai, terwijl ik daar ook weinig mee kan. Ik vind Billy Woods een extreem goede rapper met de juiste beats. Dit heb ik ook met bijv. Boldy James (Fair Exchange) en Ka (Orpehus). Maar goed, ik ga Hiding Places en Maps nog eens checken...

Wat zijn de producties van een ongekend hoog niveau, zelfs een aantal herkenbare samples. Lijkt wel of Aesop hier wel echt even de moeite voor genomen heeft. Zijn stem is een acquired taste, maar als die je ligt is dit wel echt een goudmijn.