Waar ik altijd twijfelde of ik 'Lifted Or the Story Is in the Soil, Keep Your Ear to the Ground' of 'I'm Wide Awake, It's Morning' nou het beste vond, kruipt dit album er ineens geniepig bij. Langzaam onthult ook dít album zich aan me, 'n gek talent blijft 't, van Conor, beetje bij beetje overtuigen, om vervolgens keihard in te knallen.
Heerlijke nummers, stuk voor stuk, óók An Attempt To Tip The Scales (óók? juist!), met dat briljante interview. Blijkt hem overigens niet te zijn, maar 'n vriend van 'm, die 'm nadoet. Best bizar gelijkend, dat wel. Maar, tof stuk is dat.
De beste v/d plaat zijn 'The Calendar Hung Itself' en 'Haligh, Haligh, a Lie, Haligh', en eigenlijk ook 'An Attempt To Tip The Scales hoort bij mijn favorieten. Maar verder valt er op dit album weinig slechts te ontdekken. Ofwel, positief geformuleerd; bijna alles is goed. Erg goed.