Geen slechte nummers, maar ik mis toch een beetje het frivole en het zelfs puberale van de eerste twee platen. Het is me allemaal toch iets te serieus.
Idles is wel een band die blijft ontwikkelen en dat waardeer ik wel. Soms pakt het in het geëxperimenteer dan ook weer wel goed uit. Idea 01, Gratitude en Monolith komen bijvoorbeeld met hun nieuwe sound goed uit de verf.
Deze plaat wordt mijns inziens ondergewaardeerd. Het is een enorme groeiplaat die alleen maar beter is geworden. Heb inmiddels ook naar de andere Idles platen geluisterd en als je ze op een rijtje zet is deze plaat een gewaagde stap die erg goed uitpakt en waardering verdient. Snap best dat het voor liefhebbers van het eerste uur wat te afwijkend kan zijn, maar deze gaat in m’n top 10 eindigen.
Top plaat, top band!
Ik luister veel, bijna alle albums uit de rotatielijst, voordat ik weer die van IDLES ging luisteren, was die van Adrianne Lenker aan de beurt.
Dan ben je gauw geneigd om die van IDLES 10 sterren te geven.
Man wat een gezeur was dat...
IDLES een verademing in het drama van wat nog meer in de lijst staat.
Mijn eerste kennismaking met IDLES, maar meteen een hele fijne. Lekkere postpunk vibe met stuwende nummers waar toch dat bezwerende/dansbare af en toe de kop op steekt. Hier ga ik zeker meer van beluisteren, maar voorlopig mag dit TANGK nog even een paar rondjes draaien.
Een jaar later zo een beetje.. blijft zo ongelooflijk goed van begin tot eind. Goede beats uit een drumstel, goede dissonanten vanuit twee hoeken, een constante bass én een fonetische waterval aan tekst die pakkend is.
Vreemd album. Speelt zich (heel erg veel meer) onderhuids af dan de eerste albums en is eigenlijk een helemaal nieuwe stijl muziek geworden. Zit hier en daar zelfs wat Mississippi - gospel in (?) Ben er niet meteen helemaal uit en moet het vaker horen allemaal. Krijgt wel alvast een 3,5 voor de genomen creatieve moeite.