Mijn review op Zware Metalen:
Het was begin jaren negentig. De muzikale duizendpoot Arjen Lucassen was begonnen aan verschillende projecten: een soloalbum, een progressieve rockopera en een rockalbum. Rond die tijd zag hij zanger Robert Soeterboek live optreden met Bodine, zijn voormalige band uit de vroege jaren tachtig. Zijn zang maakte echt indruk op Arjen en persoonlijk bleken de heren een goede klik te hebben. Ze besloten samen nummers te schrijven, wat leidde tot een stortvloed aan ideeën die werden opgenomen in de ‘studio’ van Lucassen, een slaapkamer met een matras en een oude 8-track tape recorder.
Ze haalden Peter Vink op bas, Cleem Determeijer op Hammond en Rob van der List op drums, die inmiddels is overleden, en stapten met hun demo’s naar producers en platenmaatschappijen. In een tijdperk gedomineerd door bands als Nirvana en Pearl Jam was de muziek van Plan Nine echter niet waar men naar op zoek was. Uiteindelijk besloot Arjen door te gaan met wat het eerste Ayreon-album werd en Robert sloot zich aan bij de Duitse band Wicked Sensation. In de jaren die volgden bleef het contact en zong Robert op diverse releases van Arjens projecten.
Roberts plannen om een nieuw album op te nemen vormen in 2022 de katalysator om de demo’s van Plan Nine weer af te stoffen. Aanvankelijk vroeg Robert aan Arjen om samen het nummer Annie Moore opnemen voor zijn soloalbum. Het terugluisteren van de demo’s bleek echter zó inspirerend dat die lang verloren ideeën die daar op te horen waren binnen de kortste keren waren uitgewerkt tot een volwaardig album.
Ondanks dat het bronmateriaal dertig jaar oud is, klinkt The Long Lost Songs verre van gedateerd. Je kunt duidelijk horen dat Arjen Lucassen zijn ontwikkeling als songwriter heeft laten doorwerken in de herschreven nummers en het album heeft een hedendaagse productie meegekregen. Ook grijpt hij zo nu en dan naar de 7-snarige gitaar om de nummers een wat zwaarder karakter te geven.
Een treffend voorbeeld hiervan is opener Doctor Robert’s Medicine Show, dat begint als een midtempo bluesy rock ’n’ roll-nummer, maar bij de brug nemen de zware gitaren het nummer over en komen de Ayreon vibes duidelijk door.
Wat ook duidelijk doorkomt op de openingstrack is dat de stem van Robert Soeterboek nog niet aan kracht heeft ingeboet. Zijn rauwe en bluesy stemgeluid tilt het nummer absoluut naar een hoger niveau. Op achtergrondzang wordt hij ondersteund door Irene Jansen, die met haar heldere stem een mooi contrast vormt met zijn donkere leadzang.
Zoals het openingsnummer al boordevol afwisseling is, is het hele album een potpourri van stijlen. Zo is Annie Moore een bluesy rocker, klinkt de glamrock door op het heerlijke High Speed Chase en het pompeuze Ice On Fire en is de eerste single Before The Morning Comes een heerlijke bluesballade. Ondanks deze mix van stijlen klinkt het album wel als een coherent geheel.
Vocaal zit het wel snor op dit album, maar ook instrumentaal wordt flink uitgepakt. Koen Herfst (Vandenberg, Dew-Scented, Supersonic Revolution en vele meer) en Rob van der Loo (Epica, Sun Caged) vormen de ritmesectie die dit album van een vette groove voorziet. Arjen Lucassen heeft zelf de slaggitaren en keyboardpartijen ingespeeld en voor de Hammond- en gitaarsolo’s strikte hij respectievelijk Joost van den Broek (Ayreon, Star One, After Forever, Supersonic Revolution, Sun Caged) en Marcel Singor (Kayak, Ayreon). Met name het spel van Marcel Singor heeft een meerwaarde op dit album, zonder de andere muzikanten tekort te doen. Hij combineert technisch begaafd spel met bluesy elementen en een uit duizenden herkenbare stijl. Zijn smaakvolle solo’s op dit album zijn een lust voor het oor.
De albumtitel The Long Lost Songs gaat niet op voor alle nummers van dit album. Wie het debuut van Wicked Sensation uit 2001 heeft gehoord, herkent wellicht wat songtitels. Een aantal songteksten van dit album heeft zijn weg gevonden naar dat album en nummers als High Speed Chase en Get Down to Bizniz (Get Down The Business) zijn daar in een zwaardere versie terug te vinden. De versies op het nieuwe album klinken meer zoals de versies van de originele demo’s, die ook op de CD-versie van dit album als bonus zijn toegevoegd. Leuk voor wie wil horen hoe de nummers zich hebben ontwikkeld.
The Long Lost Songs is een mooie toevoeging aan de immer uitdijende discografie van Arjen Lucassen en een prachtige showcase voor het vocale talent van Robert Soeterboek. Laatstgenoemde heeft voor Plan Nine ook een liveband om zich heen verzameld om The Long Lost Songs live ten gehore te laten in de komende maanden. Gaat dat horen!