Pet Shop Boys - Nonetheless (2024)

Altijd fijn en welkom zo'n spiksplinternieuw PSB album. De heren zijn al m'n hele leven aanwezig, en blijven verfrissend en toch ook weer vertrouwd.

De bonustracks (gouwe ouwe in nieuw PSB jasje) maken mij schieuwnierig

Heerlijke single..
Als je dit nog kan na bijna 4 decennia, behoor je tot het selecte rijtje groten.

Dancing Star
Op Spotify zijn twee bonusnummers te beluisteren: Sense of time & If Jesus had a sister.

Dancing Star is alvast een hele fijne muzikale gang terug in de tijd naar hun 1986-1988 periode. En dat na zo'n kleine 40 jaar.

Heb net voor het eerst de eerste twee singles zitten luisteren en dat viel alles behalve tegen. Het klinkt eigenlijk heel vertrouwd. Ben benieuwd naar de rest van het album.

Dat was een hele mooie PSB tijd!

Ik hoor 't alleen niet in Dancing Star terug, als ik eerlijk ben vind ik het maar een matige single. Misschien valt t kwartje nog

Pet Shop Boys volg ik al vanaf het begin. Ik heb aardig wat in de kast staan en toch zal ik ze nooit noemen als onderdeel van mijn meest favoriete artiesten.

Daar is geen reden voor. Dat is om onverklaarbare reden gewoon zo. Een soort blinde vlek. Of een onverklaarbare afstand. En toch stellen ze me nooit teleur en vind ik ze gewoon goed.

En dat gaat zeker ook voor Nonetheless op. Lekker degelijk en van tijd tot tijd opzwepend zoals ik het duo toch het liefst hoor (maar sfeervolle tracks als A New Bohemia zijn ook fraai: het is een beetje 50-50 tussen kalm en swingend op dit album).

Gewoon een fijn album en zeker een van hun sterkere van de laatste jaren denk ik (op dit moment).

Potver, Neil is gewoon weer eens aan t rappen in New London Boy (over typisch PSB songtitels gesproken)!

Follow the style
Plastic and showy
Everyone's dancing
To Roxy and Bowie

Lekker (nieuw) album om koningsdag mee te starten, mijn enige kritiek is dat de pet shop boys wat gedateerd klinken en het licht als een automatische piloot voelt.
Desondanks catchy en zeer welkome nummers dus een 3,5 zit er zeker in!

Laten we het eens over de bonus EP hebben die bij de ltd uitgave zit:

Op deze bonusschijf staan vier oude nummers verpakt in een nieuw jasje. Niet zoals eerder bij bv OMD door erkende mensen als Sash! en Moby maar door Peter Gleadall en gewoon hun zelf. Drie van de vier tracks behoren tot hun grootste hits ooit en de vierde (Being Boring) was destijds een voor hun zelf tegenvallend chartsucces maar tegenwoordig een groot publieksfavoriet. Het eerste wat opvalt is dat het geen lange versies zijn maar qua speelduur allemaal versies die zo op de radio kunnen.

Heart:
Heart is aardig aangepast. Een beetje een strandclub vibe met wat vettere beat. De zeg maar vioolpartijen zijn verdwenen. De ahah sample is goed gedaan en deze zou zo op single uitgebracht kunnen worden wat mij betreft. Minder catchy als de (single)versie maar het klinkt fijn allemaal.

Being Boring:
Het origineel is wat moody en linkt naar de indie sound van destijds. De 2024 versie is wat opgepompt qua beats maar heeft nog steeds wel die onderliggende sfeer. In de song zit een stukje pratend uitleg van Neil waar hij vandaan komt (Newcastle) en waar het liedje over gaat. Dat is wel mooi gedaan, sowieso een prima versie.

Always On My Mind:
Always On my Mind is al regelmatig door de mixmolen gehaald en meestal wordt meestal dan nog iets uitbundiger dan deze al was. Deze 2024 versie is juist wat gedownscaled. Niet qua tempo maar bv qua synthriff. Deze is veranderd in een soort speelgoedkeyboardsound (mooi woord!) en de sound van de stem van Neil zit ook wat meer richting demo. Iets verder naar achter, wat minder aanwezig. Het liedje kan dar wel hebben want dat blijft ijzersterk. Het is een iets andere benadering en het is even wennen maar na een keer of drie a vier wordt het steeds beter.

It's a Sin:
Deze vernieuwde versie heeft als basis eerder de destijds al uitgebrachte Disco Mix aangevuld met wat cheesy synthriedels en Giorgio Moroder sequencers dan de oorspronkelijke hit versie. Qua sound is dit het nummer wat het meeste het verleden in duikt enkel de koebel ontbreekt nog. De stem van Neil heeft een laagje autotune meegekregen wat dan weer meer van deze tijd is. Het einde is erg abrupt en wat mij betreft niet helemaal geslaagd.

Al met al een zeer leuke EP met versies die voldoende bieden voor deze release en voldoende draaibeurten.

Op het reguliere album kom ik nog wel eens terug.

Welke eerdere albums zouden ze zelf als basis beschouwen voor dit geslaagde album.
Mij lijkt het een combi van Behaviour (inventieve songwriting) en Nightlife (orchestratie).
Hoewel ik wat twijfel proef bij de electronic orchestra toevoegingen in elke track, want die klinken wat suffig

Het over-de-top nr. The Schlager Hit Parade is fout en grappig tegelijk. Maar voor een consistent album had
het beter vervangen kunnen worden door If Jesus Had a Sister dat nu slechts op de Dancing Star EP staat.

Daar tegenover staan de album winnaars : Why Am I Dancing? & The Secret of Happiness die samen met Loneliness het best PSB anno 2024 vertegenwoordigen.

Exact mijn gedachte toen ik het album gisteren voor het eerst heb beluisterd. Vind The Schlager Hit Parade zelfs een mispeer op dit album. Afschuwelijke titel, ook. Bullet for Narcissus en Feel zijn de andere tracks die ik net even minder vind.

Maar verder toch wel een prima album van de boys. Vooral de rustigere tracks New London Boy en A New Bohemia bevielen me goed. Wat meer in de sfeer van een King's Cross. Ze hebben echt prachtige ballads afgeleverd. De vlottere, korte nummers Why Am I Dancing? en Dancing Star zijn ook goed evenals Loneliness.

Klinkt stiekem toch wel erg goed. Goed gezongen, meestal gaan zangers er na veel jaren er qua stem op achteruit, maar daar merk ik niks van. Sterke melodieuze liedjes.
Kortom, prima album!

Vanavond de cd-verpakking eindelijk geopend en heb de cd "Furthermore" maar in de speler gestopt. Vernieuwde versies van 4 klassieke oudjes, waar 3 van de 4 een geslaagde nieuwe versie is, maar alleen It's A Sin door de mand valt. Te snel en klinkt als een standaard jaren 90 remix. Ze hadden hier denkt ik óf een langzame, door strijkers gedragen versie van mogen maken óf een ander nummer moeten kiezen. Maar dat is mijn mening.

Volgende ronde: Nonetheless

Nonetheless is anno 2024 een heel degelijke PSB-plaat die vooral klinkt als... Pet Shop Boys. Oud en vertrouwd. Nogsteeds erg aanstekelijke liedjes, maar misschien ook net iets teveel ballads. Geen techno- of house-knallers, maar ook geen blasé tracks, al zouden de nodige gebruikers The Schlager Hit Parade wel als zodoende aan kunnen duiden.

De waardering in sterren is de afgelopen dagen gestaag aan het dalen, en dat snap ik ook wel. Misschien is dit album muzikaal nog het beste te vergelijken met Release.

Dit Nonetheless is weer fijn zeg! Beste PSB album sinds Yes en Electric.

Mooie review van dit nieuwe album.

Ik vind dit nog geen PSB hoogvlieger maar misschien moet ik het album nog wat vaker beluisteren. De nummers zijn degelijk maar pakken me nog niet erg. Na Electric is het wat minder geworden qua creativiteit van de PSB.
Beste nummers: Love Is the Law en Loneliness.

Een paar luisterbeurten verder begint het album zich verder te ontplooien en is het echt een heerlijk warm PSB album geworden. Een gevoel van nostalgie en van thuiskomen, mijmeren en zwijmelen over vroeger toen we jong waren. Alles aangekleed in een lekker muzikaal sausje die de meeste mensen lekker vinden, zonder dat het weer voor de grote massa is.

Perfect getimede release ook zo midden in de lente. En met Loneliness hebben ze weer een ouderwetse klassieker in handen. Als sluit ik niet uit dat er gaandeweg nog meer klassiekers op dit album zullen staan. Chapeau.

Ook ik word na een paar luisterbeurten alleen maar positiever over dit Nonetheless. Een album vol met mooie, warme, fijne, lekkere en melancholische muziek. Alleen The Schlager Hit Parade is een buitenbeentje, maar inmiddels te verdragen. Verder heel veel mooie liedjes als het prachtige Feel, New London Boy (met heerlijke 'West End' retro rap), A New Bohemia & The Secret of Happiness. Maar daarnaast natuurlijk ook fijne lekkere dansbare songs als de sterke opener Loneliness & het geweldige Dancing Star, waarbij je je af kan vragen: Why Am I Dancing? Dit Nonetheless is een afwisselend mooie en vlotte plaat van The Pet Shop Boys. Eén van hun betere albums en dat wil toch wat zeggen na zo'n lange mooie carriere.

Ik las ergens een recensie van deze plaat met als titel "Pet Shop Boys legt de lat hoog zonder echte hoogtepunten" met daarbij 4 sterren. Eind vorige week kreeg ik de nieuwe Lust for Life en die werd er niet erg warm van met een naar beneden afgerond cijfer van 2* (met als toevoeging dat een 2,5* beter op zijn plaats was maar ze geven nu eenmaal geen halve sterren). Over het algemeen zijn de recensies redelijk positief en wist het album op twee binnen te komen in thuisland Engeland.

wie heeft er dan gelijk? Ik uiteraard!

Loneliness:
De eerste single van het album. De eerste single als albumopener, dat doen ze lang niet altijd maar het is vaker voorgekomen. Een nummer wat me meteen aansprak en na inmiddels heel wat draaibeurten van zowel het album als de cd-single verder doet dat het nog steeds. Het uptempo nummer heeft een fijne vibe en het is een mooie start van het album. Gaan we na dit redelijk uptempo nummer verder het tempo opvoeren of niet?

Feel:
Bij het 2de nummer Feel gaan we in ieder geval een klein stukje terug. Feel is een mooi warm nummer met fijne (onderliggende) beats en muzikaal behoorlijk gelaagd. Een fraai nummer waarin Neil vooral zijn kopstem inzet met een meer dan uitstekende productie en zo trapt het album dus erg goed af!

Why Am I Dancing?:
I may as well be naked
For I've nothing to hide
Nou Neil, als ik mag kiezen...
Het intro belooft dat dit nummer weer eens een banger van formaat gaat worden. Een knaller in de stijl van Pandemonium of Love Is a Bourgeois Construct. Dit komt er helaas niet helemaal uit, na het intro bij de zang gaat het ipv uplifting een paar stapjes naar beneden richting rustiger. Ook het knallende intro vraagt er om om nog een paar keer moddervet terug te komen maar dat gebeurd helaas niet. Is het een slecht nummer? Nee, zeker niet maar het had wat mij betreft iets anders dan wel beter kunnen zijn.

New London Boy:
Een nummer welke ik erg vind lijken op een ander nummer van the Boys van rond 2000 maar ik kom er even niet op. Dan doel ik vooral op het intro en de 1ste coupletten. Op het moment dat Tennant gaat rappen gaat het een geheel eigen leven leiden. Dat dit wil zeggen dat het een uptempo nummer is dat klopt niet. Het blijft een relatief rustig nummer zonder dat het een ballad is. Muzikaal best rijk, er komt zelfs het nodige blaaswerk voorbij. Een aardig nummer maar ook weer niet veel meer dan dat.

Dancing Star:
De 2de single werd Dancing Star. Een nummer waar zeker op gedanst kan worden en ook vraagt om een remix en deze ook kreeg op de EP. Het nummer deed me niet direct sidderen van genot maar inmiddels kan ik het goed hebben al zijn de remixes stiekem toch wel wat beter.

A New Bohemia:
I'm always in love, I'm easily led
My life is a mess, like an unmade bed
Naar verluid is dit de 3de single van het album, er is in ieder geval een videoclip van geschoten. Het is een zwaar aangezette ballad zoals PSB er op elk album wel eentje (of meer) heeft staan. Ik ben altijd wel een sucker voor dit soort nummers. Een strijkkwartetje er bij en genieten maar. Een erg mooi nummer!

The Schlager Hit Parade:
"Gesundheit to Europa!", Joost Klein eat your heart out
Dit nummer met opvallende titel zorgt online bij de fans en in de recensies voor de meeste discussies. De haters zijn op dit moment volgens mij wel in de meerderheid. Ik snap het ook wel, dit is voor mij echt zo'n typische B-kant (net of PSB een typische B-kant heeft, het kan altijd alle kanten op maar dit slechts terzijde). Het is anders, apart zo je wilt. Teksten over kerst met een belletje hier en daar en tekstueel een satirische kijk op het hele brexit verhaal en de rol van Europa daar in. Muzikaal pakken de mannen wederom niet helemaal door en daardoor blijft het nummer een beetje onaf hangen voor mijn gevoel.

The Secret of Happiness:
Ooit was Hapiness een option maar inmiddels is het een geheim geworden. Dit is een redelijk anoniem nummer, niet echt goed maar ook niet echt slecht. Het intensieve gebruik van het orkest is best mooi, ik zou hiervan wel eens een instrumentale versie willen horen. Ik gok zo maar dat dit een betere versie zal opleveren dan deze albumversie.

Bullet for Narcissus:
In dit nummer is het veelvoudig gebruik van de electrische gitaar opvallend te noemen. Normaal is het de laatste tig jaar redelijk gebruikelijk om Johnny Marr hier voor te vragen maar is nu niet gebeurd. Het is niet helemaal duidelijk of Neil dit zelf speelt of dat het door producer James Ford is gedaan. Tennant speelt met enige regelmaat de akoestische variant dus dat zou nieuws betekenen. Ook hier heb ik wel het idee dat er net iets meer uitgehaald kan worden al kan ik niet direct de vinger leggen waar dat had moeten gebeuren.

Love Is the Law:
Hier is de 2de echte (zwaar aangezette) ballad al is door het gebruik van beats het wel luchtiger dan A New Bohemia. Het is een fijne track en een mooie albumafsluiter. Tennant zingt mooi en soms met een wat Amerikaanse snit (That one's a gambler, This one's a thief!). Het outro is erg mooi en laat het orkest nog een beetje extra shinen.

Al met al is het een fijn album maar wel eentje zonder echte banger en dat is wel jammer. Een album met tien liedjes van een niveau wat je van ze kan verwachten. Een prachtige productie en het orkest heeft zeker meerwaarde. Eigenlijk leggen ze de lat hoog zonder echte hoogtepunten met daarbij 4 sterren, oh wacht...

De derde single A New Bohemia verschijnt deze week digitaal en zal 5 juli fysiek verschijnen:

A new bohemia (radio edit)
It’s not a crime
I’ve got plans (involving you)
A new bohemia (Alex Metric remix)
A new bohemia (demo version)

Het 2de en 3de nummer zijn zeer oude nummers (zo rond 1982 geschreven) die nu pas afgemaakt en opgenomen zijn.

Bij It's Not A Crime... denk ik gelijk er achteraan:
...when you look the way you do
The way I like to picture you
When I get home, it's late at night
I pour a drink and watch the fight

Nieuw liedje, statig liedje & aparte combi

Zero Hour
Zero Hour - Michael Berkeley & Neil Tennant ft. David Gilmour