Eminem - The Death of Slim Shady (Coup de Grâce) (2024)

Blijf het proberen, maar nee, Eminem doet me niks meer. De magie die ik nog steeds hoor bij het opzetten van SSLP of MMLP, hoor ik al jaren niet meer. Dit album gaat ook weer snel vergeten worden.

Ik had gewild dat ik dit niveau had bereikt, back in the day.

Als je tips nodig hebt om je reviews (die vaak wat aan de lange kant zijn) wat vlotter te doen laten ogen dan ben ik altijd via PM bereikbaar.

Toch een mooie credit voor Hans van Hemert die het door hem geschreven "Land Of Milk And Honey" (Mouth & McNeal) verhaspeld zag worden tot "Lucifer".

Het album raakt waarschijnlijk binnenkort in de vergetelheid, ook bij mij, maar ik vind het wel z'n beste sinds Encore. Staat nog steeds veel zooi op, helaas.

We zouden onze reviews ook d.m.v. AI kunnen combineren tot één recensie. Kwaliteit gegarandeerd.

Mini-Dre die een single van Mouth & MacNeal krijgt, ik zie het niet echt voor me tho.

Sinds ik het album andersom luister begint het wel op mij te groeien. Nu nog even wachten op de bonus tracks.

Houdini is nu ergens op de radio.

Deze is gemaakt volgens het fantasieloze eind jaren 90-concept 'neem een jaren 70/80-sample en rap er wat overheen, zonder veel toe te voegen'.

Met een zelfplagiaat-intro erbij, en het lollige toontje van een paar van z'n vroege hits; lekker herkenbaar en zo.

Die hoeven ze wmb niet meer te draaien.

Ik heb even ter vergelijking zijn vorige album Music to Be Murdered By opgezet. Dan is dit album toch wel stukken beter. Dit album is natuurlijk niet echt te vergelijken met wat hij meer dan 20 jaar geleden deed, toen hij in zijn "prime" was, al probeert hij wel soms die vibe terug te vinden wanneer hij als Shady rapt. Toch zet ik The Death of Slim Shady regelmatig op en sla ik niet veel nummers over. Eigenlijk zijn er maar 3 nummers die ik vrijwel altijd oversla: Road Rage, Head Honcho & Tobey. Wanneer ik een album van Eminem luister wil ik niet eerst langs 1 of 2 verses van mindere rappers, geef mij maar gewoon een heel nummer met het gespit van Eminem met afentoe een gastrefreintje en afentoe een refreintje van Shady.

Favoriet voor mij is Guilty Conscience; heerlijke beat, tof concept dat Shady tegen Eminem/Marshall rapt en de flow is ook nog eens lekker.

Brand New Dance, Antichrist en Evil klinken redelijk als de old school Eminem, waardoor ik deze ook erg kan waarderen.

En dat voor een legendarische rapper die al minstens 10 jaar geleden had kunnen nokken en lekker van z'n centjes had kunnen genieten. Tof dat hij door blijft gaan en nog steeds kwaliteit uitbrengt. Er zijn weinig rappers die dit kunnen evenaren op hun 50ste.

Solide maar verder weinig bijzonder album, dat niet echt iets toevoegt aan het reeds bestaande oeuvre van de rapper. Eminem is in goede vorm maar vrij mellow, met weinig verheffing van de stem en al helemaal geen woede-aanvallen. Het kabbelt allemaal aangenaam maar vrij risicoloos door, met hier en daar een dieptepunt (zoals het nogal misplaatste Temporary) maar gelukkig ook wel wat hoogtepunten (Antichrist en het hilarische Guilty Conscience 2). Naar het einde toe is de rek er overigens wel flink uit.

Hoewel de man absoluut erg goede skills heeft ben ik toch absoluut geen Eminem fan, mede door zijn stemgeluid en vaak wat vervelende producties.
Die producties vind ik hier dan wel weer ouderwets ok eigenlijk. Best fijn album.

Houdini vind ik dan wel weer met afstand het allerkutste nummer en dat is dan gek genoeg weer de megahit..

Ik vind dit het beste album sinds zijn hiatus. Beter dan Recovery, beter dan Relapse, beter dan Music to be Murdered By, beter dan fucking Kamikaze. Maar ook beter dan MMLP2, terwijl ik dat echt een tof album vond.

Eminem is er nog steeds.

Marshall Mathers en Slim Shady in gesprek: klik.

Dit is wel echt geniaal.

Goed geschreven. Jammer dat de AI zo slecht is.

Hij doet het gewoon hoor.

Verwachten we van een 51-jarige Eminem nog het niveau van The Marshall Mathers LP en The Eminem Show? Na projecten als The Marshall Mathers LP 2, Shady XV, de soundtrack van Southpaw én vooral Revival ben ik persoonlijk al blij dat we een gewoon solide project krijgen. Houdini heb ik al tot in de treure gehoord aangezien mijn 4-jarig zoontje hier helemaal zot van is, het is geen heel goed nummer maar zit wel vervuld van heel wat nostalgie. Prima, niet meer dan dat. Toch bleef ik, door projecten in het verleden, mijn hart vasthouden voor zijn twaalfde album: The Death of Slim Shady (Coup de Grâce). Volgens Em zelf is het een conceptalbum en moet je het echt op volgorde (dus niet op shuffle) beluisteren.

De intro Renaissance is weer ontzettend sterk, Music to Be Murdered By begon nog niet iets sterker met het fenomenale Premonition maar dit is ook zeker niet verkeerd. Habits met White Gold is ook een goed nummer waar Eminem laat horen nog steeds aan de top te staan van Hip Hop als het over skills gaat. De kwalitatieve lijn zakt niet met Trouble al is het wel ontzettend jammer dat het maar 40 seconden duurt.

Brand New Dance schijnt dus een left-over te zijn van Encore, vandaar de heel vele Christopher Reeve referenties. Hier op het forum is dit zo te zien één van de grote favorieten, ik vind het daarentegen het zwakste nummer op deze LP. Akkoord dat Eminem heel goed rapt, dit doet hij meestal wel, maar de beat is wel echt ondermaats. Het is een glimps van de oude Eminem... maar laten we onszelf nu niet voor de gek houden hé: Encore behoort zeker niet tot zijn beste projecten.

De kwaliteit gaat wederom omhoog met het nummer Evil, hierna krijgen we een skit en die wordt gevolgd door de eerste Dr. Dre-beat van deze plaat. Lucifer is wat mij betreft één van de duidelijke uitschieters van The Death of Slim Shady. Dr. Dre laat horen nog steeds dé grootmeester te zijn, al haalt deze prachtige productie niet het niveau van zijn werk op CASABLANCO (van Marsha Ambrosius) wat maar een 3-tal weken voor dit album het daglicht zag (ook op Aftermath/Interscope). Zo'n beat in combinatie met de manier waarop Eminem hier rapt maakt de oude Eminem-fan in mij wel heel gelukkig.

Antichrist is ook een geweldig nummer, het is vooral tof om Bizarre op het einde van die track te horen. Het is nooit een top-MC geweest maar zijn stijl past zeker wel bij die van de gastheer, zeker wanneer hij rapt als zijn alter-ego Slim Shady. Daarbij had ik ook nooit verwacht om die twee ooit nog eens samen te horen! Fuel is ook één van de climaxen van deze LP, het begint tijd te worden dat iedereen inziet hoe goed JID wel niet is... een perfecte gastbijdrage op een album van de grootste rapper allertijden lijkt me hier een goed platform voor.

Hierna komt Road Rage, de tweede en laatste Dr. Dre-beat van dit studioalbum. Dit nummer vind ik jammer genoeg niet het niveau hebben van alle voorgaande nummers (Brand New Dance daargelaten). De teksten zijn typisch Slim Shady, Eminem rapt gewoon sterk maar de productie is ondermaats... zeker als we weten wie er verantwoordelijk voor is.
Daarna komt de leadsingle, Houdini, en alleen al om de glimlach en het dansen van mijn zoontje te zien kan dit nummer eigenlijk niets meer verkeerd doen bij mij.

Na een tweede skit komen we aan bij het nummer Guilty Conscience 2. Het eerste deel had een gastbijdrage van Eminem's baas, Dr. Dre, dat is hier niet het geval. Guilty Conscience 2 is een collaboratie tussen Eminem en zijn alter-ego Slim Shady. De productie is héérlijk, je zou zo zeggen dat deze ook van de grootmeester komt maar dat is niet het geval... Fredwreck, Dem Jointz en Eminem zijn er verantwoordelijk voor. Eminem (en Slim Shady) rappen heerlijk over deze compositie en het concept werkt echt wel. Tegen het einde van dit nummer horen we dat Slim Shady een kogel tussen zijn ogen krijgt en is dit psychopathische personage dus in feite dood.

Tot dusver het conceptalbum The Death of Slim Shady (Coup de Grâce). Toch blijft de LP gewoon doorgaan en komen er nog 5 nummers en één skit achter. Het album zelf vind ik goed, maar als conceptalbum vind ik het wel echt te kort komen. De nummers die na Guilty Conscience 2 komen zie ik in feite als bonustracks want wat mij betreft hebben die erg weinig te maken met het hoofdverhaal.

Head Honcho is ook een geweldig nummer en geeft Ez Mil de nodige push. Na 50 Cent en Stat Quo is deze jongeman de derde rapper dat een joint venture getekend heeft tussen Shady Records en Aftermath Entertainment. Hier laat hij zich van zijn beste kant horen en hij klinkt gewoon prima in combinatie met één van zijn bazen. Enige jammere is dat hij weer een kort stuk rapt in zijn moedertaal (de jongen is Filipijns), daar versta ik dus geen snars van.
Temporary is onverwachts sterk! Wanneer ik Skylar Grey zie staan vrees ik het ergste, zo goed als op dit nummer heb ik ze echter zelden gehoord. Prachtig ingezongen refrein hoor. Dit nummer is een brief voor één van de drie dochters van Eminem, Hailie Jade (de enige biologische dochter). We horen sporadisch privéopnames tussen Eminem en Hailie toen zij nog klein was en dat geeft het nummer wat extra rijkdom. Het is een mooi nummer al weet ik nog altijd niet wat ik er net van moet denken, het is namelijk een afscheidsbrief voor Hailie dat ze zou moeten lezen/beluisteren wanneer Eminem dood is. De gastheer is absoluut nog springlevend dus dit feit maakt het langs één kant toch een onnodige lugubere en vooral geforceerd tranentrekkende track. Jammer ook dat Eminem hier weer met momenten de "hakselaar"-flow met vele onnodige onderbrekingen hanteert... iets wat hij gelukkig op geen enkele van de voorgaande nummers deed.

Bad One is een prima nummer, niets mis mee maar het is ook geen speciaal nummer. Ook hier flowt Em jammer genoeg soms weer met die onnodige lange pauzes tussen zijn woorden, daar ben ik absoluut geen fan van.
Tobey, de tweede single, komt hierna en ik vergeet altijd dat dit nummer moet komen. Het is écht een enorm generiek en saai nummer, Big Sean en BabyTron trekken wel héél hard op elkaar qua stem en flow en het voelt nog steeds alsof Eminem een gastartiest is op zijn eigen nummer aangezien we hem pas na 3 minuten horen. Gek nummer dat het album zeker had kunnen missen.
Na een derde en laatste skit zijn we bij het hekkensluiter aangekomen, Somebody Save Me met Jelly Roll. De intro is wel heel naar en geeft de luisteraar een glimps hoe diep Eminem vroeger wel niet zat in zijn drugperiode en wat voor effect dit op hem had als een vader. Het nummer past sonisch en thematisch bij Temporary al vind ik dit minder geforceerd en luguber overkomen aangezien hij dit nummer niet geschreven heeft als "dode" en horen we hem zijn excuses aanbieden aan zijn dochters en broer voor zijn gedrag tijdens zijn drugverslaving.

Kamikaze en Music to Be Murdered By waren al weer sterke project van Eminem, The Death of Slim Shady (Coup de Grâce) is beter dan haar twee voorgangers. Kan dit album zich meten met de échte Eminem klassiekers? Zeker en vast niet, maar nogmaals: wie verwacht dat nog?
Het album is beter dan verwacht, heeft al heel veel luisterbeurten achter de rug en ik ben zeker dat er nog veel zullen volgen. De oude Eminem-fan in mij is heel blij met een album als dit.

4*

Morgen om 17:00 gaat de clip van 'Somebody Save Me' in premiere

https://www.youtube.com/watch?v=Vwa0HenQMi4

Ik stel voor dat we gezellig met z'n allen gaan kijken

Dit is de laatste keer dat ik een leuke groepsactiviteit organiseer!!

De videoclip:
https://www.youtube.com/watch?v=Vwa0HenQMi4

Ik was er maar ik zag je niet..

Goed nieuws (voor de mensen die dit album wél leuk vinden), er komt een EXPANDED EDITION

x.com

Het album nog niet gehoord maar wat een verschrikkelijke draak van een nummer is Houdini. Dat deze man ooit zo een fantastische muziek heeft gemaakt maakt het nog vreemder dat hij nu met zo iets voor de dag komt. Wat een drama.

Vreemd? Tot aan Recovery staat er altijd zo’n nummer op zijn albums. Ook altijd de eerste single, net als nu. En ook niet representatief voor de rest.

De Expanded Mourner's Edition is nu dus uit! Het brengt die skit en twee tracks mee die al stonden op sommige (fysieke?) edities. Een Shady-remix van Fuel (met GRIP en WESTSIDE BOOGIE) staat er ook op.

Ja, dus eigenlijk maar één echt nieuw nummer en dat is een mindere versie van het origineel.

Ik ervaar dit als lichtelijk teleurstellend.

Morgen (3 oktober) om 19:00 gaat de video van Temporary in première:

https://www.youtube.com/watch?v=ZaK9Wi5ho0o

Ik ga in m'n eentje kijken morgen (wellicht samen met Delars)

Ik vind dit een fantastisch album. De conversaties tussen Marshall en Slim zijn heerlijk en de meer volwassen Em is nog steeds een woordkunstenaar met een briljant gevoel voor ritme.
De productie is lekker gevarieerd. Zo kan Em voor mij nog jaren mee.

Waar was je? Ik heb je niet gezien..